Πλήρης ίαση κακοήθων νόσων του λεμφικού συστήματος επιτυγχάνεται πλέον χάρη στις μεγάλες προόδους που έχουν…
Συγγραφέας Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος Γράφτηκε στις ,
σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στην αντιμετώπισή τους. Η λευχαιμία και το λέμφωμα αντιμετωπίζονται με μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων και στο 50% των ασθενών επιτυγχάνεται πλήρης ίαση ενώ χάρη στην κατάλληλη υποστηρικτική θεραπευτική αγωγή με αίμα και παράγωγα αίματος, που εφαρμόζεται, αποτρέπεται η εμφάνιση των θανατηφόρων επιπλοκών της χημειοθεραπείας. Αυτά επισημάνθηκαν στη διάρκεια του 18ου Πανελληνίου Αιματολογικού Συνεδρίου, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Θεαματική είναι η πρόοδος, που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια και στην αντιμετώπιση της οξείας λευχαιμίας κατά την παιδική ηλικία και τα ποσοστά επιβίωσης είναι πολύ υψηλά ανέφερε ο διευθυντής της αιματολογικής κλινικής του νοσοκομείου «Παπανικολάου», Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος.Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων έχει πολλές επιτυχείς εφαρμογές στην καταπολέμηση της λευχαιμίας, ιδιαίτερα της παιδικής, τόνισε ο κ. Αναγνωστόπουλος. Αποτελεί μια καθιερωμένη μέθοδο συμπληρωματικής ή ενισχυτικής θεραπείας των αιματολογικών κακοηθειών. Τα μεταμοσχευμένα αιμοποιητικά κύτταρα μπορούν να είναι κύτταρα του μυελού των οστών, περιφερικά αρχέγονα κύτταρα ή αρχέγονα κύτταρα προερχόμενα από το αίμα του ομφάλιου λώρου. Όταν προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή καλούνται αυτόλογα, όταν, δε, προέρχονται από άλλο άνθρωπο-συνήθως από αδελφό ή αδελφή του ασθενούς για λόγους συμβατότητας- καλούνται αλλογενή.
Η οξεία λευχαιμία στην παιδική ηλικία είναι σπάνιο νόσημα και στην Ελλάδα κάθε χρόνο προσβάλλονται περίπου 80 παιδιά. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία αποτελεί το συχνότερο τύπο αντιπροσωπεύοντας το 80-83% των οξειών λευχαιμιών. Είναι συχνότερη στα αγόρια απ’ ότι στα κορίτσια και η συνήθης ηλικία εμφάνισής της είναι μεταξύ 2-5 χρόνων (μέση ηλικία 4 χρόνια). Η οξεία μη λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι πιο σπάνια, αποτελεί το 17-20% των οξειών λευχαιμιών της παιδικής ηλικίας, είναι συχνότερη στην εφηβεία και απαντά εξ ίσου στα δύο φύλα. Από λευχαιμία ή λέμφωμα πεθαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας γύρω στα 1.500 άτομα. Η νόσος που παρουσιάζει έξαρση τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ιδιαίτερα επιθετική στις ηλικίες από 40 -59 ετών, οπότε ο αριθμός των κρουσμάτων είναι διπλάσιος σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Όπως τονίστηκε στο συνέδριο η ίαση απαιτεί εκτός της ειδικής θεραπευτικής αγωγής (χημειοθεραπεία) και ετοιμότητα της αιμοδοσίας για την προσφορά υψηλής ποιότητας αίματος και παραγώγων του με σκοπό την αντιμετώπιση των επιπλοκών της χημειοθεραπείας. Η αιτιολογία της νόσου είναι πολυπαραγοντική και εξακολουθεί να είναι άγνωστη στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Η γενετική προδιάθεση, οι περιβαλλοντικοί ή λοιμογόνοι παράγοντες φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό, αν και όχι απόλυτα τεκμηριωμένο, ρόλο στη λευχαιμογένεση.
