ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Συγγραφέας Ιωάννης Παπαχρόνης Γράφτηκε στις ,
ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
Πρόκειται για φυσιολογική σχεδόν κατάσταση στην μεγάλη ηλικία.
Σαν ασθένεια την αντιμετωπίζουμε, όταν εμφανίζεται νωρίς, σε ηλικία μικρότερη των 45 ετών. Επίσης όταν παρουσιάζεται με πολύ πόνο ή πρήξιμο σε κάποιες αρθρώσεις.
ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΘΗΣΗ
Οστεοαρθρίτιδα ή αλλιώς αρθριτικά.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
Όσο μεγαλώνουμε στη εξωτερική μας εμφάνιση παρουσιάζονται κάποιες αλλαγές. Έτσι ασπρίζουν τα μαλλιά μας, εμφανίζονται ρυτίδες στο δέρμα μας και άλλα σημάδια της ηλικίας.
Όμως και στο εσωτερικό του σώματός μας υπάρχουν αλλαγές. Ανάμεσα σε αυτές είναι και η φθορά που παθαίνουν οι αρθρώσεις μας, ανάλογα με το πώς τις έχουμε χρησιμοποιήσει. Θέλω να τονίσω από την αρχή ότι, αυτή την φθορά μπορούμε σήμερα να την καθυστερήσουμε, έτσι ώστε να έρθει όσο γίνεται αργότερα και να μας ταλαιπωρεί όσο γίνεται λιγότερο.
Το πόσο γρήγορα θα καταστραφούν και σε ποιο βαθμό, εξαρτάται από τι έχουμε κάνει.
Έτσι αν για πολλά χρόνια είμαστε υπέρβαροι, αν δεν γυμναζόμαστε και αν κάνουμε κάποια επαγγέλματα με τα οποία ταλαιπωρούνται οι αρθρώσεις μας, αυτές καταστρέφονται γρηγορότερα. Και τα προβλήματα εμφανίζονται νωρίτερα και εντονότερα.
ΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ
Η εκφυλιστική αρθρίτιδα εμφανίζεται με πόνο στις αρθρώσεις και μερικές φορές αυτές πρήζονται και είναι ζεστές. Ο πόνος παρουσιάζεται συνήθως μετά το απόγευμα ή μετά από μια κουραστική μέρα. Οι άνθρωποι που έχουν εκφυλιστική αρθρίτιδα, το πρωί ξυπνάνε χωρίς πόνο, αντίθετα με αυτού που έχουν φλεγμονώδη αρθρίτιδα. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσουν το πρωί κάποια δυσκαμψία, μια δυσκολία δηλαδή στο να κινήσουν τις αρθρώσεις τους. Η κατάσταση βελτιώνεται σε λιγότερο από μισή ώρα.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο ρευματολόγος μπορεί εύκολα να σας πει αν πάσχετε από εκφυλιστική αρθρίτιδα. Η λήψη ενός καλού ιατρικού ιστορικού, λίγες αιματολογικές εξετάσεις και ίσως κάποιες ακτινογραφίες των αρθρώσεων που πάσχουν, καθοδηγούν τον ρευματολόγο στην διάγνωση.
Η κατάσταση αντιμετωπίζεται με κάποια φάρμακα, με φυσικοθεραπεία, άσκηση και έλεγχο του σωματικού μας βάρους. Επιπρόσθετα φαίνεται να βοηθούν σημαντικά τα ιαματικά λουτρά..
Όσον αφορά τα φάρμακα, η θεραπεία αρχίζει με το απλό παυσίπονο την παρακεταμόλη. Κυκλοφορεί στην χώρα μας με τις εμπορικές ονομασίες DEPON (Ντεπόν) PANADOL (Παναντόλ) και APOTEL (Αποτέλ)
Ο ασθενής μπορεί να παίρνει ένα με δύο χάπια των 500 μιλιγκράμ κάθε έξη με οκτώ ώρες. Η μεγαλύτερη δόση την ημέρα δεν πρέπει να ξεπερνά τα τέσσερα γραμμάρια, δηλαδή οκτώ χάπια την ημέρα. Ακόμη, η δόση αυτή δεν πρέπει να διαρκεί για πολλές μέρες συνεχώς.
Αν με την αγωγή αυτή δεν ελέγχεται ο πόνος ή αν υπάρχουν σημεία φλεγμονής, ο γιατρός μπορεί να δώσει αντιφλεγμονώδη. Τα αντιφλεγμονώδη έχουν πιο έντονη αναλγητική δράση αλλά και περισσότερα προβλήματα. Πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και για όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα.
Αν δεν αποδώσει και αυτή η θεραπεία, ο ρευματολόγος μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να κάνει και ενέσεις κορτιζόνης. Η κορτιζόνη όπως και κάθε άλλο φάρμακο είναι και καλή και κακή. Αν χρησιμοποιηθεί σωστά κάνει πολύ καλό και ελάχιστο κακό. Αντίθετα αν γίνει κατάχρηση, τότε έχουμε μικρό όφελος με πολλές παρενέργειες.
Προσθέτοντας φυσικοθεραπείες, κάποιες ασκήσεις και όταν είναι δυνατόν ιαματικά λουτρά, έχουμε λιγότερες ανάγκες σε φάρμακα. Αν κρατήσουμε το βάρος του σώματός μας σε κάποιο επίπεδο κοντά στο κανονικό, βάζουμε ένα ακόμη φρένο στην διαδικασία καταστροφής των αρθρώσεων.
Κάποιες ουσίες, που δεν μπορεί να χαρακτηριστούν σαν φάρμακα, μπορούν να ανακουφίσουν τους ασθενείς ακόμη περισσότερο.
Μπορεί να τις παίρνει ο ασθενής από το στόμα ή να γίνονται ένεση μέσα στις αρθρώσεις.
Δεν έχουν ουσιαστικά σοβαρές παρενέργειες. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι, δεν αλλάζουν την πορεία της φθοράς, όχι τουλάχιστον σημαντικά. Κυρίως δίνουν στον ασθενή μια ποιότητα ζωής καλλίτερη και με λιγότερα φάρμακα. Μπορεί δηλαδή χρησιμοποιώντας τις ουσίες αυτές, να μην χρειάζεται φάρμακα για αρκετό διάστημα.
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι, μπορούμε να νοιώθουμε καλά με λιγότερα φάρμακα, κάνοντας τα παρακάτω.
Να διατηρούμε το βάρος μας κοντά στο κανονικό, να κάνουμε λίγη γυμναστική τακτικά (ακόμη και η γυμναστική που μας μαθαίνανε στο σχολείο είναι ικανοποιητική), να περπατάμε τακτικά , το καλοκαίρι να κολυμπάμε ακόμη και με σωσίβιο αν δεν ξέρουμε κολύμπι. Η φυσικοθεραπεία και τα ιαματικά λουτρά βοηθούν σημαντικά στο να αισθάνεται ο άνθρωπος καλλίτερα.
Να αποφεύγουμε την ταλαιπωρία των αρθρώσεών μας. Μην μπερδεύουμε την γυμναστική με την μονότονη κούραση. Όταν πρέπει να κάνουμε μια δουλειά, που θα κουράσει μόνο ένα μέρος του σώματός μας, τότε εκείνο ταλαιπωρείται και το υπόλοιπο σώμα μας μένει τεμπέλικο. Ούτε η υπερκόπωση αλλά ούτε και η αδράνεια κάνουν καλό στις αρθρώσεις μας. Μια καλή λύση θα ήταν να κάνουμε για λίγο μια εργασία, να κάνουμε μετά κάτι άλλο και να επανέλθουμε για να τελειώσουμε την εργασία μας. (π.χ. δεν είναι απαραίτητο να καθαρίσει κάποιος όλο το σπίτι ή τον κήπο μονοκόμματα. Μπορεί να το κάνει λίγο λίγο, με διαλείμματα, ή κάνοντας ενδιάμεσα κάτι άλλο.)
Με τον τρόπο αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι ωφελούνται σημαντικά και δεν χρειάζονται πολλά φάρμακα.
Βεβαίως κάποιοι δεν θα μπορούν να αισθάνονται καλά χωρίς φάρμακα. Αυτό συμβαίνει όταν, μαζί με την εκφυλιστική αρθρίτιδα υπάρχει και κάποιο άλλο πρόβλημα. Αν υπάρχει ζάχαρο ή κατάθλιψη, ο άνθρωπος πονά περισσότερο, ακόμη και αν έχει το ίδιο πρόβλημα με κάποιον άλλον. Αν υπάρχει φλεγμονή τα απλά παυσίπονα, ακόμη και τα απλά αντιφλεγμονώδη δεν είναι αρκετά, για να ανακουφιστεί ο ασθενής. Ο ρευματολόγος μπορεί να καθοδηγήσει σωστά τον ασθενή, αφού μπορεί να διακρίνει την πάθηση που μπορεί να συνυπάρχει και να αλλάξει την θεραπεία προς την σωστότερη κάθε φορά κατεύθυνση.
Όπως και στην αρχή θέλω και στο τέλος να κλείσω με ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Ίσως να μην μπορούμε να σταματήσουμε την φθορά. Μπορούμε όμως σίγουρα να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ταλαιπωρηθούν λιγότερο. Πιστεύω ότι το να προσφέρεις καλλίτερη ποιότητα ζωής είναι σήμερα το ζητούμενο. Στην περίπτωση της εκφυλιστικής αρθρίτιδας μπορούμε.
