Τι εξετάσεις χρειάζονται για τη διάγνωση της Αλλεργίας.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η διάγνωση της υπερευαισθησίας τύπου Ι ξεκινά με προσεκτική επιθεώρηση των συμπτωμάτων του ασθενούς, του οικογενειακού και προσωπικού ιστορικού, που περιλαμβάνουν: την ηλικία έναρξης των συμπτωμάτων, εποχιακά συμπτώματα και συμπτώματα μετά από επαφή με ζώα, σανό ή σκόνη, ή που αναπτύσσονται σε συγκεκριμένο περιβάλλον (π.χ. σπίτι και εργασία). Άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες και τρόπος ζωής, επαφή με μολυσματικές ουσίες, κάπνισμα, άσκηση, λήψη αλκοόλ, φάρμακα και στρες που μπορεί να μεγεθύνουν την ένταση των συμπτωμάτων πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Εφόσον ο κατάλογος των πιθανών αλλεργιογόνων έχει ελαχιστοποιηθεί, τότε μπορεί να αρχίσουν οι εξειδικευμένες εξετάσεις.
Εξέταση ειδικής IgE: Ανοσοπροσδιορισμός και RAST (ραδιοαλλεργιοπροσρόφηση) είναι εργαστηριακές εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για μαζικό έλεγχο για τύπου Ι ειδικά αντισώματα IgE. Η εξέταση ειδικής IgE περιλαμβάνει λήψη δείγματος αίματος και έλεγχο για την ύπαρξη ειδικών αντισωμάτων IgE έναντι κάθε ύποπτου αλλεργιογόνου.
Τα αλλεργιογόνα μπορεί να επιλέγονται ένα κάθε φορά ή μέσω ειδικών ομάδων όπως π.χ. αλλεργιογόνα τροφών, που περιέχουν τα πιο κοινά τροφικά αλλεργιογόνα για ενήλικες ή παιδιά και ομάδες αλλεργιογόνων τοπικών ειδών ζιζανίων και χόρτων, που περιλαμβάνουν τα πιο κοινά αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα στην περιοχή που ζει ο ασθενής. Ειδικές επιλογές μπορεί να είναι πιο εξειδικευμένες: άγριες μέλισσες ή κοινές μέλισσες, λεύκωμα αυγού ή κρόκος κλπ. Ο ιατρός σας θα βοηθήσει στην επιλογή των κατάλληλων αλλεργιογόνων. Συνήθως ένας ασθενής είναι πραγματικά αλλεργικός σε λίγες ουσίες (4 ή λιγότερες).
Αν η εξέταση ειδικής IgE είναι αρνητική, πιθανότατα δεν είστε αλλεργικός προς το συγκεκριμένο αλλεργιογόνο, αλλά τα θετικά αποτελέσματα πρέπει να ερμηνευτούν βάσει του κλινικού ιστορικού σας. Μπορεί να έχετε χαμηλό επίπεδο ειδικής IgE και να κάνετε ισχυρή αντίδραση σε έκθεση στο αλλεργιογόνο ή αυξημένο επίπεδο και να μην εκδηλώσετε καν αντίδραση.
Οι άνθρωποι που είχαν τροφική αλλεργία στο παρελθόν μπορεί να συνεχίσουν να έχουν αυξημένα επίπεδα IgE για πολλά χρόνια.
Οι εξετάσεις με τσίμπημα στο δέρμα (δερματικές εξετάσεις) γίνονται αποκλειστικά σε ιατρεία, από εξειδικευμένους επαγγελματίες. Συχνά χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση αλλεργιών σε αερομεταφερόμενους παράγοντες όπως γύρη, σκόνη και μύκητες. Λόγω της πιθανότητας βαρείας αντίδρασης, οι εξετάσεις αυτές δεν γίνονται για τροφικές αλλεργίες. Δεν πρέπει να έχετε έκζεμα και δεν πρέπει να παίρνετε αμφεταμίνες ή συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά για πολλές ημέρες πριν κάνετε δερματική εξέταση. Ψευδώς θετικά αποτελέσματα μπορεί να παρουσιαστούν σε μη αλλεργικά άτομα αν η δόση αλλεργιογόνου είναι πολύ υψηλή.
Ενδοδερμικές εξετάσεις με χρήση ενέσεων, που σχηματίζουν φυσαλίδα κάτω από το δέρμα μπορεί επίσης να γίνουν, αλλά δεν είναι γενικά αποδεκτές, λόγω της τάσης να εμφανίζουν πολλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα.
Εξετάσεις Patch (με επιθέματα). Οι δερματικές εξετάσεις και οι εξετάσεις με επιθέματα είναι οι ευκολότερες μέθοδοι για τον έλεγχο καθυστερημένης υπερευαισθησίας τύπου IV. Μία ποσότητα του ύποπτου αλλεργιογόνου εφαρμόζεται στο δέρμα μέσω ενός μη απορροφητικού επιθέματος και αφήνονται για 48 ώρες. Αν εμφανιστεί κάψιμο ή φαγούρα πριν τις 48 ώρες το επίθεμα αφαιρείται. Το θετικό αποτέλεσμα εκδηλώνεται σαν σκλήρυνση και οίδημα του δέρματος και – κάποιες φορές –σαν φουσκάλα. Κάποιες αντιδράσεις εμφανίζονται μετά την απομάκρυνση του επιθέματος, έτσι η περιοχή πρέπει να εξεταστεί επίσης στις 72 και 96 ώρες.
Η εξέταση της ολικής IgE εκτελείται μερικές φορές για την ανίχνευση προϊούσης αλλεργικής διαδικασίας. Είναι μία εξέταση στο αίμα, που ανιχνεύει την παρουσία πρωτεΐνης IgE (συμπεριλαμβανομένων των αντιαλλεργικών αντισωμάτων), αλλά δεν προσδιορίζει το είδος του αλλεργιογόνου. Κάποιες καταστάσεις εκτός από αλλεργίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν αύξηση των επιπέδων ολικής IgE.
Οι από του στόματος τροφικές προκλήσεις θεωρούνται το «χρυσό πρότυπο» για τη διάγνωση των τροφικών αλλεργιών. Είναι διαδικασίες εντάσεως εργασίας και απαιτούν στενή ιατρική παρακολούθηση καθώς οι αντιδράσεις μπορεί να είναι σοβαρές (αναφυλαξία απειλητική για τη ζωή). Οι τροφικές προκλήσεις περιλαμβάνουν την λήψη μικρών ποσοτήτων μη σεσημασμένων πιθανών αλλεργιογόνων σε κάψουλα ή ενδοφλέβια χορήγηση και παρακολούθηση για αλλεργικές αντιδράσεις. Τα αρνητικά αποτελέσματα επιβεβαιώνονται με λήψη μεγαλύτερων μερίδων.
Η δια της εις άτοπον απαγωγή είναι ένας άλλος τρόπος ελέγχου για τροφικές αλλεργίες. Αρχικά γίνεται αποκλεισμός όλων των ύποπτων τροφών από τη δίαιτα. Κατόπιν επανεισάγονται οι τροφές μία κάθε φορά, ώστε να ευρεθεί ποια προκαλεί το πρόβλημα.
Άλλες εξετάσεις, που δεν είναι ευρέως αποδεκτές για τη διάγνωση και παρακολούθηση αλλεργιών περιλαμβάνουν:
· Ανοσοσφαιρίνη G4 (IgG4)
· Πρόκληση-εξουδετέρωση
· Έλεγχος κυτταροτοξικότητας
· Εφαρμοσμένη κινησιολογία
· Υπογλώσσια πρόκληση
· Εξέταση εξουδετέρωσης
· Εξέταση τροφικών ανοσοσυμπλεγμάτων
· Ανάλυση περιφερικού αίματος με μικροσκόπιο σκοτεινού πεδίου
· Ανάλυση υπερύθρου Miniscribe
