Ο θυρεοειδής αδένας και οι παθήσεις του.
Συγγραφέας Σταύρος Καρακόζης Γράφτηκε στις ,
Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θυρεοειδούς
Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας που εντοπίζεται στην περιοχή του λαιμού. Αποτελεί έναν πολύ σημαντικό αδένα του σώματός μας επειδή ρυθμίζει το μεταβολισμό μας. Παράγει τις ορμόνες του θυρεοειδούς (Τ3 και Τ4) που κυκλοφορούν στον οργανισμό μας και του δίνουν εντολή πόσο γρήγορα να λειτουργήσει και να χρησιμοποιήσει ενέργεια. Ο θυρεοειδής αδένας λειτουργεί όπως ένα “κλιματιστικό μηχάνημα”: όταν υπάρχουν αρκετές θυρεοειδικές ορμόνες στον οργανισμό μας, ο θυρεοειδής αδένας σταματά να παράγει περισσότερες ορμόνες ( όπως και το κλιματιστικό διακόπτει τη λειτουργία του όταν το σπίτι είναι δροσερό). Όταν όμως χρειαζόμαστε πιο πολλές θυρεοειδικές ορμόνες τότε ο αδένας ξανααρχίζει την παραγωγή τους. Επιπλέον, ένας άλλος αδένας του εγκεφάλου μας, η υπόφυση, λειτουργεί ως “θερμοστάτης”, ειδοποιώντας το θυρεοειδή αδένα, πότε να αρχίσει και πότε να σταματήσει την παραγωγή ορμονών. Η υπόφυση στέλνει το μήνυμά της στο θυρεοειδή με την ορμόνη ΤSH. Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα διακρίνονται στις παρακάτω κατηγορίες: υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, θυρεοειδίτιδα, βρογχοκήλη, οζίδια και καρκίνος του θυρεοειδούς.
Ο υπερθυρεοειδισμός συμβαίνει όταν έχουμε υπερπαραγωγή (περισσότερη από όσο χρειαζόμαστε) ορμονών του θυρεοειδούς. Τότε έχουμε πολύ γρήγορο μεταβολισμό που εκδηλώνεται με ταχυκαρδία, νευρικότητα, τρέμουλο των χεριών, αυξημένη εφίδρωση, απώλεια βάρους, τριχόπτωση, διάρροια, διόγκωση του θυρεοειδούς, διαταραχές της περιόδου στις γυναίκες και μάτια που προεξέχουν από τη θέση τους (εξόφθαλμος). Προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες.
Στον υποθυρεοειδισμό έχουμε λιγότερες ορμόνες θυρεοειδούς από όσες χρειαζόμαστε οπότε και όλες οι λειτουργίες του οργανισμού μας επιβραδύνονται. Τότε έχουμε συνεχή αίσθημα κόπωσης και κρύου, υπνηλία, βραδυκαρδία, διαταραχές μνήμης, αύξηση του βάρους, κράμπες, βραχνή και ξηρή φωνή, καταθλιπτική διάθεση, διόγκωση του θυρεοειδούς και διαταραχές της περιόδου στις γυναίκες. Προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες. Τα παραπάνω ενοχλήματα δεν συμβαίνουν πάντοτε όλα μαζί γι’ αυτό εφόσον έχουμε περισσότερο από ένα από αυτά καλό θα ήταν να συμβουλευτούμε το γιατρό μας.
Θυρεοειδίτιδα είναι η φλεγμονή του θυρεοειδούς, που μπορεί να οφείλεται σε μικρόβια, ιούς ή άλλα αίτια. Συμβαίνει σπάνια και προκαλεί υποθυρεοειδισμό.
Βρογχοκήλη είναι η παθολογική αύξηση του μεγέθους του θυρεοειδούς που εμφανίζεται σαν μια ευδιάκριτη διόγκωση στο λαιμό μας. Αποτελεί ένα σχετικά συχνό πρόβλημα στο 5% τουλάχιστον των ανθρώπων. Η συχνότερη αιτία βρογχοκήλης είναι η έλλειψη ιωδίου στη διατροφή. Στη χώρα μας η έλλειψη αυτή αντιμετωπίζεται επιτυχώς με την προσθήκη ιωδίου στο μαγειρικό αλάτι. Ωστόσο οποιαδήποτε άλλη πάθηση του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσει βρογχοκήλη ή μπορεί να συμβεί και χωρίς άλλη εμφανή αιτία.
Τα οζίδια του θυρεοειδούς αποτελούν τοπικές διογκώσεις σε ένα σημείο μόνο του αδένα. Στο 90% των περιπτώσεων είναι καλοήθεις. Μερικές φορές προκαλούν βραχνή φωνή ή δυσκολεύουν την κατάποση ή την αναπνοή προκαλώντας την αίσθηση ενός «κόμπου» στο λαιμό. Κάθε οζίδιο του θυρεοειδούς θα πρέπει να ελέγχεται από το γιατρό μας.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς συνήθως εμφανίζεται σαν ένα ογκίδιο, που σταδιακά μεγαλώνει. Διακρίνεται σε 4 είδη, τα συχνότερα εξ αυτών (ο θηλώδης και ο θυλακιώδης τύπος) έχουν πολύ βραδεία ανάπτυξη και η κατάλληλη θεραπεία τους έχει πάντοτε 100% επιτυχία.
Όταν υπάρχει υποψία ύπαρξης κάποιας θυρεοειδοπάθειας ο γιατρός συνήθως προτείνει ορισμένες απλές εξετάσεις. Ελέγχεται η φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς με τη μέτρηση των ορμονών Τ3, Τ4 και TSH του αίματος. Επιπλέον με το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς μετράται το μέγεθός του και διαπιστώνεται η ύπαρξη οζιδίων.
Η θεραπεία των παθήσεων του θυρεοειδούς είναι πολύ αποτελεσματική. Υπάρχουν τρία είδη θεραπείας ανάλογα με την πάθηση:
Το ραδιενεργό ιώδιο που χρησιμοποιείται για να συρρικνώνει το διογκωμένο θυρεοειδή που υπερλειτουργεί ή να νεκρώνει τους όγκους αυτού.
Τα φάρμακα, που περιέχουν τις ορμόνες του θυρεοειδούς, χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού, μετά ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς και για θεραπεία μικρών οζιδίων του θυρεοειδούς.
Η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς, η θυρεοειδεκτομή, ενδείκνυται σε περιπτώσεις βρογχοκήλης ή μεγάλων οζιδίων (άνω των 2 εκατοστών) του θυρεοειδούς. Με τις σύγχρονες εγχειρητικές τεχνικές, ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο μία με δύο ημέρες μετά το χειρουργείο και επανέρχεται στην εργασία του σε λιγότερο από 7 ημέρες. Η εγχείρηση του θυρεοειδούς μπορεί να γίνει με γενική νάρκωση αλλά και με τοπική αναισθησία. Η χειρουργική τομή συνήθως δεν ξεπερνά τα 2 – 3 εκατοστά σε μήκος. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν ελάχιστο πόνο μετά την εγχείρηση και δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην ομιλία ή στην κατάποση.
