Πνευμονική Εμβολή
Ανάλογα με τη φύση του εμβόλου διακρίνεται σε : εμβολή από θρόμβο , αέρα , λιπώδης εμβολή , και εμβολή από αμνιακό υγρό.
Αποτελεί τη 2η αιτία αιφνιδίου θανάτου για όλες τις ηλικίες .Η θνητότητα ανέρχεται σε 17%.Το 10 -13% αναφέρεται σε ασθενείς που είναι κλινήρεις για περισσότερο από μια εβδομάδα και 20-26% σε ασθενείς με πνευμονική νόσο που είναι κλινήρεις περισσότερο από 3 ημέρες .Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας η θνησιμότητα ανέρχεται σε 27%.
Οι παράγοντες ανάπτυξης θρομβοεμβόλων είναι : 1) η στάση 2) η ενεργοποίηση του πηκτικού μηχανισμού και 3) η αγγειακή καταστροφή.
Τα αίτια είναι : ιδιοπαθείς 40% , συνεπεία χειρουργικής επέμβασης 43% , καρδιολογικής νόσου 12% , νεοπλάσματος 4% και συστηματικής νόσου 1%.
Στο 90% των ασθενών προκύπτει από θρόμβους στο εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο των κάτω άκρων .Λιγότερο συχνές πηγές : το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο της πυέλου, οι νεφρικές φλέβες , οι μασχαλιαίες και η κάτω κοίλη φλέβα.
Τα κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν: δύσπνοια, ταχύπνοια , κυάνωση , οξύ θωρακικό άλγος , βήχας , αιμόπτυση, διάταση των φλεβών του τραχήλου , υπόταση , ολιγουρία , ταχυκαρδία και διανοητική σύγχυση.
Η διάγνωση και η αντιμετώπιση παραμένει δύσκολη .Βασίζεται στη εκτίμηση των πιθανοτήτων περισσότερο από ότι σε κάποια συγκεκριμένη διαγνωστική μέθοδο. Οδηγά σημεία είναι το ιστορικό , η κλινική εξέταση , η ακτινογραφία θώρακος, το ηλεκτροκαρδιογράφημα και η μαγνητική τομογραφία .Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει : αντιπηκτική αγωγή , θρομβόλυση , τοποθέτηση ειδικού φίλτρου στη κάτω κοίλη φλέβα και σπάνια εμβολεκτομή .