Εμβόλια: Η δυνατότητα, η χρησιμότητα, η αναγκαιότητα
Συγγραφέας Ευδοκία Ξιούφη-Σπυρομήτρου Γράφτηκε στις ,
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ – ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Δυστυχώς, παρόλο που επί σειρά δεκαετιών εμβολιάζει η κλασσική ιατρική τα παιδιά του κόσμου, παρόλο που έχουν εξαλειφθεί ασθένειες βαριές, όπως η ευλογιά, παρόλο που οι άνθρωποι στον πλανήτη γη έχουν φτάσει να ζουν πολύ περισσότερο από προηγούμενους αιώνες, υπάρχουν πολλοί καταστροφολόγοι που επιμένουν να ισχυρίζονται ότι τα εμβόλια βλάπτουν ή κάποιοι λένε ότι κάποια βλάπτουν λίγο και κάποια πολύ. Το στηρίζουν σε μελέτες και δεδομένα που τις περισσότερες φορές είναι σαδομαζοχιστικά ανυπόστατα ή και ανύπαρκτα. Αν οι άνθρωποι αυτοί τα πιστεύουν, αλήθεια, είναι καημένοι μέσα στο παραλήρημά τους. Σίγουρα υπάρχουν καταστάσεις και εξουσίες που ταλαιπωρούν χώρες ολόκληρες και ευθύνονται για δεινά των ανθρώπων, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση, οι ασθένειες, ο άδικος και άκαιρος θάνατος, αλλά σίγουρα δεν έχουν θέση τα εμβόλια σ αυτό το τρομερό πάνθεο.
Φυσικά, ο φτωχός που δεν έχει τι να φάει και πού να κοιμηθεί, το τελευταίο που σκέφτεται ή τον ενδιαφέρει είναι για τα εμβόλια, αλλά αυτό το γεγονός δεν αναιρεί τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την καλή υγεία των ευνοημένων και καλοζώητων ημών των υπολοίπων. Πάντα πίστευα και πιστεύω πως το ρητό ”Την υγειά μας να χουμε” είναι απόλυτα λανθασμένο, γιατί, χωρίς λεφτά ”υγειά” δεν έχουμε κι ούτε, όταν αρρωστήσουμε, έχουμε φτωχοί και πλούσιοι τις ίδιες ευκαιρίες και πιθανότητες να γίνουμε καλά!Βέβαια, είναι και αυτοί οι παντογνώστες που ξέρουν και θα πουν στους μη έχοντες ότι, έτσι κι αλλιώς, είναι επτατυχεροί που δεν εμβολιάζονται τα παιδιά τους και μένουν αφρόντιστα και παραμελημένα σε σχέση με τα καλοζωισμένα παιδάκια των εχόντων, γιατί τα εμβόλια κάνουν κακό και γι αυτό βλέπουμε γύρω μας αμέτρητους συνανθρώπους μας που ζουν και μεγαλώνουν γεροί κι ευτυχισμένοι…
Εγώ, πάντως, ξέρω πολλά, πάρα πολλά παιδιά, που τα είδα να μεγαλώνουν και τα καμαρώνω νεαρούς ενήλικες πλέον, ανάμεσά τους και τα δικά μου παιδιά και είμαι υπερήφανη ότι, εκτός των άλλων, ναι, έχω φροντίσει να τα εμβολιάσω σωστά και έγκαιρα για να είναι γερά και να τεκνοποιήσουν[ήδη απολαμβάνω την παρακολούθηση και των παιδιών τους] και να ζήσουν υγιή ώς τα βαθιά γεράματα. Ακόμη και για τα ολόχρυσα παιδιά ολόχρυσων γονιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα από τη γέννησή τους ή αργότερα, που κάποια ξεπερνιούνται τελείως, κάποια έως ένα βαθμό και κάποια καθόλου και που όλα αξίζουν την καλύτερη συμπεριφορά και περιποίηση εκ μέρους των γιατρών τους, και γι αυτά είμαστε όλοι οι παιδίατροί τους ακόμα πιο περήφανοι που τους έχουμε έστω κάνει σωστά και κανονικά τα εμβόλιά τους στο βαθμό που αυτά χρειάζονται και συμβάλλουν σε ένα πολιτισμένο επίπεδο ζωής. Γιατί, έχουν και αυτά τα παιδιά τα ίδια ακριβώς δικαιώματα και αξίζουν να παίρνουν ακόμα μεγαλύτερο μερίδιο φροντίδας, και, ναι, μέσα στη φροντίδα τους είναι και ο σωστός εμβολιασμός.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, από την κοιλιά της μαμάς του αρχίζει να μαζεύει αντισώματα δικά της για τις διάφορες νόσους, που τα έχει η ίδια αναπτύξει κατά τη διάρκεια της ζωής της. Έτσι, όταν βγαίνει στο φως του επίγειου βίου, το νεογέννητο μωρό έχει ένα καλό ντεπόζιτο αντισωμάτων, που θα δράσουν σαν ασπίδα προστασίας. Κάποια από αυτά θα χαθούν πολύ γρήγορα και άλλα θα αργήσουν, αλλά σιγά-σιγά το βρέφος θα ολοκληρώσει το δικό του ανοσολογικό πλέγμα προστασίας και θα φτιάξει τα δικά του αντισώματα. Για μια μεγάλη σειρά πραγματικά κακούργων νοσημάτων τα εμβόλια θα δώσουν στο βρέφος τη δυνατότητα να αναπτύξει τα αντισώματά του. Δηλαδή, δε θα καθόμαστε να περιμένουμε να έρθει σε επαφή με κάποια από αυτές τις νόσους, αλλά, με σύνεση και ευλάβεια, θα δώσουμε μέσω των εμβολίων εκείνα τα συστατικά του κάθε νοσογόνου παράγοντα που θα προκαλέσουν το σχηματισμό αντίστοιχων αντισωμάτων. Γιατί, τα πράγματα είναι τόσο απλά: κάθε φορά που ο οργανισμός μας έρχεται σε επαφή με κάποιο ιό ή μικρόβιο φτιάχνει αντισώματα για το συγκεκριμένο αίτιο. Αυτό ισχύει για τις εκατοντάδες ιών και μικροβίων με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά. Άρα, συνεχώς παράγουμε αντισώματα.
Μακριά από εμένα οποιαδήποτε τάση τρομοκράτησης των συνανθρώπων μου γονέων και μη, αλλά, οποιοδήποτε μικρόβιο και οποιοσδήποτε ιός είναι σε θέση να προκαλέσει στον καθένα από εμάς το οτιδήποτε. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ασυμπτωματικών υποκλινικών λοιμώξεων, δηλαδή περνάμε μια νόσο και δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί ο οργανισμός μας δε διαταράσσει σοβαρά τη λειτουργία του και δεν εμφανίζει αξιόλογα συμπτώματα. Έτσι, πολλοί από εμάς ανακαλύπτουμε με την ευκαιρία κάποιων εξετάσεων, ότι έχουμε περάσει και σοβαρά νοσήματα χωρίς να το αντιληφθούμε: κλασσικό παράδειγμα η λοιμώδης μονοπυρήνωση. Υπάρχουν δεκάδες-εκατοντάδες ιώσεις που περνάμε υποκλινικά, λαθραία. Κάποια από αυτές, τις ανύποπτες, μπορεί ακόμα και να μας βλάψει άμεσα ή απώτερα. Αυτό έχει να κάνει με τα γονίδιά μας, με την ποιότητα και ποσότητα της ανοσιακής μας δύναμης, με το περιβάλλον και γενικά με την κατάστασή μας σωματικά τη συγκεκριμένη στιγμή.
Τέλος πάντων είναι τόσο εντελώς αθώα τα εμβόλια; Δεν μπορεί να πάθει κανένας τίποτα από αυτά; Εδώ ταιριάζει να σας διηγηθώ τη στιχομυθία ενός παππού στα εξωτερικά ιατρεία της παιδιατρικής του Ιπποκράτειου με ένα εφημερεύοντα γιατρό, που είχε διαγνώσει κάποια νόσο για το εγγονάκι του: Είπε, λοιπόν ο παππούς προς το γιατρό: Είναι σίγουρο αυτό, γιατρέ;Να σας φέρω ένα χαρτί να το υπογράψετε; Φυσικά, ο γιατρός αρνήθηκε. Μη βιάζεστε να συμπεράνετε:ο γιατρός μιλά σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και ευρήματα, δεν εικάζει, γιατί δεν είναι δυνατόν να το κάνει, αλλά και γνωρίζει για τις εξαιρέσεις. Που, όμως, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ασφαλώς, ανάμεσα στα εκατομμύρια εμβολιασμένων, έχουν υπάρξει ιατρικά λάθη, ιατρικές παραλείψεις,ιατρικές υπερβολές, ιατρικές παρανοήσεις. Ασφαλώς, όλοι οι γιατροί δεν είναι ίδιοι ούτε όλοι οι ταξιτζήδες! Ασφαλώς, έχουν γίνει ασυγχώρητα λάθη από γιατρούς που ντροπιάζουν τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Ακόμα και η τεχνική του εμβολιασμού μετράει! Στην περίπτωση του ανθρώπινου λάθους δεν μπορεί κανείς να πει ότι φταίει το εμβόλιο! Ούτε τολμά ή θέλει κανείς να δημοσιοποιήσει τα οφθαλμοφανή, δυστυχώς, λάθη συναδέλφων του! Ίσως θα πρεπε, τώρα που το γράφω, το μετανιώνω την ίδια στιγμή, σίγουρα θα πρεπε να δημοσιοποιούνται, αλλά, λυπάμαι, δε γίνεται!…
Πέρα από τον ανθρώπινο παράγοντα, που είναι, αλήθεια, πάρα πολύ σημαντικός, αυτά καθαυτά τα εμβόλια, ναι, σπανιότατα,ίσως είναι δυνατό να προκαλέσουν και σοβαρότατες παρενέργειες. Όμως,, η πιθανότητα σοβαρότατης επιπλοκής μετά από εμβολιασμό είναι στατιστικά ασήμαντη μπροστά στα τεράστια οφέλη για τον πληθυσμό από αυτόν τον ίδιο εμβολιασμό. Μακάρι να υπήρχε η απόλυτη τελειότητα στα εμβόλια! Αλλά, το απόλυτο δεν υπάρχει πουθενά! Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να παρηγορήσει τον προσωπικό πόνο ή να δικαιολογήσει το συμβάν, αν όπου υπάρξει μια τέτοια δυσάρεστη επιπλοκή, έστω κι αν είναι μονάδα ανάμεσα σε δισεκατομμύρια. Προ πάντων δε, αυτό δε θα γίνει σκόπιμα εκ των προτέρων προγραμματισμένο. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ακόμα πολλά κλειδωμένα μυστικά για την επιστήμη και σε πάμπολλες περιπτώσεις ο τρόπος που αντιδρά παραμένει ανεξήγητος. Θέλω να πω, ασφαλώς, έχει συμμετοχή και ο οργανισμός για το πώς θα αντιδράσει στο κάθε εμβόλιο, ακριβώς όπως συμβαίνει και στις ασθένειες. Εκείνο που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι δεν έχω, άμεσα ή έμμεσα, μέχρι σήμερα, λάβει γνώση θανάτου ή εγκεφαλίτιδας ή αυτισμού ή καρκίνου από εμβόλιο. Ενοχοποίηση εμβολίου,ναι, στοχοποίηση, ναι, αλλά αποδεδειγμένη συνέπεια τόσο σοβαρής μορφής, όχι.
Υποστηρίζω σθεναρά ότι η ιατρική είναι λογική και με αυτή ως γνώμονα δεν μπορώ παρά να σας πω ότι με φοβίες και φαντασιώσεις δε θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Εκατομμύρια δόσεων εμβολίων που γίνονται στον κόσμο σώζουν και προστατεύουν καθημερινά αντίστοιχα εκατομμύρια παιδιά, προάγοντας την υγεία τους και δημιουργώντας ένα καλύτερο μέλλον γι αυτά. Ένα μέλλον στο οποίο έχουν δικαίωμα και το οποίο μπορεί ευκολότατα να τους στερήσουμε εν αγνοία μας, αν επιπόλαια και ελαφρά τη καρδία τους στερήσουμε τον εμβολιασμό τους.
ΥΓ:Στο ή στα επόμενα άρθρα για τα εμβόλια αναλυτικά για το κάθε εμβόλιο ξεχωριστά.
