Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Συγγραφέας Δημοσθένης Περτσεμλίδης Γράφτηκε στις ,
Το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα (Σ.Κ.Σ.) είναι ένα από τα συχνότερα ορθοπαιδικά προβλήματα που χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση.
Με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και την καταπόνηση των χεριών στο γραφείο, στον υπολογιστή, στη κουζίνα ή στη δουλειά, η εμφάνιση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα γίνεται όλο και πιο συχνή.
Το πρόβλημα δημιουργείται από την πίεση του Μέσου Νεύρου μέσα στον περιορισμένο χώρο του καρπιαίου σωλήνα.
Η εμφάνιση του συνδρόμου είναι τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες, κάτι που πιθανώς οφείλεται και σε ορμονολογικές διαφορές ανάμεσά τους.
Έχει διαπιστωθεί ότι το ΣΚΣ εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με ορισμένες ενδοκρινολογικές παθήσεις, όπως ο υπερθυρεοειδισμός (που προκαλούν πρήξιμο στον οργανισμό και κατ΄ επέκταση στους τένοντες). Εξίσου συχνό όμως είναι και σε ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα, καθώς και μετά από κατάγματα καρπού.
Στις παραπάνω περιπτώσεις προσπαθούμε πρώτα να διορθώσουμε την υποκείμενη πάθηση και μετά αν το σύνδρομο παραμένει, το αντιμετωπίζουμε χειρουργικά
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σταδιακά και χαρακτηρίζονται από μούδιασμα και μυρμηγκιάσματα στα τρεισήμισι πρώτα δάκτυλα του χεριού. Τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα κατά τη διάρκεια της νύχτας και είναι χαρακτηριστικό ότι ο ασθενής μπορεί να ξυπνήσει μέσα στην νύχτα νιώθοντας την ανάγκη να τινάξει το χέρι του ή να το σηκώσει ψηλά. Την ημέρα οι ενοχλήσεις γίνονται εντονότερες όταν κρατάμε το τηλέφωνο, ή κρατάμε σφιχτά το τιμόνι.
Τον πρώτο καιρό τα συμπτώματα υποχωρούν μετά από λίγο, αλλά σταδιακά οι ενοχλήσεις γίνονται όλο και πιο συχνές και πιο έντονες
Σε σχετικά προχωρημένες περιπτώσεις, ο πάσχων δυσκολεύεται να πιάσει μικροαντικείμενα, ενώ σε ακόμα πιο σοβαρές περιπτώσεις αρχίζουν να ατροφούν οι μύες του χεριού.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση γίνεται μέσα από το ιστορικό εμφάνισης των συμπτωμάτων καθώς και με ειδικές κλινικές δοκιμασίες που γίνονται από τον γιατρό σας στο ιατρείο. Οι δοκιμασίες αυτές αναπαράγουν τα συμπτώματα και προσδιορίζουν το μέγεθος του προβλήματος.
Η οριστική όμως διάγνωση, γίνεται με μια ειδική δοκιμασία, το ηλεκτρομυογράφημα, που το συστήνει ο ορθοπαιδικός και γίνεται από τους νευρολόγους. Το ηλεκτρομυογράφημα μετρά την επιβράδυνση στη λειτουργία του νεύρου και κατ΄ επέκταση την βαρύτητα της βλάβης
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Εάν η αρχική συντηρητική αγωγή αποτύχει (νάρθηκες νυκτός, αντιφλεγμονώδη, τοπική έγχυση κορτιζόνης) τότε σειρά έχει η χειρουργική αντιμετώπιση.
Το χειρουργείο γίνεται με τοπική αναισθησία σε πλήρως εξοπλισμένη κλινική. Ο ασθενής δεν χρειάζεται να παραμείνει στη κλινική και φεύγει συνήθως αμέσως μετά για το σπίτι του. Οι κινήσεις των δακτύλων ενθαρρύνονται από την πρώτη στιγμή, η πρώτη αλλαγή γίνεται στο ιατρείο μετά από δύο μέρες, όταν και τοποθετείται μια πιο ελαφριά επίδεση. Τα ράμματα αφαιρούνται στις δύο εβδομάδες στο ιατρείο και ο ασθενής επιστρέφει στην εργασία του, αμέσως μόλις αισθανθεί το χέρι του δυνατό.
Προσοχή: Αν η πίεση στο νεύρο έχει παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η βλάβη που έχει δημιουργηθεί στο νεύρο είναι πιο βαριά και τα συμπτώματα καθυστερούν να υποχωρήσουν. Οπωσδήποτε όμως θα παρουσιάσουν κάποια αισθητή βελτίωση με την πάροδο του χρόνου.
ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
¨ Όπως και σε κάθε χειρουργείο πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της μικροβιακής επιμόλυνσης. Κάτι τέτοιο όμως, είναι σπάνιο και αντιμετωπίζεται με επιτυχία, με την βοήθεια αντιβιοτικών φαρμάκων.
¨ Το χειρουργείο αφορά την αποσυμπίεση νεύρων και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος τραυματισμού του νεύρου. Στα χέρια όμως ενός έμπειρου χειρουργού, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά σπάνιο.
¨ Μια μικρή ευαισθησία πάνω στη χειρουργική τομή υποχωρεί με την πάροδο του χρόνου
