Στους εντεροϊούς της οικογένειας «Coxsackie» αποδίδονται από τους επιστήμονες τα κρούσματα ιώσεων.

Οι εντεροϊοί μεταδίδονται με τα χέρια και το στόμα σε άτομα όλων των ομάδων, αλλά συχνότερα μολύνονται βρέφη, παιδιά και έφηβοι. Ανιχνεύονται στα εκκρίματα του αναπνευστικού (σάλιο, πτύελο, ρινική βλέννη) και στα κόπρανα, ενώ η μετάδοσή τους μπορεί να γίνει με την απευθείας επαφή με τα εκκρίματα αυτά, τα οποία ενδέχεται να βρίσκονται σε κάποια επιφάνεια με την οποία έρχονται σε επαφή (ποτήρι ή τηλέφωνο). Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που προσβάλλονται από εντεροϊούς δε νοσούν καθόλου ή εκδηλώνουν ήπια συμπτώματα του ανώτερου αναπνευστικού (κοινού κρυολογήματος), δηλαδή πυρετό και μυαλγίες. Πολύ σπάνια επιπλοκή είναι η προσβολή από τον ιό της καρδιάς (μυοκαρδίτιδα) ή του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα), η οποία οδηγεί σε παράλυση. Πολύ επικίνδυνοι μπορεί να είναι οι εντεροϊοί στα βρέφη, τα οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να εκδηλώσουν προβλήματα στο ήπαρ ή την καρδιά.

H μυοκαρδίτιδα είναι μία φλεγμονή του καρδιακού μυός και οφείλεται κυρίως σε προσβολή από ιό, φαρμακευτική ουσία, έκθεση σε χημικές ουσίες ή ακτινοβολία, ενώ πιθανός αιτιολογικός παράγοντας είναι ο ρευματικός πυρετός. H πάθηση δεν εμφανίζει συνήθως συμπτώματα και μπορεί να αποκαλυφθεί τυχαία ύστερα από ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθεί με διάχυτο θωρακικό πόνο και δυσχέρεια στην αναπνοή. Στη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών, η ίαση είναι πλήρης και είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις, στις οποίες η μυοκαρδίτιδα μπορεί να προκαλέσει το θάνατο του ασθενούς. Μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν κυρίως τα μικρά και οι έγκυες γυναίκες, όπου μπορούν να υπάρξουν διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, καρδιακός αποκλεισμός και καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία οδηγεί στο θάνατο.

Περικαρδίτιδα είναι φλεγμονή του περικαρδίου, του χιτώνα, δηλαδή, ο οποίος καλύπτει την καρδιά. Οι συνηθέστερες αιτίες πρόκλησης της συγκεκριμένης φλεγμονής είναι οι ιώσεις και το έμφραγμα του μυοκαρδίου, ενώ ρόλο μπορεί να διαδραματίσουν επιπλοκές άλλων νοσημάτων, όπως ο ρευματικός πυρετός, η νεφρική ανεπάρκεια και ο καρκίνος. Τα συμπτώματα της περικαρδίτιδας είναι πόνος πίσω από το στέρνο, ο οποίος επιδεινώνεται ανάλογα με τη θέση του ασθενούς, με την κατάποση ή τις αναπνευστικές κινήσεις. H περικαρδίτιδα μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον γιατρό έπειτα από ακρόαση με στηθοσκόπιο, καθώς η τριβή μεταξύ των δύο στρωμάτων του περικαρδίου προκαλεί ήχο περικαρδικής τριβής. H οξεία φλεγμονή του περικαρδίου προκαλεί προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της καρδιάς ή παραγωγή υγρού από το εσωτερικό στρώμα (υγρή περικαρδίτιδα), με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η σταθερή παροχή αίματος προς την κυκλοφορία και να υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης σοκ.