ΡΕΙΚΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Το ρέικι αντιμετωπίζει τις ασθένειες με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο, απ’ αυτόν που τις αντιμετωπίζει η κοινή λογική.
Σύμφωνα με την κοινή λογική οι ασθένειες όπως ο καρκίνος , έρχονται στον άνθρωπο τυχαία, ή μάλλον είναι μια ατυχία , κάτι κακό που ήρθε από κάπου αλλού , και το άτομο που το έπαθε δεν φταίει σε τίποτα.
Συνήθως το άτομο που έχει καρκίνο δεν θέλει καν να παραδεχτεί ότι το έχει , και μετά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να το πολεμήσει , να φανεί μαχητής , να κάνει χημειοθεραπείες ή εγχείρηση, και να ελπίζει στο Θεό ή να έχει πίστη , γιατί με την πίστη μετακινείς και βουνά !
Για το ρέικι όλα αυτά είναι λάθος.
Για το ρέικι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την δημιουργία των ασθενειών, οι ασθένειες είναι κάτι καλό, γιατί μας δείχνουν ότι κάτι πάει στραβά. Οι ασθένειες είναι το καμπανάκι που μας προειδοποιεί ότι δεν ήμαστε σε αρμονία με την φύση, με το σύμπαν, με την ύπαρξη.
Αντί λοιπόν να ακούσουμε αυτό το καμπανάκι, προσπαθούμε να σκοτώσουμε αυτήν την προειδοποίηση , κλείνουμε τα αυτιά μας, απαρνιόμαστε την σοφία του σώματος μας, θεωρούμε ότι απλά έγινε μια ανωμαλία που πρέπει να την διορθώσουμε.
Ε λοιπόν δεν υπάρχει καμιά ανωμαλία , ή με άλλα λόγια η υποτιθέμενη ανωμαλία έχει σαν σκοπό να μας βοηθήσει να εξελιχθούμε, έχει σαν σκοπό να μας βοηθήσει να ξαναβρούμε την ομαλότητα και την αρμονία !
Επίσης το να είμαστε μαχητές είναι λάθος, γιατί όσο και να προσπαθήσουμε δεν μπορούμε να νικήσουμε την σοφία της φύσης και του σώματός μας.
Θα σας πω ένα παράδειγμα πολύ απλοϊκό για να καταλάβετε πως λειτουργούν τα πράγματα στην ζωή.
Η μητέρα μου κάποτε είχε πάρει ένα φυτό , αυτός που της το πούλησε της είχε πει ότι αυτό το φυτό δεν χρειάζεται κάθε μέρα νερό, και ότι θα έπρεπε να το ποτίζει αραιά και που. Μετά από μερικές μέρες πέρασα από το σπίτι που ήταν το φυτό και το φυτό είχε αρχίσει να μαραζώνει, η μητέρα μου φοβόταν ότι το φυτό είχε αρχίσει να μαραζώνει γιατί μάλλον το είχε ποτίσει παραπάνω από το κανονικό, εγώ δεν έχω ιδέα από φυτά αλλά η διαίσθησή μου, μου έλεγε ότι το φυτό μάλλον χρειαζόταν νερό, ωστόσο η μητέρα μου διαφωνούσε και δεν έκανα τίποτε , γιατί δεν ήμουνα σίγουρος . Την επόμενη μέρα το φυτό ήταν ακόμη χειρότερα, οπότε για να μην πολυλογώ πήρα το ποτιστήρι και του έριξα πολύ νερό, και το φυτό έγινε καλά μέσα σε λίγες ώρες.
Το δίδαγμα σε αυτήν την ιστορία είναι ότι η μητέρα μου έκανε το λάθος να εμπιστευθεί μια ιδέα , αυτό που της είχε πει ο πωλητής, περισσότερο από την διαίσθηση της , και το αποτέλεσμα ήταν το φυτό να αρρωστήσει .
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που αρρωσταίνουμε, ότι εμπιστευόμαστε περισσότερο αυτό που μας λένε οι άλλοι , από αυτό που μας λέει η καρδιά μας, η διαίσθησή μας . Μάλιστα στην σημερινή εποχή έχουμε χάσει τόσο πολύ την επαφή με την καρδιά μας, που οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν τι σημαίνει αυτό.
Με το ρέικι ερχόμαστε ξανά σε επαφή με την καρδιά μας, με την φύση μας , με την αρμονία του σώματός μας, μαθαίνουμε να ακούμε το σώμα μας , και έτσι τελικά γινόμαστε καλά.