ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ
Θεωρούνται επίσης τα κατ’ εξοχήν φάρμακα κατά των δηλητηριάσεων και ως αντίδοτο των ύπουλων ιών και σύμφωνα με τον Hartwell (1967-1971), χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου, του ψευδάνθρακα , τους όγκους και ειδικά τον καρκίνο του στήθους, καθώς και για τη θεραπεία τους άσθματος, τον πόνο στην πλάτη, το συφιλιδικό έλκος, τους κωλικούς, την επιπεφυκίτιδα, το βήχα, την καούρα, την εκσπερμάτωση, την ανικανότητα και τους ρευματισμούς.
Το ξυλώδες περίβλημα που περιλαμβάνει την ψίχα του καρυδιού, όταν είναι φρέσκο θεωρείται σαν ένα από τα καλύτερα αντιπυρετικά φάρμακα.
Η ξερή ψίχα συνίσταται για όλους τους πνευματικά εργαζόμενους καθώς και τους ορειβάτες αθλητές και γενικά τα άτομα που υποβάλλονται σε μεγάλες σωματικές και πνευματικές κοπώσεις.
Το καρυδέλαιο, που παράγεται από την έκθλιψη της ψίχας, είναι γνωστό από τον Διοσκουρίδη ως ανθελμινθικό και ταινιοκτόνο. Το 1916, ο De Surel επιβεβαίωσε τις ανθελμινθικές του ιδιότητες που αυξάνονται με τη συμμετοχή του σκόρδου. Το καρυδέλαιο εκχειλισμένο «εν θερμό», χρησιμοποιείται ως καθαρτικό. Σταματά επίσης τον πονόδοντο [4, 6] και είναι ευεργετικό στις πληγές και στα χελώνια2.