Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ (Η ΕΚΤΡΩΣΗ)
Συγγραφέας Νίκος Ιωσηφίδης Γράφτηκε στις ,
Σέ πολλά ευρωπαϊκά κράτη, ή εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης δέν επιτρέπεται, παρά μόνο αν την κάνει γιατρός, πριν τή δέκατη Βδομάδα, σέ νοσοκομείο δημόσιο ή ιδιωτικό, αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα , υπάρχουν βέβαια καλα οργανωμένα κεντρα γονιμότητας όπου και σε αυτά επιτρέπεται να γίνονται με τις ίδιες συνθήκες ασφάλειας οι πραξεις αυτές, που σε αυτή την περίπτωση πρόκειται μόνο για θεραπευτικές αποξέσεις.
Ό γιατρός στά Δημόσια νοσοκομεία , έχει χρέος, όταν τον επισκεφτεί Μιά γυναίκα πού επιθυμεί να διακόψει την εγκυμοσύνη της, νά προσπαθήσει νά την μεταπείσει, νά την προειδοποιήσει γιά τους κινδύνους της επέμβασης. Στη συνέχεια, την εφοδιάζει μ’ ένα φάκελο πού της εκθέτει τα δικαιώματα της και τα δικαιώματα τοϋ παιδιού της, τή βοήθεια και τά ώφέλη πού μπορεί νά περιμένει άπό τις Δημόσιες Υπηρεσίες, δποια κι αν είναι ή οικογενειακή της κατάσταση: ανύπαντρη, παντρεμένη, χωρισμένη, χήρα. την πληροφορεί σχετικά με τους διάφο¬ρους κοινωνικούς οργανισμούς, πού μπορούν νά τή βοηθήσουν: κέντρα σχεδιασμού, συμβουλευτικά, κ.λπ. Μέσα άπ’ αυτή την πρώτη επίσκεψη, ή γυναίκα πρέπει νά συναντήσει μιά έμπειρη κοινωνική λειτουργό, ή ένα σύμβουλο. “Αν είναι ανήλικη, της χρειάζεται επιπλέον ή συγκατάθεση των γονιών της.
“Αν μετά άπό αυτά τά διάφορα διαβήματα ή γυναίκα επιμένει στην απόφαση της, θά πρέπει νά καταθέσει μιά γραπτή βεβαίωση στο γιατρό της, πού της δίνει άλλη μιά βδομάδα παράταση γιά νά σκεφτεί. Μετά άπ’ αυτή την παράταση μπορεί νά γίνει ή ιατρική επέμβαση. Τά έξοδα της επέμβασης, δέν τά προσφέρει, φυσικά, ή Κοινωνική Ασφάλεια. Στήν περίπτωση πού δέν υπάρχουν όμως οικονομικές δυνατότητες, προβλέπονται διευκολύνσεις. Πρέπει νά προστεθεί δτι σύμφωνα μέ την νομοθεσία τών χωρών αυτών, κανένας γιατρός δέν είναι αναγκασμένος νά κάνει μιά έκτρωση, είναι όμως υποχρεωμένος νά δηλώσει στήν ενδιαφερόμενη ότι αρνείται, άπό την πρώτη επίσκεψη της. ΟΙ διευθυντές τών νοσοκομείων μπορούν, μέ την ίδια προϋπόθεση, ν’ αρνηθούν νά γίνουν εκτρώσεις στήν κλινική τους.
Στον ιδιωτικό τομέα όπου ο ιατρός είναι ο επιλεγμένος ιατρός της εκάστοτε πελάτισσας του και την γνωρίζει καλα ,η διαδικασία παρότι είναι παρόμοια η γυναίκα ευρίσκετε με οικείο ατομο της και τον γιατρό της και Ετσι η όλη διαδικασία επισπεύδετε, για λόγους που αναφέρονται πιο κάτω.
Ιατρική μέθοδος η πράξη.
Ή μέθοδος της διαστολής & άπόξεσης,
Ή επέμβαση γίνεται μέ τη βοηθεια αναισθησιολόγου, η τεχνική που επιλέγετε είναι ανάλογη του σταδίου , ηλικίας της εγκυμοσύνης, γεγονός πού απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο γιά 24 ώρες τουλάχιστον όταν πρόκειται για διακοπή μεγαλύτερης των 10 βδομάδων..
Ή μέθοδος της αναρρόφησης, ή μέθοδος Κάρμαν, άπό τό όνομα τοϋ αμερικάνου πού την ανακάλυψε, συνίστα¬ται στήν αναρρόφηση τοϋ εμβρύου. Εισάγεται Στη μήτρα ένας σωλήνας άπό πολυαιθυλένιο, πού έχει δυο κάθετες σχισμές στο πάνω άκρο του και τά χείλη του παίζουν τό ρόλο ξέστρου. Ή διάμετρος του είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη (4 ή 8 χιλ.) ανάλογα μέ τό πόσο προχωρημένη είναι ή εγκυμοσύνη. Στη συνέχεια εφαρμόζεται στό κάτω άκρο του μιά αντλία και γιά ένα χρονικό διάστημα πού ποικίλλει άπό 20 δευτερόλεπτα ώς 3 λεπτά, απορροφάται τό περιεχόμενο της μήτρας. Στήν πλειοψηφία τών περιπτώσεων, αύτη ή απλή κα’ι σχεδόν ανώδυνη μέθοδος, ακινητοποιεί τή γυναίκα μο¬νάχα την ώρα της επέμβασης.
Αντίθετα όμως μέ την απόξεση, πού επιτρέπει τή διακο¬πή της εγκυμοσύνης ώς την δέκατη τέταρτη βδομάδα, ή μέθοδος τής αναρρόφησης δέν μπορεί νά εφαρμοστεί μετά άπό την δέκατη βδομάδα.
ή θεραπευτική έκτρωση
“Ετσι ονομάζεται ή έκτρωση πού αποφασίζεται γιά λόγους υγείας.
Παλαιότερα, ή μορφή αυτής τής έκτρωσης επιτρεπόταν αλλά εφαρμοζόταν πολύ σπάνια.
Γιά νά επιτραπεί σήμερα ή θεραπευτική έκτρωση αρκεί νά βεβαιώσουν γιατροί ότι ή ζωή τής γυναίκας απειλείται, αν ή εγκυμοσύνη της προχωρήσει ή ότι τό παιδί κινδυνεύει νά γεννηθεί παραμορφωμένο ή προσβλημένο άπό ανίατη αρρώστια.
Θεραπευτική είναι και η απόξεση η αναρρόφηση που γίνετε όταν η εγκυμοσύνη από μόνη της αυτόματα ,σταμάτησε να εξελίσσετε.
διάφορες απόψεις για την έκτρωση εκφράζονται από πολλές κοινωνικές τάξεις σε όλες τις κοινωνίες.
Η άποψη της ιατρικής που υποτάσσετε σε όλους τους νόμους του κράτους αλλα και την ιατρική Νομολογία Ειδικότερα
Καθως και της Ιατρικής Δεοντολογίας καταλήγει στον εξής απλό αφορισμό και άποψη.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ Η ΟΠΟΙΑ είναι έγκυος και φέρει όλη την ευθύνη για το τι θα συμβεί σε αυτή και στο παιδί που μια εγκυμοσύνη πρόκειται υπό ομαλός συνθήκες να φέρει στην ζωή, αυτή εφ όσον είναι ενήλικη ,και πολλές φορές όταν είναι και έφηβη μπορει και πρεπει να αποφασίζει για το τι θα κανει με την εγκυμοσύνη της.
Όπως αναφέραμε και πιο πανω ο εκάστοτε ιατρός πρεπει να ενημερώνει ειλικρινά και χωρις παραποιήσεις για την όλη υπόθεση της έκτρωσης και μετά με όλο τον σεβασμό που οφείλει στο ατομο που προσφέρει τις ιατρικες επιστημονικές υπηρεσιες του να το πράξει αυτό με τον πλέων ασφαλή για την ακεραιότητα της γυναίκας τρόπο.
Πολλές φορές ακόμη θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό .
Εδώ θα αρκεστούμε να πούμε ότι η ιατρική πράξη της διακοπής της εγκυμοσύνης φυσικα και πρεπει να διενεργείτε από καλα εξειδικευμένο Γυναικολόγο και κάτω από τις υπαγορευμένες ιατρικες συνθήκες, είναι μια σχετικα εύκολη ιατρική πράξη που όσες φορές και να επαναληφθεί κανένα πρακτικά κακό δεν κανει στην μήτρα.
Δεν πρεπει να εφαρμόζεται σαν αντισυλληπτική μέθοδος και εάν μπορει να την αποφύγει κανείς καλύτερα έτσι.
