Διαβήτης και Παιδί
Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως έχει αυξηθεί πολύ το ποσοστό των παιδιών που πάσχουν από διαβήτη. Ο διαβήτης αποτελεί μία από τις πιο συχνές χρόνιες παιδικές παθήσεις και προσβάλλει παιδιά κάθε ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών και των νηπίων.
Φυσικά η ασθένεια έχει αντίκτυπο σε όλα τα μέλη της οικογένειας και επηρεάζει τον τρόπο ζωής της. Οι γονείς θα πρέπει να φροντίζουν με τον καλύτερο τρόπο τα παιδιά τους ώστε να τα ενθαρρύνουν με σκοπό να αντιμετωπίσουν το διαβήτη. Εντωμεταξύ, αν υπάρχουν και άλλα παιδιά στην οικογένεια, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να διαμοιράζουν, όσο το δυνατόν, ισότιμα την προσοχή τους, για να ελαχιστοποιηθούν πιθανά συμπτώματα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των παιδιών. Είναι πολύ φυσιολογικό να δημιουργηθούν ζήλιες για το τί τρώει το μη διαβητικό παιδί ή για το ότι είναι υποχρεωμένο το άλλο παιδί να μην τρώει μπροστά του. Επιπλέον, το παιδί μεγαλώνοντας θα πρέπει να ελέγχει τακτικά τα επίπεδα σακχάρου του ώστε να αποφευχθούν οι επιπλοκές. Τέλος, θα πρέπει να μάθει μόνο του να αναγνωρίζει τα προειδοποιητικά σημάδια και να φροντίζει από μόνο του τον εαυτό του.
Προειδοποιητικές ενδείξεις και αντιμετώπιση του διαβήτη
Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβήτη. Οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι ώστε να είναι σε θέση να τους παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα και βοήθεια. O διαβήτης προέρχεται από την έλλειψη ινσουλίνης, πράγμα το οποίο με τη σειρά του προκαλεί άνοδο στο επίπεδο του σακχάρου στο αίμα.
Ο διαβήτης αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή όταν δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη που παράγεται. Χωρίς ινσουλίνη το σώμα δεν μπορεί να πάρει την ενέργεια που χρειάζεται από την τροφή. Η αντίσταση του οργανισμού στην ινσουλίνη μπορεί να οφείλεται στην παχυσαρκία, στον καθιστικό τρόπο ζωής, στο χαμηλό ή υψηλό βάρος γέννησης, στο άγχος, στις λοιμώξεις, στην υπερκατανάλωση υδατανθράκων και λιπών.
Παιδικός διαβήτης
Ο παιδικός διαβήτης αντιμετωπίζεται με χορήγηση ινσουλίνης, εφαρμογή κατάλληλου διαιτολογίου και σωστή εκπαίδευση γύρω από τη νόσο αυτή. Η νόσος του παιδιού έχει αντίκτυπο σε όλη την οικογένεια. Μεγάλο μέρος του αυθορμητισμού της καθημερινής ζωής χάνεται στη ρουτίνα των προκαθορισμένων γευμάτων, των εξετάσεων αίματος και των ενέσεων για διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου εντός των επιθυμητών ορίων. Ειδικά όμως, τα επαναστατικά εφηβικά χρόνια είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Οι περισσότεροι έφηβοι προτιμούν να ξεχνούν ότι πάσχουν από διαβήτη, με αποτέλεσμα να έχουν συχνές κρίσεις. Το διαβητικό παιδί δεν είναι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά σχετικά με όσα μπορεί να πετύχει και για αυτό τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και το οικογενειακό του περιβάλλον πρέπει να φροντίζουν να το αντιμετωπίζουν αναλόγως.
Προειδοποιητικές ενδείξεις
Σε περίπτωση που το διαβητικό παιδί παρουσιάσει ενδείξεις υπογλυκαιμίας τότε θα πρέπει να του δοθεί αμέσως ζάχαρη ή γλυκόζη. Ασυνήθιστη έλλειψη συγκέντρωσης, απάθεια ή υπνηλία, ασυνήθιστη χλωμάδα, ιδρώτας σε όλο το σώμα, αδικαιολόγητο πείσμα, ασάφεια και ανικανότητα απάντησης στις διάφορες ερωτήσεις, ασυνήθιστη δυσκολία στην ανάγνωση και την ομιλία είναι τα κύρια προειδοποιητικά συμπτώματα που παρουσιάζει το παιδί που πάσχει από διαβήτη. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κάποιο από τα αναφερθέντα συμπτώματα πρέπει να δίνεται αμέσως στο παιδί ζάχαρη ή γλυκόζη. Το παιδί μπορεί να παραπονεθεί ότι νιώθει πείνα, ρίγος, πόνους στο στομάχι, μούδιασμα και φαγούρα στη γλώσσα και στα χείλη, διπλή όραση, πονοκέφαλο, τάση για λιποθυμία ή υπνηλία. Αν παραμεληθούν τα συμπτώματα αυτά, σε επόμενα στάδια μπορεί να συμβούν σπασμοί και το παιδί να πέσει σε κώμα.
Αντιμετώπιση και ρύθμιση
Παρόλο που δεν είναι δυνατή η πλήρης θεραπεία του διαβήτη, εντούτοις μπορεί να αντιμετωπιστεί και να αποκατασταθεί η υγεία. Η ρύθμιση μπορεί να γίνει με ινσουλίνη, σωστή διατροφή, σωματική άσκηση και συνεχή επιμόρφωση γύρω από το διαβήτη. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται καθόλη τη διάρκεια ζωής του διαβητικού. Αυτό επιβάλλεται όχι μόνο για να αποφευχθούν τα συμπτώματα και ο κίνδυνος διαβητικού κώματος, αλλά και για να μειωθούν οι κίνδυνοι επιπλοκών. Απαιτούνται κάποιες αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες του παιδιού αλλά και συχνός έλεγχος του σακχάρου του αίματος για να επιτευχθεί σωστή ρύθμιση του διαβήτη. Το παιδί που πάσχει από τη νόσο αυτή θα πρέπει να μάθει από πολύ μικρό να ζει με την ιδιαιτερότητά του αυτή. Θα πρέπει να αναγνωρίζει από μόνο του τα προειδοποιητικά σημάδια και να φροντίζει από μόνο του τον εαυτό του. Η σωστότερη θεραπεία του διαβήτη είναι η διαρκής και ισορροπημένη φροντίδα του. Γενικά πάντως, με βάση τα επιστημονικά συμπεράσματα, η έγκαιρη πρόληψη και η τακτική παρακολούθηση αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για τη θεραπεία της ασθένειας, ενώ, τέλος, η διατροφή και η διακοπή του καπνίσματος χαρακτηρίζονται εξίσου σημαντικοί και καθοριστικοί.