Συνήθεις λοιμώξεις στα παιδιά
Συγγραφέας Γεώργιος Γλυνός Γράφτηκε στις ,
Το φθινόπωρο αρχίζουν τα πρώτα προβλήματα υγείας των μαθητών, με τις λοιμώδεις αρρώστιες.
Η συχνότητά τους αυξάνεται τον χειμώνα και την άνοιξη. Ο κλειστός χώρος μιας σχολικής αίθουσας και η στενή επαφή των παιδιών στον χώρο αυτόν ευνοούν την εμφάνιση και τη μετάδοση διάφορων λοιμογόνων παραγόντων. Πώς πρέπει να δράσουν οι γονείς στις περιπτώσεις αυτές;
Λοίμωξη είναι η εκδήλωση αρρώστιας, για την οποία ευθύνεται ένας μικροοργανισμός (ο λοιμογόνος παράγοντας). Συχνότεροι είναι οι ιοί και τα μικρόβια. Συνήθως προσβάλλουν το αναπνευστικό και το πεπτικό σύστημα.
Η μετάδοση γίνεται από το ένα άτομο στο άλλο με σταγονίδια που εκπέμπονται με τον βήχα, το φτάρνισμα ή την ομιλία, αλλά και από μολυσμένα χέρια και αντικείμενα.
Τα συμπτώματα είναι ανάλογα με την εντόπιση της λοίμωξης:
* Ανώτερο αναπνευστικό σύστημα (ρινίτιδα, ρινοφαρυγγίτιδα, φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, ωτίτιδα, παραρρινοκολπίτιδα, λαρυγγίτιδα): καταρροή (συνάχι), φτάρνισμα, πονόλαιμος, πόνος στο αυτί, βήχας, βραχνή φωνή, πυρετός.
* Κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (λαρυγγο-τραχειο-βρογχίτιδα, βρογχίτιδα, βρογχοπνευμονία, πνευμονία): επίμονος βήχας, δυσκολία στην αναπνοή, «βράσιμο» και πόνος στο στήθος ή στην πλάτη, πόνος στην κοιλιά, πυρετός.
* Πεπτικό σύστημα (γαστρίτιδα, εντερίτιδα, γαστρεντερίτιδα): εμετοί, διάρροια, πόνος στην κοιλιά, ανορεξία, πυρετός.
Οι λοιμώξεις αυτές είναι κατά 80% ιογενείς (ιώσεις). Αρα δεν χορηγούνται φάρμακα, εκτός από αντιπυρετικά (όταν ο πυρετός φτάσει περίπου τους 38,5 β.) και φυσιολογικό ορό, για πλύσιμο της μύτης. Τα διάφορα αποχρεμπτικά σιρόπια δεν φαίνεται να βοηθούν ουσιαστικά, ενώ τα αποσυμφορητικά μπορεί να βάλουν το παιδί σε περιπέτειες. Αντιβίωση χορηγείται μόνο σε μικροβιακές λοιμώξεις και πάντα με τη συμβουλή του γιατρού.
Στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων βοηθούν: η παραμονή του παιδιού σε ήσυχο και ζεστό περιβάλλον, η άφθονη λήψη υγρών (νερό, γάλα, πορτοκαλάδα ή άλλος χυμός), το χλιαρό μπάνιο. Επιτρέπεται να τρώει ό,τι θέλει, ακόμα και αβγό όταν έχει πυρετό, δεν απαγορεύεται τίποτα (μιλάμε, φυσικά, πάντα για ένα υγιεινό διαιτολόγιο).
Εάν υποψιαζόμαστε λαρυγγίτιδα (παρουσιάζεται τις νυχτερινές ή πρώτες πρωινές ώρες με βήχα ερεθιστικό-βαρύ, με βραχνή φωνή και δυσκολία στην αναπνοή), μέχρι να εξεταστεί το παιδί από γιατρό (η εξέταση πρέπει να γίνει σύντομα) θα πρέπει να το διατηρήσουμε ήρεμο, χωρίς να κλαίει, να χρησιμοποιούμε υδρατμούς και να αερίζουμε τον χώρο, είτε είναι το δωμάτιό του είτε ένα αυτοκίνητο που το μεταφέρει σε νοσοκομείο.
* Ολες οι ιώσεις είναι απλές;
Τις πιο πολλές φορές οι ιώσεις προκαλούν ασθένεια ελαφράς ή μέτριας βαρύτητας, αλλά υποχωρούν σε 3-4 ημέρες χωρίς να δημιουργούν προβλήματα. Μερικές φορές όμως:
* Μπορεί να παρουσιαστούν ορισμένες επιπλοκές εξαιτίας ενός μικροβιακού λοιμογόνου παράγοντα, καθώς το αμυντικό σύστημα βρίσκεται εξασθενημένο (τότε τα συμπτώματα αλλάζουν και το παιδί παρουσιάζει επιδείνωση).
* Υπάρχουν ιοί που από την αρχή δημιουργούν σοβαρότερα προβλήματα, όπως πνευμονία, εγκεφαλίτιδα ή ιογενή μηνιγγίτιδα (τα φαινόμενα από την αρχή είναι θορυβώδη).
* Μπορούμε να διακρίνουμε την ιογενή από τη μικροβιακή λοίμωξη;
Είναι απαραίτητο να γίνει αυτή η διάκριση, γιατί η αντιμετώπιση είναι διαφορετική. Μερικές φορές η διάκριση αυτή δεν είναι εύκολη και μπορεί να ζητηθεί εργαστηριακός έλεγχος.
Σε γενικές γραμμές μπορεί να ειπωθεί ότι:
Επί ιογενούς λοίμωξης (ίωσης):
* Η γενική κατάσταση του παιδιού είναι καλή.
* Υπάρχει διάθεση για φαγητό και παιχνίδι (όταν είναι απύρετο).
* Ο πυρετός αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα.
* Επί μικροβιακής λοίμωξης:
* Ο πυρετός είναι υψηλός, με ρίγος και αντιμετωπίζεται δύσκολα.
* Το παιδί έχει κακή διάθεση.
* Αρνείται τροφή και υγρά.
* Η συμπεριφορά του είναι διαφορετική (ευερέθιστο, γκρινιάρικο, θέλει να είναι στο κρεβάτι) ακόμα και όταν ο πυρετός υποχωρεί.
* Πότε θα πρέπει το παιδί να εξεταστεί από παιδίατρο;
Από τις πρώτες κιόλας ώρες όταν:
* Τα συμπτώματα είναι έντονα και θορυβώδη και η γενική κατάσταση του παιδιού είναι άσχημη.
* Ο πυρετός είναι υψηλός με ρίγος και δύσκολα υποχωρεί στη σωστή δόση αντιπυρετικού.
* Παρουσιάζει πόνο στον αυχένα, κεφαλαλγία, υπνηλία, διέγερση, εμετούς ή εξάνθημα.
* Παραπονιέται για πόνο στον λαιμό, με έντονη δυσκολία στην κατάποση.
* Αναφέρει πόνο στον θώρακα ή στην κοιλιά, που επιμένει.
* Παρουσιάζει δυσκολία στην αναπνοή, βήχα συνεχή και ερεθιστικό, βραχνή φωνή. (Βραχνή φωνή ή αφωνία, δυσκολία στην κατάποση, σιελόρροια και υψηλός πυρετός σημαίνουν επείγουσα ιατρική εξέταση).
* Εφόσον η αρχική εικόνα είναι ήπια, η εξέταση από παιδίατρο θα γίνει όταν:
* Τα συμπτώματα επιμένουν πέραν των 4-5 ημερών.
* Παρουσιάζεται σταδιακή επιδείνωση των συμπτωμάτων που ήδη υπάρχουν και αύξηση του πυρετού.
* Παρουσιάζονται νέα συμπτώματα.
Πηγή:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
