Παιδική Παχυσαρκιά
Συγγραφέας Πάρης Παπαχρήστος Γράφτηκε στις ,
Είναι πλέον γεγονός ότι και στην Ελλάδα, η παιδική παχυσαρκία βρίσκεται σε συνεχή άνοδο. Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσουν και τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξάγει η Ελληνική Ιατρική Παχυσαρκία.
Οι παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας είναι γενετικοί, κοινωνικοί και ψυχολογικοί. Στην καταναλωτική μας εποχή έχει αυξηθεί η επίδραση του κοινωνικού και ψυχολογικού παράγοντα με αποτέλεσμα το θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και η μειωμένη φυσική δραστηριότητα να ενοχοποιούνται ισχυρά για την εμφάνιση της παχυσαρκίας.
Το μέγεθος του σώματος των γονιών, το ποσοστό λίπους των παιδιών, καθώς επίσης και το πάχος των γονιών και παιδιών έχει αποδειχθεί ότι συνδέονται άμεσα. Επίσης σαφή συσχέτιση παρατηρείται μεταξύ του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου της οικογένειας και της εμφάνισης παχυσαρκίας στο παιδί στην ενήλικη ζωή. Δηλαδή, η κακή διατροφή κατά την παιδική ηλικία και η συναισθηματική πίεση, μπορεί να μην προάγουν άμεσα την παχυσαρκία, πιθανόν λόγω μη θετικού ισοζυγίου, αλλά να δημιουργούν τις προυποθέσεις αυξημένου ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος) αργότερα, ιδιαίτερα στη σημερινή υπερκαταναλωτική κοινωνία.
Άρα, η μίμηση του λανθασμένου τρόπου διατροφής των γονιών, η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε λίπος και ζάχαρη (τύπου σνακς), η πιεστική στάση των γονιών να καταναλώσουν τα παιδιά μεγάλες μερίδες, η χρησιμοποίηση του φαγητού ως βραβείου ή δώρου, η συνεχή ενασχόληση της οικογένειας με το φαγητό αντί πιο επικοδομητικών δραστηριοτήτων (π.χ. διάβασμα), σε συνδυασμό με την μειωμένη δραστηριότητα, οδηγούν σε αυτή την μεγάλη αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας.
Η παχυσαρκία είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη ορισμένων χαρακτηριστικών στο παιδί. Η ήβη αρχίζει νωρίτερα, και ενώ αρχικά το παιδί αυξάνει σε ύψος περισσότερο από τους ενηλίκους (λόγω του περισσότερου βάρους, αναπτύσσεται μεγαλύτερη οστική και μυική μάζα), τελικά η ανάπτυξη του σταματά σε μικρότερο ύψος. Επίσης, ο μεταβολικός του ρυθμός είναι ταχύτερος, λόγω του αυξημένου μυικού ιστού.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση πρέπει να είναι προσεκτική και να στοχεύει στην αλλαγή των διαιτητικών συνηθειών του παιδιού, όπως επίσης να είναι συμβατή με την ανάπτυξη του, παρέχοντας όλα εκείνα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Δηλαδή να στοχεύει στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης, ή στην σταθεροποίηση του βάρους, ώστε το παιδί καθώς αναπτύσσεται να αποκτήσει το κανονικό βάρος για το σώμα του. Τέλος, είναι σηματικό να περιοριστούν οι ώρες μπροστά στην τηλεόραση και να δοθούν κίνητρα για την αύξηση της φυσικής τους δραστηριότητας, συμμετέχοντας σε αθλητικές ή άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις.
