«Αντιθρομβωτική αγωγή στην Καρδιαγγειακή Νόσο»
Με ευρεία συμμετοχή του ιατρικού κόσμου διεξήχθη την Παρασκευή 7 Μαΐου 2010 και ώρα 19.30 – 21.30 μ.μ, στο ξενοδοχείο Hilton, στην Αθήνα, το δορυφορικό συμπόσιο με θέμα «Αντιθρομβωτική Αγωγή στην Καρδιαγγειακή Νόσο». Η επιστημονική συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 36ου Πανελληνίου Ιατρικού Συνεδρίου, με χορηγό τη φαρμακευτική εταιρεία Galenica.
Συντονιστής ήταν ο εξειδικευμένος στα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια – Παθολόγος και Υπεύθυνος Μονάδας Οξέων Εγκεφαλικών Επεισοδίων, στην Θεραπευτική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», Κων/νος Βέμμος και εισηγητές ο Γεώργιος Ανδρικόπουλος, MD, PhD, Αναπληρωτής Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και ο Αλέξανδρος Τσελέπης, MD, PhD, Καθηγητής Βιοχημείας- Κλινικής Χημείας στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν η αθηροθρόμβωση, μια εξελισσόμενη και γενικευμένη συνήθως διαταραχή του αρτηριακού τοιχώματος, αποτελεί το συχνότερο αίτιο θνησιμότητας στις σύγχρονες κοινωνίες. «Η αθηροθρόμβωση είναι η συχνότερη αιτία θανάτου στην Ελλάδα και στις αναπτυγμένες Δυτικές χώρες, ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περισσότερο από 1,9 εκατομμύρια ανθρώπων πεθαίνουν από νοσήματα του καρδιαγγειακού συστήματος, που αντιστοιχούν περίπου στο 42% των συνολικών θανάτων», τόνισε ο Δρ. Κων/νος Βέμμος. Ανέφερε ακόμα πως οι ασθενείς που παρουσιάζουν ένα αθηροθρομβωτικό συμβάν συνήθως έχουν εκδηλώσεις της νόσου κλινικές ή υποκλινικές και από άλλα αγγειακά δίκτυα οργάνων. «Η αθηροθρόμβωση χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη αθηρωματικών πλακών και την ενεργοποίηση της διαδικασίας της πήξης. Τα αιμοπετάλια έχουν κεντρικό ρόλο τόσο στην δημιουργία και ανάπτυξη της αθηρωματικής πλάκας όσο και στο σχηματισμό και ανάπτυξη του θρόμβου, γεγονός που οδηγεί στην κλινική εκδήλωση των επιμέρους συνήθων νοσολογικών καταστάσεων (οξέα στεφανιαία σύνδρομα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, αρτηριακή απόφραξη των άκρων)».
Επιλέγοντας την κατάλληλη αντιθρομβωτική αγωγή
Η ασπιρίνη είναι για δεκαετίες το πλέον μελετημένο φάρμακο στην οξεία φάση της αρτηριακής θρόμβωσης (οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο) καθώς και στη μακροχρόνια δευτερογενή πρόληψη της αθηροθρόμβωσης.
Η κλοπιδογρέλη έχει αντίστοιχες ενδείξεις στην δευτερογενή πρόληψη καθώς και σε ασθενείς που υποβάλλονται σε διαδερμική αγγειοπλαστική στεφανιαίων αλλά και άλλων περιφερικών αγγείων. Η διπυριδαμόλη σε συνδυασμό με χαμηλή δόση ασπιρίνης σε μορφή βραδείας αποδέσμευσης είναι μια ακόμη αποτελεσματική και ασφαλής αντιαιμοπεταλιακή αγωγή για τη δευτερογενή πρόληψη της αθηροθρόμβωσης σε ασθενείς με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ένα από τα σημαντικά ερωτήματα που τίθενται τα τελευταία χρόνια είναι αν ο συνδυασμός των αντιαιμοπεταλιακών, η καλούμενη διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, μπορεί να βελτιώσει την πρόγνωση των ασθενών. Η τριφλουζάλη με παρόμοια της ασπιρίνης δράση όσον αφορά στην αναστολή των αιμοπεταλίων, είναι εξίσου αποτελεσματική στην δευτερογενή πρόληψη καρδιαγγειακών συμβάντων μετά από έμφραγμα ή ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Παρουσιάζει επίσης λιγότερες αιμορραγικές επιπλοκές.
Ο Καρδιολόγος Γεώργιος Ανδρικόπουλος είπε μεταξύ άλλων πως η τριφλουζάλη αναπτύχθηκε με κύριο στόχο την επίτευξη παρόμοιου με την ασπιρίνη θεραπευτικού αποτελέσματος αλλά με βελτιωμένο επίπεδο ασφαλείας. Στην πρωτογενή πρόληψη των εμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή η μελέτη NASPEAF συνέκρινε την τριφλουζάλη ως μονοθεραπεία με την ασενοκουμαρόλη και το συνδυασμό τους. Στις κατηγορίες μέσου και υψηλού καρδιοεμβολικού κινδύνου, η επίπτωση του πρωτογενούς σημείου ήταν σημαντικά μειωμένη με τη συνδυασμένη αγωγή σε σχέση με οποιαδήποτε μονοθεραπεία.
Ο Καθηγητής Αλέξανδρος Τσελέπης, τόνισε σχετικά με την τριφλουζάλη, πως μπορεί να αποτελεί το φάρμακο εκλογής σε ηλικιωμένους ασθενείς, σε ασθενείς με αντίσταση στην ασπιρίνη ή σε ασθενείς που πρέπει να λάβουν συνδυασμό αντιαιμοπεταλιακής αγωγής και θρομβόλυσης, όπου η χρήση τριφλουζάλης είναι περισσότερο αποτελεσματική και ασφαλής σε σχέση με την ασπιρίνη.
Όπως ανέφερε στην ομιλία του ο Δρ. Κων/νος Βέμμος, η τριφλουζάλη με παρόμοια της ασπιρίνης δράση στην αναστολή της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων, δοκιμάσθηκε σε τυχαιοποιημένη μελέτη σε ασθενείς με ισχαιμικό ΑΕΕ σε σχέση με την ασπιρίνη. Η τριφλουζάλη σε δόση 600mg/d, βρέθηκε να είναι ισοδύναμη της ασπιρίνης όσον αφορά στην μείωση των μειζόνων καρδιαγγειακών συμβάντων μετά από μέση παρακολούθηση 30.1 μηνών. Ασθενείς που έλαβαν τριφλουζάλη είχαν όμως σημαντικά μικρότερο αριθμό αιμορραγικών συμβάντων κατά 24%.
Επιπλέον η τριφλουζάλη έχει συμπεριληφθεί στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Εγκεφαλικών ως μονοθεραπεία (Κατηγορία Ι, Επίπεδο Α) για μη καρδιοεμβολικό ισχαιμικό ΑΕΕ.
Τέλος, ο Δρ. Κων/νος Βέμμος τόνισε ότι η εξατομικευμένη εκτίμηση για τον κάθε ασθενή του οφέλους από την πρόληψη νέων αθηροθρομβωτικών συμβάντων έναντι του κινδύνου εμφάνισης αιμορραγικών επιπλοκών αποτελεί το καλύτερο κριτήριο επιλογής της καταλληλότερης αντιθρομβωτικής αγωγής.