ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ
O καρκίνος του πνεύμονα είναι ο καρκίνος που προσβάλλει την τραχεία, τους βρόγχους (αεραγωγούς) και το στρώμα των πνευμόνων (κυψελίδες).
Αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου λόγω καρκίνου σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.
Ευθύνεται για το 34% περίπου των θανάτων από καρκίνο στους άντρες και για το 23% στις γυναίκες.
Το κάπνισμα είναι το κυριότερο αίτιο και ευθύνεται σχεδόν για το 85%των κακοηθών νεοπλασμάτων του πνεύμονα.Ο καπνός περιέχει ουσίες που με το πέρασμα του χρόνου αλλοιώνουν τις ιδιότητες των κυττάρων.
Ο κίνδυνος προσβολής από καρκίνο αυξάνεται με την πρόοδο της ηλικίας.Άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών έχουν 300 φορές μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου από ότι άτομα ηλικίας μικρότερης των 30 ετών.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι συγγενείς πρώτου βαθμού πάσχοντων από καρκίνο του πνεύμονα, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον συγκεκριμένο καρκίνο. Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η συχνή έκθεση σε ακτινοβολία αποτελούν επίσης προδιαθεσικούς παράγοντες ανάπτυξης καρκίνου του πνεύμονα, όπως και η φτωχή δίαιτα σε βιταμίνες Α και Β και καροτίνη ενώ παρατηρείται αύξηση της συχνότητας της νόσου σε ορισμένα επαγγέλματα όπως οικοδόμους, εργάτες αμίαντου κα.
Συνήθως ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ασυμπτωματικός στα αρχικά στάδια γεγονός που ευθύνεται και για την υψηλή θνησιμότητα σε άτομα που πάσχουν από το συγκεκριμένο νόσημα. Οι ασθενείς, παρουσιάζονται στο γιατρό με σημαντική καθυστέρηση, όταν η νόσος έχει ήδη εξαπλωθεί τοπικά ή έχει κάνει μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν γενικά συμπτώματα όπως απώλεια βάρους (68%), ανορεξία, καταβολή δυνάμεων και πυρετό, συμπτώματα που οφείλονται στην τοπική ανάπτυξη του όγκου όπως βήχα (74%) ή αιμόπτυση, συμπτώματα που οφείλονται στην επέκταση του όγκου σε παρακείμενους ιστούς και όργανα,(δύσπνοια, θωρακικό πόνο, βράχος φωνής, δυσκαταποσία, κα.) ή συμπτώματα που οφείλονται σε μεταστάσεις του όγκου και ποικίλουν ανάλογα με την εντόπιση της μετάστασης.
Μία απλή ακτινογραφία θώρακος είναι συνήθως αρκετή για την αρχική διάγνωση της νόσου. Η αξονική τομογραφία θώρακος δίνει αρκετές πληροφορίες όσον αφορά στην ύπαρξη μετάστασης, την έκταση του όγκου και την πιθανή προσβολή μεγάλων αγγείων ή του θωρακικού τοιχώματος. Η βρογχοσκόπηση και με μεγαλύτερη ακρίβεια η βιοψία του όγκου, θέτουν τη τελική διάγνωση, το βαθμό κακοήθειας και τον τύπο του καρκίνου.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξαρτάται από τον ιστολογικό τύπο των κυττάρων του όγκου και από την έκταση της νόσου.
Γενικά, οι τρεις κλασικοί τρόποι θεραπείας είναι η χειρουργική εξαίρεση του όγκου, η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται σε ασθενείς που πάσχουν από μη μικροκυτταρικό βρογχογενή καρκίνο που δεν έχει σε παρακείμενους ιστούς ή όργανα και δεν έχει κάνει απομακρυσμένες μεταστάσεις.
Η χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με τις άλλες δύο μεθόδους θεραπείας παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου. Εφαρμόζεται τόσο σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο με σκοπό την ελάττωση της έκτασης της νόσου προεγχειρητικά έτσι ώστε να καταστεί ο όγκος εξαιρέσιμος, όσο και σε ασθενείς με μεταστάσεις προκειμένου να πετύχει την αναχαίτηση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων. Σε ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται ως κύρια θεραπευτική αντιμετώπιση σε συνδυασμό ή όχι με την ακτινοθεραπεία.
Η ακτινοθεραπεία, χρησιμοποιείται συχνότερα σε συνδυασμό με τη χειρουργική θεραπεία ή την χημειοθεραπεία. Προεγχειρητικά, χρησιμοποιείται για τη σμίκρυνση του όγκου ώστε να είναι εύκολη η χειρουργική αφαίρεση του. Μετεγχειρητικά, αποβλέπει στην αποστείρωση της περιοχής από τυχόν υπολειμματικά καρκινικά κύτταρα.
Σε τελικά στάδια της νόσου χρησιμοποιείται γιατί ελαττώνει την εξάπλωση της νόσου και ανακουφίζει τον ασθενή από τα ενοχλήματα του.
Στις μέρες μας υπάρχουν στη διάθεση μας πολλά καινούρια φάρμακα που έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο του πνεύμονα με μεγάλη επιτυχία.Οι στοχευμένες θεραπείες αποτελούν νέους παράγοντες που δρουν εξειδικευμένα σε κυτταρικούς υποδοχείς και διαδικασίες, αναστέλλοντας τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.
Η προφύλαξη και η έγκαιρη διάγνωση είναι το πρώτο βήμα για τον έλεγχο του καρκίνου του πνεύμονα.
Η διακοπή του καπνίσματος είναι το πρώτο βήμα για την προφύλαξη από τη νόσο.