ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΠΥΕΛΙΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ?
Συγγραφέας Στέφανος Χανδακάς Γράφτηκε στις ,
Εισαγωγή
Η χαλάρωση του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος (κυστεοκήλη) είναι μια από τις πιο κοινές μορφές πυελικής πρόπτωσης οργάνων που εντοπίζονται στις γυναίκες. Πάνω από 20.000 επιδιορθώσεις κυστεοκήλης πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, παρόλα αυτά οι παραδοσιακές επεμβάσεις που ολοκληρώνονται δεν δείχνουν υψηλά ποσοστά θεραπείας και/ή ανεπαρκή ανατομικά αποτελέσματα. Η επιτυχής θεραπεία της πρόπτωσης του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος παραμένει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τομείς της επιδιορθωτικής πυελικής χειρουργικής που αντιμετωπίζουμε. Η ομάδα μας , έχει αναπτύξει νεότερες χειρουργικές τεχνικές, οι οποίες παρέχουν άριστη στήριξη για το πρόσθιο και οπίσθιο τοίχωμα (για παράδειγμα ορθοκήλη) την κορυφή του κόλπου (για παράδειγμα κολπική θολωτή πρόπτωση) καθώς και την ακράτεια ούρων από προσπάθεια, πρόβλημα που υπολογίζεται ότι αντιμετωπίζουν πάνω από 1,5 εκ Ελληνίδες!
Η ομάδα μας ,έχει αναπτύξει στο ΙΑΣΩ general ένα από τα πρώτα κέντρα στην χώρα που χρησιμοποιούν μοσχεύματα στις επιδιορθώσεις της κυστεοκήλης και έχουν εμφανίσει ποσοστά βελτίωσης πάνω από 92% με ελάχιστες επιπλοκές. Για πολλά χρόνια ήταν γνωστό ότι η κοιλιακή ιεροκολποπηξία ,με την τοποθέτηση ενός μοσχεύματος διχτύου στην κορυφή του κόλπου για την κολπική θολωτή πρόπτωση, είναι η πιο επιτυχή επέμβαση έως τώρα. Έχουν γίνει βελτιώσεις σε αυτή την επέμβαση καθώς μπορούμε να προσφέρουμε στους ασθενείς μας μια μικροχειρουργική Λαπαροσκοπική προσέγγιση για την ιεροκολποπηξία, με τα ίδια άριστα ποσοστά θεραπείας (>92%), με τυπική παραμονή στο νοσοκομείο για λιγότερο από 24 ώρες και μειωμένες επιπλοκές. Παρόλα αυτά, το πρόσθιο τοίχωμα είναι ένα από τα πιο δύσκολα τμήματα στο κόλπο για να μπορέσουμε να έχουμε ικανοποιητικά ανατομικά αποτελέσματα και υψηλά ποσοστά θεραπείας με παραδοσιακές επιδιορθώσεις και την ίδια στιγμή να μην προξενηθεί σεξουαλική δυσλειτουργία, πόνος κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, δυσκολία αφόδευσης (για παράδειγμα ακράτεια ή σύνδρομο επιμονής/συχνότητας) ή το αποτέλεσμα ενός κόλπου βραχύ ή με ουλές.
TI KANOYME ΣΗΜΕΡΑ
Παραδοσιακά, η κυστεοκήλη επιδιορθώνεται με την μέθοδο Πρόσθιας Κολπορραφής (ή απλά Πρόσθια Αποκατάσταση), η οποία απαιτεί πτύχωση της περιτονίας από την μια πλευρά στην άλλη από την κορυφή της ουροδόχου κύστης στην κορυφή του κόλπου. Ακόμα και σήμερα είναι η πιο συνηθισμένη επέμβαση για να αντιμετωπιστούν οι κυστεοκήλες, παρόλα που τα ποσοστά αποτυχίας φτάνουν το 30-50%. Είναι μια από τις παλαιότερες επεμβάσεις για την πρόπτωση και παρόλα τα χαμηλά ποσοστά θεραπείας, συνεχίζεται να πραγματοποιείται από τους περισσότερους γυναικολόγους και ουρολόγους για την θεραπεία της κυστεοκήλης. Μάλιστα, πολλοί γιατροί λένε στους ασθενείς τους να περιμένουν να περάσει καιρός για να κάνουν την επέμβαση σε μετέπειτα ηλικία μιας και θα πρέπει να την ξανακάνουν καθώς τελικά αυτή η επέμβαση αποτυγχάνει.
Παράλληλα με τα υψηλά ποσοστά αποτυχίας, τα ανατομικά αποτελέσματα δεν είναι ούτε αυτά ευνοϊκότερα καθώς όταν οι ιστοί ενωθούν με πτυχώσεις στην μεσαία γραμμή, υπάρχει περίπτωση να περιοριστεί ο κόλπος καθώς ο χειρουργός κόβει το απόμειναν κολπικό δέρμα. Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να δημιουργηθεί πόνος κατά την διάρκεια σεξουαλικής επαφής ή ακόμα και ανικανότητα να πραγματοποιηθεί σεξουαλική επαφή εάν ο κόλπος είναι πολύ περιορισμένος ή κλειστός. Το φούσκωμα μπορεί να μειωθεί, αλλά δεν είναι ένας σωστός τρόπος θεραπείας, είναι απλά μια αντισταθμιστική επέμβαση η οποία διπλώνει τον αδύναμο ιστό με έναν άλλο αδύναμο ιστό, ο οποίος πιθανότατα τελικά θα σκιστεί ή θα επεκταθεί, υποβαλλόμενος στις ίδιες αιτίες που δημιούργησαν την πρόπτωση αρχικά. Επίσης, δεν είναι σπάνιο να υπάρξει δυσκολία αφόδευσης μετά την σύσφιξη του ιστού κάτω από την κορυφή της ουροδόχου κύστης. Μια άλλη θεωρία στο γιατί αυτές οι επιδιορθώσεις αποτυγχάνουν είναι ότι ο ασθενής έχει παρακολπικά ελαττώματα (για παράδειγμα τα σκισίματα είναι πλευρικά και η στήριξη έχει απομακρυνθεί από τα πυελικά τοιχώματα), τότε ο χειρουργός τραβάει την υγιή περιτονία μακρύτερα από τα τοιχώματα διπλώνοντας την μεσαία γραμμή.
Η λαπαροσκοπική μας μέθοδος,παρέχει στους ασθενείς μας μια μικροχειρουργική προσέγγιση στην αποκατάσταση, και σε νέες σεξουαλικά ενεργές γυναίκες αυτή αποτελεί την κύρια μέθοδο για την αποκατάσταση της κυστεοκήλης. Τεχνικά ωστόσο, η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι πολύ δύσκολη, και απαιτεί προηγμένη χειρουργική ικανότητα με αποτέλεσμα ελάχιστοι γυναικολόγοι στην χώρα μας να μπορούν να παράσχουν αυτή τη μέθοδο.
Χρήση Μοσχευμάτων-Πλεγμάτων
Την τελευταία πενταετία υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον και έρευνα για την χρήση μοσχευμάτων στην χειρουργική αποκατάσταση της πρόπτωσης και της ακράτειας. Η αρχική έρευνα προέρχεται από τις ιατρικές μελέτες, όπου πριν πολλά χρόνια μελετητές συνειδητοποίησαν ότι οι κοιλιακές επιδιορθώσεις κήλης εμφάνιζαν μεγαλύτερα ποσοστά θεραπείας όταν χρησιμοποιούνταν μοσχεύματα για την αντιμετώπιση της κήλης. Αυτό είναι απόλυτα λογικό, και έχουμε πρόσφατα δει όλο και περισσότερες πληροφορίες που υποστηρίζουν την χρήση μοσχευμάτων στην χειρουργική της πρόπτωσης των πυελικών τοιχωμάτων. Με τις παραδοσιακές επιδιορθώσεις (για παράδειγμα χωρίς την χρήση μοσχευμάτων για την αύξηση των επιδιορθώσεων) εξαρτιόμαστε από τις επιδιορθώσεις όπου συρράφουμε αδύναμο ιστό με αδύναμο ιστό βάσει τεντώματος (το οποίο πάει ενάντια σε όλες τις χειρουργικές αρχές!). Δεν είναι περίεργο που τα ποσοστά θεραπείας είναι τόσο χαμηλά!
Τοποθέτηση πλέγματος για αποκατάσταση πρόσθιου κολπικού τοιχώματος
Σήμερα πολύ λίγες κήλες των κοιλιακών τοιχωμάτων επιδιορθώνονται χωρίς μόσχευμα και το ίδιο θα έπρεπε να παρατηρούμε και τώρα στις επεμβάσεις πρόπτωσης. Εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουμε ότι η κοιλιακή ιεροκολποπηξία εμφανίζει τα υψηλότερα ποσοστά θεραπείας στην θολωτή πρόπτωση, και το πιο πιθανόν είναι ότι αυτό συμβαίνει λόγω της χρήσης μοσχεύματος όπου πια δεν εξαρτιόμαστε από την ανθεκτικότητα του ιστού του κάθε ασθενή. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω αλλά και στο τμήμα οπίσθιας αποκατάστασης, η ομάδα μας άρχισε να χρησιμοποιεί μοσχεύματα το 2004. Έχουμε παρατηρήσει μια σημαντική αύξηση στα ποσοστά θεραπείας (>90% σε σχέση με το 60% των παραδοσιακών επιδιορθώσεων) και πολύ καλύτερα ανατομικά αποτελέσματα
Στις αρχές του 2000, το θυροειδες τρημα περιγράφηκε ως το νέο σημείο της λεκάνης για ασφαλής τοποθέτηση ταινιών για την θεραπεία της ακράτειας ουρων από προσπάθεια. Ο Δρ. Μου και ο Δρ. Μίκλος ήταν δυο από τους πρώτους χειρουργούς στις Ηνωμένες Πολιτείες που χρησιμοποίησαν αυτή την τεχνική και την έκαναν γνωστή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Προτερήματα της Προσέγγισης μέσω θυροειδους τρήματος της λεκάνης
- Ασφαλέστερη, γρηγορότερη, πιο αποτελεσματική-Επιστροφή στο σπίτι σε 24 ώρες ( 8 ώρες εφόσον η επέμβαση αφορά μόνον ακράτεια ουρων , χωρίς πρόπτωση κολπικού τοιχώματος !)
- Μειωμένοι κίνδυνοι για
– Τραυματισμό στο Έντερο
– Τραυματισμό στην Ουροδόχο Κύστη
– Βαριά Αιμορραγία
- Χωρίς την χρήση περάσματος βελόνας
- Χωρίς Κοιλιακές Τομές
- Καλύτερη ανατομική Θέση για το Μόσχευμα
Η προσέγγιση μέσω θυροειδους τρήματος της λεκάνης, επιτρέπει στον χειρουργό να πραγματοποιήσει μια δυνατή και ασφαλή σύνδεση του μοσχεύματος όσο το δυνατόν ασφαλέστερα και ελάχιστα επεμβατικά
Πραγματοποιείται μια μικρή τομή στον κόλπο και το κολπικό επιθήλιο αποκολλάται από την ουροδόχο κύστη, όπως θα έκανε ο χειρουργός με μια παραδοσιακή εμπρόσθια αποκατάσταση χωρίς μόσχευμα. Η τομή είναι πολύ απλή και ασφαλή. Οι βελόνες περνάνε μέσα από πολύ μικρές τομές στην βουβωνική χώρας μεμβράνης του δίσκου και μέσα στο κενό του δίσκου. Αυτή την στιγμή, οι βελόνες μπορούν να ψηλαφηθούν απευθείας από τον χειρουργό με ένα δάχτυλο που θα έχει εισαχθεί στην κολπική τομή και έτσι καθοδηγούνται απευθείας από τον χειρουργό στην ακριβή θέση του πυελικού πλευρικού τοιχώματος που θα τοποθετηθεί το μόσχευμα. Αυτή η μέθοδος βοηθά στην προστασία της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας από πιθανό τραυματισμό αποφεύγοντας έτσι την ‘τυφλή’ δίοδο της βελόνας. Στη συνέχεια οι βελόνες περνάνε από τα πυελικά πλευρικά τοιχώματα (τον δίσκο και τον ανυψωτικό μυ και την περιτονία), συνδέονται με τους βραχίονες, και επανέρχονται έξω από τις αντίστοιχες τομές. Όταν θα έχουν περάσει όλες οι βελόνες, οι βραχίονες προσαρμόζουν το μόσχευμα στην θέση του.
Όταν τοποθετηθεί στην σωστή θέση, το μόσχευμα-πλέγμα παρέχει ένα καινούργιο στρώμα στήριξης για την ουροδόχο κύστη από το ένα πλευρικό τοίχωμα στο άλλο. Το δέρμα του κόλπου καλύπτεται από το μόσχευμα και η εσωτερική ανάπτυξη γίνεται πολύ γρήγορα, κάνοντας το μόσχευμα να ενσωματωθεί πολύ γρήγορα στην ανατομία της ασθενούς. Το κολπικό δέρμα παραμένει παχύ κατά την διάρκεια της τομής και δεν αφαιρείται καθόλου δέρμα (όπως σε συνηθισμένες επιδιορθώσεις) μειώνοντας τον κίνδυνο του μοσχεύματος να προεξέχει από το δέρμα. Όταν πραγματοποιηθεί η επούλωση, οι περισσότεροι ασθενείς και οι σύντροφοί τους δεν μπορούν να νιώσουν το μόσχευμα.
Τελικό Αισθητικό αποτέλεσμα 2 τόμων 3μμ εκατέρωθεν του γυναικείου κόλπου
Τα ποσοστά επιτυχίας αγγίζουν το 92%, ενώ σημαντικά στοιχεία στην επιτυχία της επέμβασης είναι η γρήγορη επιστροφή της ασθενούς στο σπίτι και στην εργασία της καθώς και το σημαντικά χαμηλότερο κόστος της επέμβασης σε σχέση με τις χειρουργικές επεμβάσεις του παρελθόντος .
