ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ …ΔΙΑΚΟΠΕΣ
Συγγραφέας Δέσποινα Γριμπαμπή Γράφτηκε στις ,
Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές, το 60% του πληθυσμού, θα χρειαστεί μετάγγιση αίματος ή παραγώγων αυτού σε κάποια στιγμή της ζωής του.Παρ’ όλα αυτά μόνο το 5% του πληθυσμού που μπορεί να αιμοδοτήσει, δίνει αίμα.Το πρόβλημα της επάρκειας αίματος στη χώρα μας είναι οξύ τις περιόδους των διακοπών- Χριστουγέννων και Πάσχα-καθώς και στη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αξίζει λοιπόν να αναφερθούμε σε λίγες πληροφορίες όσον αφορά την ΔΩΡΕΑ ΑΙΜΑΤΟΣ!!!
Το αίμα και τα παράγωγα του, κυρίως τα αιμοπετάλια και το πλάσμα, χρειάζονται κατ’εξοχήν στα τροχαία, στα χειρουργικά περιστατικά- τα ορθοπεδικά και τα καρδιοχειρουργικά χειρουργεία είναι τα πλέον απαιτητικά σε ανάγκες αίματος-, στις αιματολογικές και ογκολογικές παθήσεις, στην αντιμετώπιση της αναιμίας των νεφροπαθών, αλλά και των ασθενών με Μεσογειακή αναιμία που στη χώρα μας ανέρχονται στις 4.000 περίπου και στη πλειοψηφία τους είναι που στη πλειοψηφία είναι πλέον ενήλικες, οι δε ανάγκες τους ετησίως σε αίμα ανέρχονται στις 130.000 περίπου μονάδες αίματος .
Οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών καθώς και συμπαγών οργάνων απαιτούν επίσης αυξημένη ποσότητα αίματος.
Οι ανοσοσφαιρίνες, οι παράγοντες πήξης και η λευκωματίνη είναι επίσης παράγωγα του αίματος και χρησιμοποιούνται σε πληθώρα παθολογικών καταστάσεων.
Συνολικά στη χώρα μας χρειαζόμαστε περί τις 650.000 μονάδες αίματος ετησίως, εκ των οποίων το 5% εισάγουμε από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό.Οι λοιπές ανάγκες καλύπτονται κατά 50% από εθελοντές αιμοδότες και κατά 45% από περιστασιακούς αιμοδότες που δίνουν αίμα για συγγενείς και φίλους.
Πρέπει να θυμόμαστε ό,τι το αίμα ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ- ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ!!!
Ο λόγος για την δωρεά, είναι ότι με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η προσέλκυση ατόμων που αποσκοπούν στο χρηματικό κέρδος, έναντι της ανθρωπιστικής προσφοράς, και που έχουν έξεις ενδεχομένως ασύμβατες με την έννοια της αιμοδοσίας, όπως εξάρτηση από χρήση ουσιών,πολλαπλοί σεξουαλικοί σύντροφοι χωρίς λήψη κατάλληλων προστατευτικών μέτρων κλπ.
Αντιθέτως οι τακτικοί εθελοντές αιμοδότες είναι οι ασφαλέστεροι γιατί ακριβώς δεν αμοίβονται για τη προσφορά τους και τηρούν υπεύθυνη στάση ζωής κατανοώντας τη σπουδαιότητα του ασφαλούς αίματος.
Η ηλικία στην οποία μπορεί να δώσει κανείς αίμα κυμαίνεται από 18-65 έτη.Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τον αιμοδότη αφού εκτιμάται η κατάσταση της υγείας του πριν την αιμοληψία και καμμία πιθανότης μόλυνσης από ασθένεια όπως το AIDS ,οι ηπατίτιδες κλπ. Είναι μια σχεδόν ανώδυνη διαδικασία, η ποσότης του αίματος που συλλέγεται είναι περίπου 450 κ.εκ.-λιγότερο από το 10% του συνολικού όγκου αίματος που έχει ο μέσος άνθρωπος.Η αναπλήρωση του πλάσματος γίνεται μέσα σε 24 ώρες και των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε 21 ημέρες.Ως εκ τούτου είναι απολύτως ασφαλές οι άνδρες να αιμοδοτούν κάθε 3 μήνες και οι γυναίκες κάθε 4 μήνες.
Το τελευταίο καιρό αναδύθηκε το πρόβλημα του περιορισμού των αιμοληψιών στη Βόρειο Ελλάδα λόγω του προβλήματος της μόλυνσης με τον ιό του δυτικού Νείλου.Με τη πρόοδο της Ιατρικής νέοι λοιμογόνοι παράγοντες ανακαλύπτονται οι οποίοι περιορίζουν τη δυνατότητα συλλογής ασφαλούς αίματος, οξύνοντας ακόμη πιο πολύ το πρόβλημα της έλλειψης . Είναι σημαντικό λοιπόν, να αναθεωρήσουμε ως λαός αλλά και ως προσωπικότητες ο καθένας από εμάς, τη στάση που έχουμε απέναντι όχι μόνο στην δωρεά αίματος, αλλά και στη δωρεά οργάνων γενικότερα.
