ΤΑ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ ΑΛΛΕΡΓΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΡΙΝΙΤΙΔΑ:
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Όσοι ταλαιπωρούνται απο αλλεργική ρινίτιδα αναφέρουν ότι εκδηλώνουν έντονο κνησμό στα μάτια, τη μύτη και το φάρυγγα, φτάρνισμα, μπούκωμα στη μύτη, καταροή και βήχα. Επίσης παρατηρούνται κόκκινα μάτια που δακρύζουν και πιθανόν ξηρότητα στο λαιμό και συριγμός στην αναπνοή.
ΑΙΤΙΕΣ:
Όλοι οι μηχανισμοί του αλλεργικού φαινομένου δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστοί. Βέβαια, για να εκδηλωθεί η αλλεργία χρειάζεται ένα βιολογικό υπόστρωμα,δηλαδή ο ασθενής να είναι ευαίσθητος σε κάποιες αλλεργιογόνες ουσίες.
Η αλλεργία σε ορισμένες ουσίες του περιβάλλοντος είναι αποτέλεσμα «συνεργασίας» πολλών παραγόντων, όπως είναι η κληρονομικότητα, η ρύπανση του περιβάλλοντος, ο τρόπος ζωής και η επανειλημμένη επαφή με συγκεκριμένα αλλεργιογόνα. Θα αναφέρουμε μερικά απο τα πιο συνηθισμένα αλλεργιογόνα:
Εκτός απο τη γύρη των δένδρων, που υπάρχει άφθονη στη φύση την άνοιξη, και κάθε ουσία που αιωρείται στην ατμόσφαιρα, όπως τρίχες,επιθήλια απο κατοικίδια ζώα ή τα ακάρεα της σκόνηςτου σπιτιού, ή οι μύκητες, μπορεί να προκαλέσουν ρινίτιδα.
Κυρίως το περδικάκι χόρτο στις αρχές της άνοιξης και μέχρι τον Ιούλιο, είναι κυρίως υπεύθυνο για αλλεργίες, ενώ αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να προκαλέσουν και τα αγρωστώδη, η ελιά, η μαργαρίτα, η αρτεμισία, η λεύκη, ο πλάτανος, το κυπαρίσι.
ΠΟΤΕ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ:
Μπορεί να εμφανιστεί είτε εποχιακά,συνήθως την άνοιξη και τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες (εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα), είτε καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους (συνεχής αλλεργική ρινίτιδα).
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
Πρόκειται για μία χρόνια φλεγμονή του βλεννογόνου που καλύπτει εσωτερικά τη μύτη. Οφείλεται σε ειδική υπερευαισθησία του οργανισμού όταν βρεθεί αντιμέτωπος με διάφορες ουσίες που βρίσκονται στον αέρα.
Στην περίπτωση της εποχιακής, οι ουσίες αυτές είναι κόκκοι γύρης χορταρικών, φυτών ή δένδρων που ανθίζουν αυτή την εποχή.
Συνεχή αλλεργική ρινίτιδα, απο την άλλη, προκαλούν τα ακάρεα της σκόνης, τα κύτταρα απο το τρίχωμα ζώων (ιδιαίτερα της γάτας) καθώς και διάφοροι μύκητες που ζούν στο σπίτι ή στο περιβάλλον.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ:
Η εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί προληπτικά, με τη μεγαλύτερη παραμονή στο σπίτι την περίοδο της ανθοφορίας των φυτών.
Η θεραπεία στην αρχή είναι φαρμακευτική, όπως τα διάφορα αντισταμινικά νέας γενιάς και τα ρινικά σπρέυ κορτικοστεροειδών.
Αν ο έλεγχος που θα γίνει με αλλεργικά δερματικά τέστ εντοπίσει τα υπεύθυνα αίτια, τότε ο γιατρός προτείνει την πλήρη αποφυγή της ενόχου ουσίας ή την ειδική απευαισθητοποίηση (αντιαλλεργικά εμβόλια) σε συγκεκριμένα όμως αλλεργιογόνα, όπως είναι η γύρη των λουλουδιών, τα ακάρεα της σκόνης,τα τριχώματα των ζώων και κάποιοι ατμοσφαιρικοί μύκητες υγρασίας. Η απευαισθητοποίηση γίνεται με υποδόριες ενέσεις ή με υπογλώσσια χορήγηση.
ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ:
Η άνοιξη είναι η εποχή της. Εμφανίζεται, συνήθως, τότε και φεύγει το φθινόπωρο, για να επανέλθει την επόμενη σεζόν. Η αλλεργική επιπεφυκίτιδα μπορεί να μην είναι σοβαρή ή επικίνδυνη για τα μάτια, αναμφισβήτητα όμως είναι ιδιαίτερα ενοχλητική. Διαρκεί χρόνια, θεραπεύεται δύσκολα και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή αλλά και συνεργασία του ασθενή τόσο με τον οφθαλμίατρο όσο και με τον αλλεργιολόγο.
ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ:
Οι αλλεργικές επιπεφυκίτιδες είναι φλεγμονές του επιπεφυκότα, ιστού που καλύπτει την εξωτερική πλευρά των οφθαλμών και την εσωτερική των βλεφάρων, και οφείλονται σε διάφορες αιτίες. Μία απο τις πιο συχνές μορφές της είναι η εαρινή. Εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία, διαρκεί ορισμένα χρόνια και συχνά εξαφανίζεται απο μόνη της. Συνήθως παρατηρείται σε άτομα με ατομικό ή κληρονομικό ιστορικό αλλεργίας και είναι δυνατό να συνυπάρχει με άλλες μορφές, όπως δερματίτιδες, ρινική καταροή και άσθμα.
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ:
Τα κυριότερα συμπτώματα της εαρινής επιπεφυκίτιδας είναι ο κνησμός, η υπεραιμία (κόκκινα μάτια), η φωτοφοβία, η ενόχληση απο τον αέρα, η δακρύροια. Όσον αφορά τα μάτια, εκδηλώνονται βάρος και ξηρότητα, αίσθηση ξένου σώματος ή άμμου, κόπωση και αίσθημα νύστας καθώς και οίδημα. Πολλές φορές μπορεί να συνυπάρχουν και βλεννώδεις εκκρίσεις (τσίμπλες).
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να εμφανιστούν με διαφορετική βαρύτητα, όπως επίσης και σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους. Είναι επίμονα, ιδιαίτερα ενοχλητικά και διαρκούν επι μακρόν (η επιπεφυκίτιδα μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια).
Συνήθως προσβάλλουν και τους δύο οφθαλμούς, αν και μπορεί να υπάρχει χρονική διαφορά στην εμφάνισή τους.
ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ:
Η θεραπεία της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας είναι καταρχήν συμπτωματική και αποβλέπει στον περιορισμό των ενοχλημάτων που προκαλούνται. Επιτυγχάνεται με διάφορα κολλύρια, τα οποία είναι απλά αντισταμινικά ή κορτιζονούχα. Εκτός απο τα κολλύρια, σε περισσότερο σοβαρές περιπτώσεις χρησιμοποιείται αγωγή απο το στόμα. Σπανιότατα χρησιμοποιείται η κρυοπηξία των θηλών που δημιουργούνται στο βλεφαρικό επιπεφυκότα.
Η αιτιολογική θεραπεία της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας είναι η αποφυγή των αλλεργιογόνων αιτιών, τα οποία μπορεί να εντοπιστούν απο ειδικό αλλεργιολόγο και να γίνει απευαισθητοποίηση του ασθενή με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.
Τέλος, τα γυαλιά ηλίου προσφέρουν προστασία απο τον ήλιο και τον αέρα και ελαττώνουν –μέχρι ενός σημείου βέβαια- τα ενοχλήματα.
Ακόμα, είναι σκόπιμο να αποφεύγεται η έκθεση σε χώρους που ερεθίζουν τα μάτια καθώς και η χρήση ερεθιστικών ουσιών.
ΑΣΘΜΑ:
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Το κύριο είναι η δύσπνοια, που συνοδεύεται απο σφίξιμο χωρίς πόνο στο στήθος και συριγμό στην αναπνοή.
ΠΟΤΕ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ:
Μία εποχική αλλεργική κρίση άσθματος συνήθως ακολουθεί μία αλλεργία, η οποία έχει ξεκινήσει πριν απο 3-4 χρόνια και «πυροδοτείται» απο ειδικούς παράγοντες, όπως η γύρη. Μερικές κρίσεις εμφανίζονται δίχως προφανή αιτία, ενώ άλλες ξεκινούν απο αλλεργικές αντιδράσεις σε γύρη, τρίχωμα γάτας ή σκύλου ή στα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ:
Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να ανακαλυφθεί το αλλεργιογόνο το οποίο προκάλεσε την αλλεργία. Αν το άσθμα, για παράδειγμα, επηρεάζεται απο την εποχή του έτους ή συνοδεύεται και απο αλλεργική ρινίτιδα, τότε το αλλεργιογόνο είναι συνήθως η γύρη. Η θεραπευτική αγωγή που χορηγείται συνήθως γίνεται με εισπνοές, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις συνιστώνται χάπια (αντιλευκοτριενιών ή κορτικοστεροειδών).
Η θέση της ανοσοθεραπείας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις άσθματος απο εποχιακά κυρίως αλλεργιογόνα παραμένει σημαντική.