ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ
Συγγραφέας Παναγιώτης Καλιαντζής Γράφτηκε στις ,
Υπογόνιμο χαρακτηρίζεται ένα ζευγάρι όταν μετά από ένα χρόνο συχνών σεξουαλικών επαφών δεν υπάρχει εγκυμοσύνη.
Η αντιμετώπιση ενός ζευγαριού που προσπαθεί να απόκτηση παιδί διέπει ορισμένους κανόνες. Το πιο σημαντικό είναι ένα πλήρες ιστορικό τόσο από την γυναίκα , όσο και από τον άντρα .Στη συνέχεια όσον αφορά την γυναικά γίνεται ένα διακολπικό υπερηχογράφημα, έλεγχος ωορηξίας και αν κρίνεται αναγκαίο ορμονικός έλεγχος και υστεροσαλπιγγογραφία, η οποία είναι μία εξέταση κατά την οποία ελέγχουμε την μήτρα και την διαβατότητα των σαλπίγγων. Όσον αφορά τον σύζυγο, η πιο σημαντική εξέταση είναι το σπερμοδιάγραμμα (εξέταση του σπέρματος μετά από 3 – 4 ημέρες αποχή), η οποία μας δείχνει τον αριθμό, την κινητικότητα και την μορφολογία των σπερματοζωαρίων.
Σε ένα μεγάλο ποσοστό η υπογονιμότητα είναι μικτής αιτιολογίας, δηλαδή υπάρχει πρόβλημα τόσο στον άντρα όσο και στην γυναίκα και στις υπόλοιπες περιπτώσεις το πρόβλημα εντοπίζεται σε έναν από τους δύο συντρόφους. Σε λίγα περιστατικά δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο και η υπογονιμότητα ονομάζεται ιδιοπαθής (ανεξήγητη).
Από την πλευρά της γυναίκας τα πιο συχνά αίτια είναι η απόφραξη σαλπίγγων, η ενδομητρίωση, οι πολυκυστικές ωοθήκες, η προχωρημένη ηλικία και άλλα. Από την πλευρά του άντρα το πιο συχνό αίτιο είναι η κιρσοκήλη και πιο σπάνια αποφρακτικού τύπου αζωοσπερμία, ορχική ανεπάρκεια και άλλα.
Εάν από τον αρχικό έλεγχο βρεθεί κάποιο αίτιο, όπως ανωοθυλακιορηξία (η γυναίκα δεν κάνει ωορηξία, κατά την διάρκεια του κύκλου), πρώτη επιλογή αντιμετώπισης μπορεί να είναι η χορήγηση σκευασμάτων , είτε με μορφή χαπιών, είτε με μορφή ενέσεων στην γυναίκα ώστε να επιτευχθεί ωορηξία .
Επίσης εάν παρατηρείται ελαφριάς μορφή ολιγοασθενοσπερμία (μειωμένος αριθμός ή μειωμένη κινητικότητα σπερματοζωαρίων ), το ζευγάρι μπορεί να κάνει σπερματέγχυση, κατά την οποία γίνεται μία επεξεργασία του σπέρματος του συζύγου στο εργαστήριο και στην συνέχεια με έναν ειδικό καθετήρα εισάγεται μέσα στη μήτρα της γυναίκας.
Γενικά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η πλήρης διερεύνηση του ζευγαριού, η οποία σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει και πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως υστεροσκόπηση , λαπαροσκόπηση, υπέρηχο και triplex όρχεων και άλλες.
Μόνο με τον πλήρη και σωστό κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο μπορεί να αποφασιστεί η καταλληλότερη θεραπεία για κάθε ζευγάρι. Εάν για παράδειγμα υπάρχει απόφραξη σαλπίγγων ή σοβαρή ολιγοασθενοσπερμία ή αζωοσπερμία, τότε η ενδεδειγμένη λύση είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση. Οι εξελίξεις στον τομέα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι συνεχείς και ζευγάρια που στο παρελθόν δεν θα μπορούσαν να τεκνοποιήσουν , τώρα έχουν αυτήν την δυνατότητα. Η σωστή και εξατομικευμένη προσέγγιση οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα την απόκτηση ενός υγιούς παιδιού.
