Αμφοτερόπλευρος Καρκίνος Μαστού
Συγγραφέας Γεώργιος Σαμέλης Γράφτηκε στις ,
Εισαγωγή
Ο αμφοτερόπλευρος καρκίνος μαστού (ΑΚΜ) είναι σπάνιος και η επίπτωσή του κυμαίνεται σε 1-14%1-3, και αρκετές μελέτες έδειξαν ένα ετήσιο κίνδυνο εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού στο 0.5-0.8%. Συνήθως απαντάται σε νέες γυναίκες ή σε ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού. Αυτές οι οποίες διαγιγνώσκονται με σύγχρονη εμφάνιση καρκίνου μαστού, έχουν μια ελαττωμένη συνολική επιβίωση και χειρότερο τοπικό έλεχγο της νόσου, συγκρινόμενες με γυναίκες που παρουσίασαν είτε μετάγχρονη εμφάνιση (ΑΚΜ) ή καρκίνο μαστού στον ένα μαστό4.
Οι Gustafsson και συνεργάτες αναφέρουν αθροιστικά το 5ετές, ελεύθερο υποτροπής διάστημα σε ασθενείς με σύγχρονη εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού είναι μικρότερο από ότι η μετάγχρονη εμφάνιση (ΑΚΜ)5.
Ακόμη, οι Mose και συνεργάτες6, αναφέρουν ότι η εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού έχει επίπτωση στις τοπικές υποτροπές και στη συχνότερη εμφάνιση μεταστάσεων6.
Οι Adams και συνεργάτες2,7 και οι Γκόγκας και συνεργάτες8 αναφέρουν ότι η μέση ηλικία διάγνωσης για τον ετερόπλευρο και αμφοτερόπλευρο (ΑΚΜ) είναι 63.5 και 54.8 έτη αντίστοιχα.
Το κληρονομικό οικογενειακό ιστορικό εμφάνισης καρκίνου μαστού είναι ένας ισχυρός παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΑΚΜ2,9,10. Άλλες μελέτες11,12, απέτυχαν να αποδείξουν συσχέτιση μεταξύ οικογενειακού ιστορικού καρκίνου και εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού. Μερικοί ερευνητές αναφέρουν ότι γυναίκες με λοβιώδη καρκίνο μαστού εμφάνιζαν συχνότερα 2ο πρωτοπαθή καρκίνο μαστού10,13,14, ενώ έτεροι δεν εμφανίζουν κάποια συσχέτιση15,16.
Μεταλλάξεις των BCRA-1 και 2 Γονιδίων στον Αμφοτερόπλευρο Καρκίνο Μαστού
Σε γυναίκες που εμφανίζουν μεταλλάξεις και υπερέκφραση στα BRCA γονίδια, έχουν ένα κίνδυνο καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους σε ποσοστό 50-87%, μέχρι την ηλικία των 70 ετών για ανάπτυξη καρκίνου μαστού, ενώ ο κίνδυνος ανάπτυξης ΑΚΜ είναι 37-64%17-20.
Σε μια μελέτη αναφέρεται ότι γυναίκες με μεταλλάξεις του BRCA γονιδίου, εμφανίζουν 4-5 φορές περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης ΑΚΜ, συγκρινόμενες με τον σποραδικό καρκίνο μαστού21.
Σε μια μελέτη από την Πολωνία σε 108 γυναίκες με ΑΚΜ22, βρέθηκε μεγάλη συχνότητα γυναικών φερόμενων του BRCA γονιδίου (29.6%) όπως και σε παρόμοιες μελέτες από τον Gershoni-Baruch ομοίως (29.6%) και σε έτερη μελέτη από την Δανία23 βρέθηκε συχνότητα 22% φορέων του BRCA γονιδίου και εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού (ΑΚΜ).
Έτεροι ερευνητές, όπως ο Steinmann24 και συνεργάτες, δεν βρήκαν υψηλότερη συχνότητα μεταλλάξεων του BRCA γονιδίου σε 75 ασθενείς με ΑΚΜ. Οι συχνότητες BRCA μεταλλάξεων μεταξύ εμφάνισης ΑΚΜ και ετερόπλευρου καρκίνου μαστού (ΕΚΜ) δεν είχαν διαφορά24.
Στην Πολωνική μελέτη22, ασθενείς με BRCA1 μεταλλάξεις διεγνώσθησαν σε νεαρώτερη ηλικία (42 έναντι 49.5 έτη). Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού σε φορείς του BRCA γονιδίου βρέθηκε υψηλότερο 46.9% από ότι στους μη φορείς του BRCA γονιδίου (22.4%). Ακόμη, στη Πολωνική μελέτη, οι φορείς του BRCA-1 γονιδίου εμφάνισαν συχνότερα καρκίνο ωοθηκών (37.5%) από ότι οι γυναίκες που δεν ήταν φορείς (1.3%)22.
Η Πολωνική μελέτη22 επιβεβαιώνει ότι οι φορείς BRCA-1 μεταλλάξεων και καρκίνου μαστού έχουν ένα κίνδυνο καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους να εμφανίσουν ΑΚΜ ή και καρκίνο ωοθηκών.
Σύμφωνα με τον Ford18, ο κίνδυνος αυτός είναι 100% σε αυτούς τους φορείς είτε εμφανίσουν ΑΚΜ είτε καρκίνο ωοθηκών.
Χειρουργική στον Αμφοτερόπλευρο Καρκίνο του Μαστού
Αν και λίγες μελέτες συνέκριναν τη θεραπευτική αξία της μαστεκτομής και των θεραπειών διατήρησης του μαστού, αρκετές μελέτες αναφέρουν ότι ο τοπικός έλεχγος της νόσου5 και οι δείκτες επιβίωσης25,26 ασθενών με θεραπείες διατήρησης του μαστού ήταν παρόμοιες με αυτές των ασθενών που υποβλήθησαν σε μαστεκτομή.
Αναφορικά με τον πρώτο καρκίνο, πολλές περιπτώσεις ετερόπλευρου καρκίνου μαστού μπορούν να ανιχνευθούν σε πρώτα στάδια5,27 και τα θεραπευτικά αποτελέσματα για τον πρώτο καρκίνο ή την σύγχρονη ανάπτυξη αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού εξαρτώνται από τα αποτελέσματα της θεραπείας για τον αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού.
Η Ακτινοθεραπεία στον Αμφοτερόπλευρο Καρκίνο Μαστού
Η ακτινοθεραπεία για τον αμφοτερόπλευρο καρκίνο έχει τις ίδιες ενδείξεις όπως και στον ετερόπλευρο καρκίνο του μαστού.
Θα πρέπει κανείς να προσέχει τα επικαλυπτόμενα ακτινοθεραπευτικά πεδία σε ασθενείς με σύγχρονη ή μετάγχρονη εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού.
Οι Solin και συνεργάτες25 αναφέρουν περιπτώσεις διάμεσης ακτινοθεραπευτικής δερματίτιδος και δερματικής ίνωσης σε μερικές ασθενείς από επικαλυπτόμενα ακτινοθεραπευτικά πεδία σε γυναίκες που έλαβαν ακτινοθεραπεία για αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού.
Σε μια μελέτη από την Ιαπωνία28, η χορήγηση προεγχειρητικής ακτινοθεραπείας διευκόλυνε την αμφοτερόπλευρη χειρουργική επέμβαση με διατήρηση του μαστού σε 4 γυναίκες με σύγχρονη εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού.
Οι ερευνητές από την Ιαπωνία αναφέρουν ότι σε 250 γυναίκες έγινε συντηρητική χειρουργική επέμβαση με διατήρηση του μαστού, οι 5 ασθενείς είχαν αμφοτερόπλευρο καρκίνο του μαστού και 4 είχαν σύγχρονη εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού.
Αναφορικά με την καρδιοτοξικότητα και την αλωπεκία29-31, η “πιραρουμπικίνη”, ένα ανάλογο της ανθρακυκλίνης, συμπεριελήφθει στο σχήμα CAF αντί της δοξορουμπικίνης32. Οι ερευνητές από την Ιαπωνία αναφέρουν ότι όλες οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία με αντιοιστρογόνα (ταμοξιφαίνη ή τορεμιφαίνη). Όλες οι ασθενείς επίσης έλαβαν ακτινοθεραπεία.
Δεν παρατηρήθηκε κάποια σοβαρή ανεπιθύμητη παρενέργεια με όλους αυτούς τους θεραπευτικούς χειρισμούς και οι ερευνητές καταλήγουν ότι η αντιμετώπιση του αμφοτερόπλευρου καρκίνου του μαστού με συντηρητική χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει όπως και στον ετερόπλευρο καρκίνο του μαστού και καταλήγουν ότι από τις 5 ασθενείς με αμφοτερόπλευρο καρκίνο του μαστού, υποτροπή στους λεμφαδένες της μασχάλης διαπιστώθηκε μόνο σε μια ασθενή με Τ2Ν1 νόσο, 78 μήνες μετά τη συντηρητική χειρουργική αντιμετώπιση28.
Περιπτώσεις Εμφάνισης Αμφοτερόπλευρου Καρκίνου Μαστού
Η ύπαρξη πρωτοπαθώς αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού είναι μια σπάνια οντότητα και φαίνεται να έχει γενετική προδιάθεση.
Μια μεγάλη μελέτη από την Κίνα συνέκρινε τα κλινικά χαρακτηριστικά σε 100 γυναίκες με αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού έναντι 200 γυναικών με ετερόπλευρο καρκίνο μαστού. Η ηλικία έναρξης της εμμήνου ρύσεως και ηλικία εμφάνισης φαίνεται ότι είναι μικρότερες στις γυναίκες με αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού από ότι στις γυναίκες με ετερόπλευρο καρκίνο μαστού (ΕΚΜ) (p<0.05). Ακόμη, συγκριτικά οι γυναίκες με αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού (ΑΚΜ) έχουν μεγαλύτερο ποσοστό οικογενειακού ιστορικού (15% έναντι 5%, p<0.01).
Η επίπτωση εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού ήταν μεγαλύτερη πριν την εμμηνόπαυση στις γυναίκες με ΑΚΜ από ότι στις γυναίκες με ΕΚΜ (70% έναντι 50%). Η προσβολή των μασχαλιαίων λεμφαδένων άμφω, παθολογοανατομικά δεν διέφερε στατιστικά μεταξύ των 2 ομάδων.
Καταλήγοντας, οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι γυναίκες με ταυτόχρονη εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ύπαρξης οικογενειακού ιστορικού και είναι νεώτερες.
Η ύπαρξη οιστρογόνων φαίνεται να σχετίζεται στενά με την εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού αλλά η δυνατότητα λεμφαδενικής μετάστασης του πρώτου όγκου στον αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού είναι ίδια με αυτή του ετερόπλευρου καρκίνου μαστού33.
Ερευνητές από το Παθολογοανατομικό Τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Alexander στη Σόφια – Βουλγαρίας, βρήκαν ότι η ύπαρξη αμφοτερόπλευρου αδενοκαρκινώματος μαστού σχετίζεται με όγκους με υψηλή έκφραση της ER-alpha, και μετάλλαξης του HER-2 new γονιδίου και θετικότητα του Bcl-2 γονιδίου με υψηλή έκφραση του ki-67 και χαμηλή έκφραση της p53 ογκοπρωτείνης34.
Ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Oulu της Φιλανδίας βρήκαν ότι οι μεταλλάξεις της ΑΤΜκινάσης σχετίζονται με την εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού35.
Ερευνητές από την Ρώμη της Ιταλίας αναφέρουν την περίπτωση ανδρός ηλικίας 50 ετών με 45Χ/46ΧΥ καρυότυπο ο οποίος παρουσίασε αμφοτερόπλευρο καρκίνο του μαστού και υποβλήθηκε σε αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή, ακολούθως έλαβε ακτινοθεραπεία και συμπληρωματική ορμονοθεραπεία36.
Ερευνητές από την Ελβετία αναφέρουν την εμφάνιση αμφοτερόπλευρου πορογενούς καρκίνου μαστού in situ σε νεαρό άνδρα 30 ετών μετά από επανειλημμένες ενέσεις στανοζόλης (ενός μη αρωματικού ανδρογόνου)37.
Σε έτερη αναφορά περίπτωσης από την Ολλανδία, εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού σε άνδρα, οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο ασθενής εμφάνισε μεταστάσεις και στους δυο μασχαλιαίους λεμφαδένες και υπεβλήθει σε αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή38.
Η εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού (ΑΚΜ), είναι μια σπάνια κλινική οντότητα. Δεν υπάρχουν σαφείς κλινικές οδηγίες για την αντιμετώπισή του. Υπάρχουν αρκετές αντικρουόμενες απόψεις αναφορικά με τη διάγνωση, τα κριτήρια και την αντιμετώπιση αυτής της σπάνιας κλινικής οντότητας.
Ερευνητές από το Ερευνητικό Κέντρο Ιατρικών Επιστημών στο Νέο Δελχί της Ινδίας39, αναφέρουν 30 από 1100 ασθενείς που θεραπεύτηκαν από το 1993-2003 έχοντας αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού (2.7%). Από αυτές, 20 ασθενείς εμφάνισαν μετάγχρονη και 10 ασθενείς είχαν σύγχρονη εμφάνιση ΑΚΜ. Οικογενειακό κληρονομικό ιστορικό είχε μόνο το 16% των ασθενών39.
Η ύπαρξη ΑΚΜ διεγνώσθει με την μαστογραφία. Βρέθηκε ότι η μέση συνολική επιβίωση ασθενών με μετάγχρονο αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού ήταν μεγαλύτερη από ότι σε ασθενείς με σύγχρονη ανάπτυξη αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού (30.4 μηνών έναντι 19.2 μηνών).
Μια μελέτη από το τμήμα Ακτινολογίας και Παθολογοανατομίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Jefferson του Ιατρικού Κολλεγίου της Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, μελέτησε τις μαστογραφίες και τα παθολογοανατομικά ευρήματα σε 67 ασθενείς με αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού. Σε 35 ασθενείς βρέθηκε σύγχρονη εμφάνιση ενώ σε 32 βρέθηκε μετάγχρονη εμφάνιση του αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού. Οι ερευνητές αναφέρουν από τα 58 μαστογραφικά ζεύγη, τα 31 αφορούσαν το ίδιο τεταρτημόριο, από σύνολο με 67 ζεύγη, 24 ζεύγη ήταν παρόμοια ενώ σε 15 είχαν και τα 2 είκονα καθρέπτη40 (Εικόνες 1, 2).
Εικόνα 1: Σύγχρονο αμφοτερόπλευρο καρκίνωμα. (α) μαστογραφία του αριστερού μαστού δείχνει μια θολερότητα (βέλος) στο κάτω έσω τεταρτημόριο. (β) μαστογραφία του δεξιού μαστού έχει παρόμοια εμφάνιση του καρκινώματος (βέλος) στο αντίστοιχο τεταρτημόριο με εικόνα καθρέπτη.
Εικόνα 2: Μετάγχρονο αμφοτερόπλευρο καρκίνωμα με μονήρη πρωτοπαθή όγκο και μεταστατική νόσο στον έτερο μαστό. (α) μαστογραφία του αριστερού μαστού δείχνει ένα καρκίνωμα (βέλος) στο κατώτερο έσω τεταρτημόριο. (β) μαστογραφία του δεξιού μαστού δείχνει μια παρόμοιας εμφάνισης περιοχή (βέλος) σε τοποθεσία με εικόνα καθρέπτη.
Συσχέτιση Μαστογραφικών και Ιστολογικών Ευρημάτων στον Αμφοτερόπλευρο Καρκίνο Μαστού
Στη μελέτη της Φιλαδέλφειας, ένα ποσοστό 52% είχαν σύγχρονη εμφάνιση ΑΚΜ, έναντι 15-39% της σύγχρονης βιβλιογραφίας, κυρίως λόγω της αυξημένης δυνατότητας εκτέλεσης διαγνωστικής μαστογραφίας.
Δε βρέθηκε σημαντική διαφορά στην ηλικία μεταξύ γυναικών με ΕΚΜ και ΑΚΜ (Πίνακας 1).
Πίνακας 1: Ηλικία (έτη) κατά τη διάγνωση
Τύπος Καρκίνου Μέση ηλικία ± Τυπική Απόκλιση
Εύρος Ηλικίας
Ετερόπλευρος
59.2±13.6
32-86
Αμφοτερόπλευρος
60.1±13.2
30-89
Σύγχρονος
59.9±13.3
34-87
Μετάγχρονος (πρώτος)
58.7±12.9
30-78
Μετάγχρονος (δεύτερος)
62.0±13.4
33-89
Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νεαρή ηλικία κατά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ΑΚΜ41,42. Περίπου 53% των μαστογραφικών ευρημάτων αφορούσαν αμφοτερόπλευρες περιοχές που είχαν εικόνα καθρέπτη στα αντίστοιχα τεταρτημόρια.
Στην βάση της κατανομής του ΕΚΜ υπάρχει μια πιθανότητα 31% ύπαρξης 2 μαστογραφικών ευρημάτων σε περιοχές με εικόνα καθρέπτου σε έναν ασθενή.
Οι Leis και συνεργάτες43 υποστηρίζουν ότι ο δεύτερος πρωτοπαθής όγκος που εμφανίζεται στον μαστό εντοπίζεται στο άνω έξω τεταρτημόριο.
Αναφορικά με τα ευρήματα, εκ της μαστογραφίας, στη μελέτη της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ (βλέπετε Πίνακα 2).
Πίνακας 2: Περίληψη Μαστογραφικών Ευρημάτων
Τύπος Καρκινώματος
Εύρημα Μαστογραφίας
Ετερόπλευρος (n = 134)
Αμφοτερόπλευρος
(n = 134)
Σύγχρονος
(n = 70)
Μετάγχρονος
(n = 64)
Μάζα
12 (8.9)
8 (6.0)
3 (4.3)
5 (7.8)
Πυκνότητα
11 (8.2)
6 (4.5)
4 (5.7)
2 (3.1)
Πυκνότητα/Αρχόμενο
38 (28.4)
48 (35.8)
20 (28.6)
28 (43.8)
Πυκνότητα/Αρχόμενο/Ασβεστοποίηση
17 (12.7)
27 (20.1)
14 (20.0)
13 (20.3)
Πυκνότητα/ Ασβεστοποίηση
17 (12.7)
4 (3.0)
3 (4.2)
1 (1.6)
Ασβεστοποίηση
32 (23.8)
31 (23.1)
21 (30.0)
10 (15.6)
Ουδέν
5 (3.7)
10 (7.5)
5 (7.1)
5 (7.8)
Μάζα/ Ασβεστοποίηση
2 (1.5)
0 (0)
0 (0)
0 (0)
Σημείωση: οι αριθμοί στις παρενθέσεις είναι ποσοστά
Οι μελέτες από την Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ έδειξαν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ΑΚΜ πρωτοπαθώς στο άνω έξω τεταρτημόριο (Πίνακας 3).
Πίνακας 3: Εντόπιση Όγκου ανά Τεταρτημόριο
Τύπος Καρκίνου Κάτω Έξω
Άνω Έξω
Κάτω Έσω
Άνω Έσω
Ετερόπλευρος
20.3
43.4
9.8
26.6
Αμφοτερόπλευρος
12.2
52.5
15.1
20.1
Πρωτοπαθής
Ίδια
20.9
39.5
32.6
7.0
Διαφορετική
8.3
58.3
7.3
26.0
Σημείωση: τα δεδομένα παρουσιάζονται ως ποσοστά
Οι Leis και συνεργάτες υποστηρίζουν ότι οι μεταστατικοί καρκίνοι συνήθως εμφανίζονται στο λίπος το οποίο περικλείει το μαζικό παρέγχυμα και συνήθως εντοπίζονται στο σημείο στο σημείο του μαζικού αδένα το οποίο βρίσκεται κοντά στο ακροτελευταίο σημείο του λίπους του μαζικού αδένα.
Οι μελέτες από την Φιλαδέλφεια έδειξαν ότι 15 (22%) από τους αμφοτερόπλευρους καρκίνους είχαν παρόμοια μαστογραφική απεικόνιση και εντόπιση ανά τεταρτημόριο και 5 (29%), σύμφωνα με τις διεθνείς αναφορές, είχαν παρόμοια μαστολογική απεικόνιση και εικόνα καθρέπτου.
Αν και οι μαστολογικές απεικονίσεις της σύγχρονης και μετάγχρονης εμφάνισης καρκίνου μαστού δε διαφέρουν στατιστικά, η δεύτερη εστία στα μετάγχρονα ζεύγη είναι μικρότερη και πολυκεντρική και έχει λιγότερο συχνή προβολή των μασχαλιαίων λεμφαδενών από ότι το αρχικό καρκίνωμα (Εικόνες 3, 4).
Εικόνα 3: Μετάγχρονο αμφοτερόπλευρο καρκίνωμα. (α) μαστογραφία του αριστερού μαστού που απεικονίζει μια μη ψηλαφητή ακτινομορφολογική αραίωση (βέλος) που εξακριβώθηκε σε εξέταση ρουτίνας 32 μήνες μετά την ανακάλυψη του ετερόπλευρου καρκίνου. (β) μαστογραφία του δεξιού μαστού που δείχνει το αρχικό ψηλαφητό καρκίνωμα σαν ακτινολογική πυκνότητα (βέλος).
Εικόνα 4. Μετάγχρονο αμφοτερόπλευρο καρκίνωμα μαστού με ένα μονήρη πρωτοπαθή όγκο και μεταστατική νόσο στον αντίπλευρο μαστό. Η μαστογραφία του αριστερού μαστού (βέλος) δείχνει ένα αρχόμενο καρκίνωμα στο κάτω έσω τεταρτημόριο. Η μαστογραφία του δεξιού μαστού δείχνει παρόμοια απεικονιστική μορφή σε τοποθεσία κατόπτρου.
Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να οδηγήσουν σε πρωιμώτερη διάγνωση με κλειστό μαστογραφικό έλεγχο σε γυναίκες υψηλού κινδύνου εμφάνισης καρκίνου44.
Αμφιλεγόμενες απόψεις υπάρχουν στη βιβλιογραφία αναφορικά με την πρόγνωση γυναικών με ΑΚΜ, συγκριτικά με τις γυναίκες με ΕΚΜ και αυτές οι διαφορές οφείλονται σε διαφορετικές, πολύπλοκες στατιστικές μεθόδους αναλύσεως που χρησιμοποιήθηκαν41.
Η μελέτη του Fisher και των συνεργατών45 του δεν έδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές στον ιστολογικό χαρακτήρα μεταξύ ΑΚΜ ακι ΕΚΜ, σύγχρονης ή μετάγχρονης εμφάνισης καρκίνου μαστού.
Το επιθετικό λοβιακό καρκίνωμα σχετίζεται με αυξημένη επίπτωση καρκίνου στον ετερόπλευρο μαστό46.
Οι ερευνητές αναφέρουν 8 (6%) περιπτώσεις επιθετικού λοβιακού καρκίνου σε ασθενείς με ετερόπλευρο καρκίνο. Οι ασθενείς με ετερόπλευρο καρκίνο έχουν 1.5% προδιάθεση εμφάνισης επιθετικού λοβιακού καρκίνου, με στατιστική σημαντικότητα.
Η μελέτη της Φιλαδέλφειας έδειξε ποσοστό εμφάνισης αμφοτερόπλευρου καρκίνου σε θέσεις καθρέπτου στο 53% των περιπτώσεων. Ο δεύτερος πρωτοπαθής καρκίνος σε μετάγχρονο ζεύγος καρκίνου ανιχνεύθηκε νωρίτερα από το αρχικό καρκίνωμα λόγω κλειστής παρακολούθησης σε ασθενείς με καρκίνο μαστού.
Συμπέρασμα
Η εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου μαστού είναι μια ασυνήθης κλινική οντότητα. Αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται εξατομικευμένη θεραπεία, βασισμένη στα χαρακτηριστικά του όγκου. Καλύτερα αποτελέσματα υπάρχουν όπου χρησιμοποιούνται λογικοί πολλαπλοί θεραπευτικοί χειρισμοί (χειρουργείο, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία)39.
Βιβλιογραφία
Leis HP: Managing the remaining breast. Cancer 46: 1026-1030, 1980.
Adami HO, Bergstrom R, Hansen J: Age at first primary as a determinant of the incidence of bilateral breast cancer. Cancer 55: 643-647, 1985.
Engin K: Prognostic factors I bilateral breast cancer. Neoplasma 41: 353-357, 1994.
Heron DE, Komarnicky LT, Hyslop T: Bilateral breast carcinoma: risk factors and outcomes for patients with synchronous and metachronous disease. Cancer 88: 2739-2749, 2000.
Gustafsson A, Tartter PI, Brower ST and Lesnick G: Prognosis of patients with bilateral carcinoma of the breast. J Am Coll Surg 178: 111-116, 1994.
Mose S, Adamietz IA, Thilmann C, et al: Bilateral breast carcinoma versus unilateral disease. Review of 498 patients. Am J Clin Oncol 20: 541-545, 1997.
Adami HO, Hansen J, Jung B et al: Bilateral carcinoma of the breast: epidemiology and histopathology. Acta Radiol Oncol 20: 305-309, 1981.
Gogas J, Markopoulos CH, Skandalakis P et al: Bilateral Breast Cancer. Am Surg 59: 733-735, 1993.
Malone KE, Daling JR, Thompson JD et al: BRCA1 mutations and breast cancer in general population; analysis in women before age 35 years and in women before age 45 years with first-degree family history. JAMA 279: 922-929, 1998.
Broet PH, de la Rochefordiere A, Scholl SM et al: Contralateral breast cancer: annual incidence and risk parameters. J Clin Oncol 13: 1578-1583, 1995.
Bailey MJ, Royce C, Sloane JP et al: Bilateral carcinoma of the breast. Br J Surg 67: 514-516, 1980.
Adami H, Hansen J, Jung B et al: Characteristics of familial breast cancer in Sweden: absence of relation to age and unilateral versus bilateral disease. Cancer 48: 1688-1695, 1981.
Horn PL, Thompson WD: Risk of contralateral breast cancer: associations with histologic, clinical and therapeutic factors. Cancer 62: 412-424, 1988.
Gump FE: Lobular carcinoma in situ: pathology and treatment. Surg Clin N Am 70: 873-883, 1990.
Cook LS, White E, Scheartz SM et al: A population-based study of contralateral breast cancer following a first primary breast cancer (Washington United States). Cancer Causes Control 7: 382-390, 1996.
Newman LA, Sahin AA, Bondy M et al: A case-control study of unilateral and bilateral breast carcinoma patients. Cancer 91: 1845-1853, 2001.
Nicoletto MO, Donach M, de Nicolo A et al: BRCA-1 and BRCA-2 mutations as prognostic factors in clinical practice and genetic counseling. Cancer Treat Rev 27: 295-304, 2001.
Ford D, Easton DF, Bishop D et al: Risk of cancer in BRCA1 mutation carriers. Lancet 343: 692-695, 1994.
Verhoog LC, Brekelmans CTM, Seynaeve C et al: Contralateral breast cancer risk is influenced by the age at onset in BCRA-1 associated breast cancer. Br J Cancer 83: 384-386, 2000.
Ford D, Easton D, Stratton M et al: Genetic heterogenicity and penetrance analysis of the BCRA1 and BCRA2 genes in breast cancer families. Am J Hum Genet 62: 676-689, 1998.
Verhoog LC, Brekelmans CTM, Seynaeve C et al: Survival and tumour characteristics of breast cancer patients with germline mutations of BCRA1. Lancet 351: 316-321, 1998.
Rogozinska-Szczepka J, Utracka-Hutka B, Grzybowska E, et al: BCRA1 and BCRA2 mutations as prognostic factors in bilateral breast cancer patients. Annals of Oncology 15: 1373-1376, 2004.
Bergharsson JT, Ejilertsen B, Olsen JH et al: BCRA1 and BCRA2 mutation status and cancer family history of Danish women affected with multifocal or bilateral breast cancer at a young age. Breast Cancer Res Treat 64: 241-251, 2000.
Steinmann D, Bremer M, Rades D et al: Mutations of the BCRA1 and BCRA2 genes in patients with bilateral breast cancer. Br J Cancer 85: 850-858, 2001.
Solin LJ, Fowble BL, Schultz DJ et al: Bilaterla breast carcinoma treated with definitive irradiation. Int J Radiat Oncol Biol Phys 17: 263-271, 1989.
Lee MM, Heimann R, Powers C, et al: Efficacy of breast conservation therapy in early stage bilateral breast cancer. Breast J 5: 36-41, 1999.
Heaton KM, Peoples GE, Singletary SE, et al: Feasibility of breast conservation therapy in metachronous or synchronous bilateral breast cancer. Ann Surg Oncol 6: 102-108, 1999.
Hamada N, Ogawa Y, Nishioka A, et al: Breast-conservation treatment for bilateral breast cancer in five Japanese women. Oncology Reports 9: 469-474, 2002.
Chevallier B, Mignot L, Delozier T, et al: Phase II study of tetrahydropyranyl adriamycin (pirarubicin) in elderly patients with advanced breast cancer. Am J Clin Oncol 15: 395-398, 1992.
Herait P, Poutignat N, Marty M et al: Early assessment of a new anticancer drug analogue-are the historical comparisons obsolete? The French experience with pirarubicin. Eur J Cancer 28A: 1670-1676, 1992.
Dhingra K, Frye D, Newman RA, et al: Phase II clinical and pharmacological study of pirarubicin in combination with 5-fluorouracil and cyclophosphamide in metastatic breast cancer. Clin Cancer Rs 1: 691-697, 1995.
Ogawa Y, Nishioka A, Inomata T, et al: Conservation treatment intensified with an anti-estrogen agent and CAF chemotherapy for stage I and II breast cancer. Oncol Rep 7: 479-484, 2000.
Wang M, Fang ZY: Clinical characteristics of bilateral primary breast cancer: a report of 100 cases. Ai Zheng 24(9): 1115-7, 2005.
Bassarova AV, Nesland JM, Sedloev T, et al: Simultaneous bilateral breast carcinomas: a category with frequent coexpression of HER-2 and ER-alpha, high Ki-67 and bcl-2, and low p53. Int J Surg Pathol 13(3): 239-46, 2005.
Heikkinen K, Rapakko K, Karppinen SM, et al: Association of common ATM polymorphism with bilateral breast cancer. Int J Cancer 116(1): 69-72, 2005.
Franceschini G, D’Alba P, Constantini M, et al: Synchronous bilateral breast carcinoma in a 50-year-old man with 45,X/46,XY mosaic karyotype: report of a case. Springer.
Staerkle RF, Lenzlinger PM, Suter SL: Synchronous bilateral ductal carcinoma in situ of the male breast associated with gynecomastia in a 30-year-old patient following repeated injections of stanozolol. Breast Cancer Res Treat 1-4, 2005.
Melenhorst J, van Berlo CL, Nijhuis PH: Simultaneous bilateral breast cancer in a male: a case report and review of the literature. Acta Chir Belg 105(5): 531-2, 2005.
Suryanarayana Deo SV, Shridhar D, Shukla NK, et al: Clinical profile and management of bilateral breast cancer. Breast Cancer Research 7(Suppl 1): P6 (DOI 10.1186/bcr1240), 2005.
Murphy TJ, Conant EF, Hanau CA et al: Bilateral breast carcinoma: mamographic and histologic correlation. Radiology 195: 617-621, 1995.
Healey EA, Cook EF, Orav EJ, et al: Contralateral breast cancer: clinical characteristics and impact on prognosis. J Clin Oncol 11: 1545-1552, 1993.
Fracchia AA, Borgen PI: Bilateral breast cancer. Semin Surg Oncol 7: 300-305, 1991.
Leis HP Jr, Mersheimer WL, Black MM, et al: The second breast. NY state J Med 65: 2460-2468, 1965.
Senofsky GM, Wanebo HJ, Wilhelm MC, et al: Has monitoring of the contralateral breast improved the prognosis in patients treated for primary breast cancer? Cancer 57: 597-602, 1986.
Fisher ER, Fisher B, Sass R, et al: Pathologic findings from the National Surgical Adjuvant Breast Project (protocol no. 4). Cancer 54: 3002-3011, 1984.
Dixon JM, Anderson TJ, Page DL, et al: Infiltrating lobular carcinoma of the breast: an evaluation of the incidence and consequence of bilateral disease. Br J Surg 70: 513-516, 1983.
