Η Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας
Δυτικά των Καλαβρύτων και σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από αυτά, βρίσκεται, η ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας, που ιδρυθηκε το 961 μ.χ.
Η Μονή έγινε το κέντρο της Εθνεγερσίας του 1821, με την ύψωση του Λαβάρου της Επανάστασης και την ορκωμοσία των αγωνιστών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, γεγονός που το πιστοποιεί ο τότε αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Γερμανού και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Θεόφιλος Βλαχοπαπαδόπουλος, ενώ το αναφέρει στην «ιστορία του» και ο Γάλλος πρεσβευτής Φρ. Πουκεβίλ.
Δεν άργησε, η Μονή να γίνει στόχος των κατακτητών, οι οποίοι την πυρπόλησαν στις 4 Μαΐου του 1826, χωρίς να τη λαφυραγωγήσουν, γιατί οι μοναχοί έγκαιρα μετέφεραν μακριά κάθε πολύτιμο αντικείμενο.
Νέες διώξεις, εκτελέσεις και καταστροφές, γνώρισε η Μονή, το σκληρό Δεκέμβριο του 1943, από τους Γερμανούς κατακτητές.
Ωστόσο, παρά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες, οι ιερομόναχοι της Μονής κατάφεραν να διασώσουν, εκτός από το «Λάβαρο της Επανάστασης», όπου εικονίζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου και κατασκευάστηκε στη Σμύρνη στα τέλη του 16ου αιώνα, και την κάρα του Αγίου Αλεξίου, η οποία δωρίστηκε στη Μονή από τον Μανουήλ Κομνηνό το 1359. Επίσης, στο Μοναστήρι φυλάσσονται, μεταξύ πολλών άλλων κειμηλίων, ένα αδαμαντοποίκιλτο Ευαγγέλιο, δώρο της αυτοκράτειρας της Ρωσίας Αικατερίνης, λειψανοθήκες Αγίων, δύο Ευαγγέλια χειρόγραφα σε μεμβράνη, το ένα του 11ου και το άλλο του 14ου αιώνα, αρχιερατικά άμφια, παμπάλαιες εικόνες, μια λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, κ.λπ. Ακόμα, σώζονται πολύτιμοι κώδικες με ιστορικό και λαογραφικό περιεχόμενο, κώδικες με έργα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, διάφορα βυζαντινά, ενετικά κ.λ.π. έγγραφα, καθώς και πλούσια βιβλιοθήκη.