Τι προκαλεί τις μυκητιασικές λοιμώξεις;
Συγγραφέας Θεόδωρος Τσιάκος Γράφτηκε στις ,
Πόδι του Αθλητή
Το πόδι του Αθλητή (ο ιατρικός όρος είναι τριχοφυτίαση ποδός) δεν είναι κάτι που μόνο αθλητές μπορούν να έχουν. Είναι στην πραγματικότητα, μια πολύ κοινή μυκητίαση που γενικά λαμβάνει χώρα ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών και είναι εξαιρετικά μεταδοτική. Μπορείς να το κολλήσεις απλά χρησιμοποιώντας κοινά αποδυτήρια ή και όταν μοιράζεσαι μια πετσέτα. Αν αφεθείς χωρίς θεραπεία μπορεί να επεκταθεί στα πέλματα και τα πλαϊνά του ποδιού και στα νύχια των δακτύλων του. Μπορεί να επιπλακεί και με βακτηριακή λοίμωξη, συνοδευόμενο από δυσάρεστη οσμή.
Τα σημεία και συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν:
• Διάσπαση και απολέπιση του δέρματος ανάμεσα στα δάκτυλα
• Φλεγμονή
• Περιοχές λευκού, νεκρού δέρματος
• Υγρασία ή φουσκάλες
• Φαγούρα ή ερεθισμός
Θα πρέπει να θεραπεύεται το πόδι του αθλητή αμέσως μόλις γίνουν αντιληπτά τα πρώτα σημεία της λοίμωξης. Το δέρμα συχνά φλεγμαίνει με συνοδό φαγούρα και με περιοχές ‘νεκρού δέρματος’, υγρασία ή φουσκάλες και σχισίματα ή απολέπιση. Είναι σημαντικό να θεραπευθεί η προσβεβλημένη περιοχή γρήγορα και επισταμένα.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία αντιμυκητιασικών spray, κρεμών και σκονών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία του ποδιού του αθλητή.
Ακόμα και αν απαλλαχθήκατε από το πόδι του αθλητή, είναι πολύ εύκολο να επαναμολυνθείτε. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι μύκητες που το προκαλούν ευδοκιμούν σε ζεστές, υγρές συνθήκες. Έτσι, είναι σημαντικό το καλό στέγνωμα μετά το μπάνιο, ειδικά ανάμεσα στα δάκτυλα. Οι μύκητες διαβιούν στα παπούτσια, τις κάλτσες και τις πετσέτες σας αν δεν τα αλλάζεστε αρκετά συχνά.
Πρέπει να φοράτε καλής ποιότητας βαμβακερές κάλτσες που να επιτρέπουν στο πόδι να αναπνέει και σιγουρευτείτε ότι τις πλένετε στους 60ο C ώστε, να καταστρέφονται οι μυκητιασικοί σπόροι. Μπορείτε επίσης να ψεκάζετε αντιμυκητιασικές σκόνες στα πόδια, τις κάλτσες και τα παπούτσια σας για να αποφύγετε την επαναμόλυνση.
Λοιμώξεις εσωτερικών οργάνων
Οι πνευμονικές και συστηματικές μυκητιάσεις προκαλούνται κυρίως από τον Ασπέργιλλο. Οι σπόροι του Ασπέργιλλου συναντώνται συχνά στο περιβάλλον μας και οι λοιμώξεις μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή ιδιαίτερα για ανθρώπους με χωρίς ανοσολογική άμυνα.
Υψηλές συγκεντρώσεις τέτοιων σπόρων ανευρίσκονται σε οικοδομές ή σε κατεδαφιστέα και σε κελλάρια, υγρούς στάβλους, καταφύγια πουλιών και σιταποθήκες. Ο μύκητας επίσης συναντάται σε καλύμματα επίπλων, ταπετσαρίες, έπιπλα-μπαμπού, λιπάσματα και την οικιακή σκόνη.
Οι λοιμώξεις από Ασπέργιλλο εμφανίζονται και ως επαγγελματική νόσος. Εκτός από τους αγρότες και τους εκτροφείς περιστεριών, η νόσος μπορεί να προσβάλλει παρασκευαστές μπύρας (που χρησιμοποιούν δημητριακά), επιπλοποιούς και οικοδόμους. Στους αγρότες η νόσος δεν είναι πλέον ανεξέλεγκτη μια και το σανό δε μένει ελεύθερο στον αέρα αλλά συσκευάζεται σε αεροστεγές πλαστικό. Μια πολύ γνωστή εστία ανάπτυξης της λοίμωξης ήταν στα νοσοκομεία μετά από εργασίες ανακαίνισης των κλιματιστικών τους.
Πολλοί ασθενείς που μόλις είχαν χειρουργηθεί ή έλαβαν χημειοθεραπεία για καρκίνο κατέληξαν μετά από λοίμωξη από Ασπέργιλλο.
