Τενοντοελυτρίτιδα De Quervain
Συγγραφέας Δημοσθένης Περτσεμλίδης Γράφτηκε στις ,
Λίγα λόγια για την
Τενοντοελυτρίτιδα De Quervain
Στις σημερινές συνθήκες ζωής, περισσότερο από ποτέ, τα χέρια μας καταπονούνται από μικρές επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Στις νέες μητέρες που σηκώνουν τα μωρά τους και γενικότερα σε όλους μας, στο γραφείο, στον υπολογιστή, ακόμα και στο σπίτι με το καθάρισμα ή με τις μικροδουλειές, οι τένοντες του αντίχειρα και του καρπού δέχονται συνεχή καταπόνηση. Αποτέλεσμα αυτού του συνεχούς ερεθισμού, είναι το οίδημα και η φλεγμονή τους, με συνέπεια να είναι πιο δύσκολη η ολίσθησή τους κατά τις κινήσεις και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος οιδήματος και τριβής που μπορεί να μας ταλαιπωρεί για μεγάλο χρονικό διάστημα
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ – ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Τα συμπτώματα συνήθως είναι αρκετά χαρακτηριστικά, και αποτελούνται από έντονο πόνο στην περιοχή του αντίχειρα. Ο πόνος αυτός ακτινοβολεί προς τα πάνω κατά μήκος της νοητής συνέχειας του αντίχειρα. Στην περιοχή του καρπού και του αντίχειρα υπάρχει έντονο πρήξιμο και είναι πολύ επώδυνο στην πίεση και στην κίνηση του καρπού υπό αντίσταση.
Η διάγνωση γίνεται από τον ορθοπαιδικό σας με κάποιες ειδικές κλινικές δοκιμασίες. Η ακτινογραφία δεν είναι απαραίτητη, εκτός και αν έχει υπάρξει στο παρελθόν κάποιο κάταγμα στη περιοχή.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Σε περίπτωση που η ανάπαυση και η ναρθηκοποίηση του χεριού δεν καταφέρει να εξαφανίσει τα συμπτώματα, τότε σειρά έχει η χειρουργική αντιμετώπιση με την διάνοιξη του πρώτου διαμερίσματος του καρπού και την απελευθέρωση των στραγγαλισμένων τενόντων.
Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία σε πλήρως εξοπλισμένη κλινική. Διαρκεί συνήθως 30 λεπτά και στη συνέχεια ο ασθενής φεύγει για το σπίτι του..
Από την πρώτη στιγμή μπορεί ο ασθενής να κινεί τα δάκτυλα και να κάνει μικροδουλειές. Η πρώτη αλλαγή γίνεται μετά από δύο ημέρες στο ιατρείο και τα ράμματα αφαιρούνται σε 2 εβδομάδες.
Στη δουλειά επανέρχεστε σχεδόν αμέσως μετά, όταν έχει υποχωρήσει ο πόνος και έχετε ανακτήσει τη δύναμη του καρπού.
ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Όπως και σε κάθε χειρουργείο, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της μικροβιακής επιμόλυνσης. Κάτι τέτοιο όμως είναι σπάνιο και αντιμετωπίζεται με επιτυχία, με τη βοήθεια αντιβιοτικών φαρμάκων.
Μια μικρή ευαισθησία πάνω στη χειρουργική τομή, υποχωρεί με τη πάροδο του χρόνου.
