Ινδική Κάνναβη (μαριχουάνα-χασίς)
Η κάνναβη είναι ένα θαμνώδες φυτό που διακρίνεται για τη μεγάλη του ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες.
Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη.
Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η συστηματική και χρόνια χρήση επιδρά σε διάφορες εγκεφαλικές λειτουργίες. Δημιουργεί παρόμοιες μεταβολές με αυτές της χρήσης ηρωίνη, κοκαΐνης και οινοπνεύματος. Επίσης, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση μαριχουάνας/χασίς ίσως σχετίζεται με κάποια είδη καρκίνου και με διαταραχές στο αναπνευστικό, ανοσοποιητικό και γεννητικό σύστημα. Έχει αποδειχθεί πως κάποιος που κάνει 5 τσιγάρα μαριχουάνα/χασίς την εβδομάδα προσλαμβάνει τόσα καρκινογόνα χημικά συστατικά όσα κάποιος που καπνίζει 20 τσιγάρα καπνού την ημέρα. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πως η χρήση της κάνναβης καταστρέφει κύτταρα και ιστούς που σχετίζονται με την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις διάφορες ασθένειες.
Μπορείς να εξαρτηθείς από τη μαριχουάνα/χασίς;
Η εξάρτηση ξεκινάει όταν το άτομο αναζητά ενεργά την ουσία και τη χρησιμοποιεί συστηματικά. Η συστηματική χρήση χασίς μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανοχής, δηλαδή την ανάγκη για λήψη όλο και μεγαλύτερης ποσότητας από την ουσία για να αισθανθεί την επίδραση που ένιωθε προηγουμένως με μικρότερες ποσότητες. Έτσι είναι περισσότερο πιθανό να οδηγηθεί ο χρήστης κάνναβης και στη χρήση άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών.
Ορισμένοι αμφισβητούν σήμερα το κατά πόσο είναι βλαβερή η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς. Ποιά είναι η αλήθεια;
Eίναι γεγονός ότι υπάρχει μια κίνηση αμφισβήτησης της επικινδυνότητας της κάνναβης (μαριχουάνα, χασίς). Μάλιστα αρκετοί υποστηρίζουν την υιοθέτηση αντιαπαγορευτικής πολιτικής απέναντι στην ουσία αυτή. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα αυτής της τοποθέτησης είναι ότι το αλκοόλ, που είναι νόμιμη και κοινωνικά αποδεκτή ουσία, είναι πιο επικίνδυνο και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στους χρήστες από ό,τι η κάνναβη. Η αντίληψη αυτή για την κάνναβη έχει διαδοθεί ευρέως στη νεολαία μέσω της άμεσης και έμμεσης διαφήμισης που γίνεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τη σημαντική εξάπλωση της χρήσης της, όπως τεκμηριώνεται από τις πανελλήνιες έρευνες στη χώρα μας.
γύρω στο 1850 κάλεσε το Υπουργείο Γεωργίας Αιγυπτίους και Κύπριους για να δείξουν στους Έλληνες γεωργούς πως θα καλλιεργούν την κάνναβη. Η κάνναβη σαφώς και είναι γνωστή από την αρχαιότητα και στον ελλαδικό χώρο αν φτάσουμε στους νεότερους χρόνους, υπάρχει χρήση, που έχει σκοπό περισσότερο να απαλύνει τους σωματικούς πόνους στους ανθρώπους που δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ είτε στο χωράφι, είτε στο ορυχείο είτε αργότερα στα εργοστάσια. Περισσότερο έχει θα έλεγα ένα χαρακτήρα κοινωνικής χρήσης, δηλαδή όπως κάποιοι χρησιμοποιούσαν το αλκοόλ, το τσίπουρο, το ρακί ή το κρασί κάπως έτσι χρησιμοποιούσαν για κάποιο μεγάλο διάστημα την κάνναβη.
Στην Ελλάδα το φαινόμενο της εξάρτησης ήρθε με κάποια καθυστέρηση και αυτό γιατί η ίδια η Ελλάδα είχε μια ανάπτυξη οικονομική που ήρθε και αυτή με καθυστέρηση σε σχέση με τις χώρες της Κεντρικής ή Δυτικής Ευρώπης οπότε και το φαινόμενο των εξαρτήσεων μας έρχεται με κάποια καθυστέρηση. Η πρώτη εισαγωγή σε ψυχιατρείο από τον καθηγητή Αρκαλίδη, στις αρχές του αιώνα αναφέρεται το 1914 στο Δρομοκαϊτειο νοσοκομείο. Θα έλεγα όμως ότι το πέρασμα της Ελληνικής κοινωνίας από την χρήση στην εξάρτηση το συναντάμε στο Μεσοπόλεμο. Τη δεκαετία του 20 και του 30. Το πρώτο γραπτό που υπάρχει στην Ελλάδα, στον ελληνικό χώρο, γιατί υπάρχουν και άλλα γραπτά παλιότερα στην ελληνική αλλά σε άλλες χώρες το συναντάμε το 1928. Είναι από τον ψυχίατρο Κουρέτα, ο Κουρέτας είναι ένας από τους πρώτους ψυχαναλυτές στην Ελλάδα, είναι μια διάλεξη που έχει δοθεί στη λέσχη αξιωματικών Θεσσαλονίκης παρουσία του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου και έχει θέμα τοξικομανία εν τω στρατεύματι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια ότι το θέμα αφορά στο στρατό. Να έχουμε υπ όψιν ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν άνθρωποι που για πάνω από 10 χρόνια ήταν στρατιώτες και πολεμούσαν. Ξεκινώντας από το 12-13 ακολουθεί ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, η εκστρατεία το 19 στην Ουκρανία και στη συνέχεια η μικρασιατική εκστρατεία. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αυτοί οι άνθρωποι που για τουλάχιστον 10 χρόνια πολεμούσαν, καταλαβαίνετε τι έζησαν. Και δεν μιλάω μόνο για την κούραση τη σωματική, μιλάω περισσότερο για το ψυχικό μέρος. Δηλαδή το να ζει κανείς τον παραλογισμό του πολέμου, δεν αντέχεται, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάτι. Ήταν πολύ φυσικό το φαινόμενο των εξαρτήσεων να εμφανιστεί στο στρατό. Και δεν είναι τυχαίο ότι εκεί γίνονται οι πρώτες προσπάθειες να δοθούν κάποιες απαντήσεις στο θέμα.
Η πραγματικότητα είναι ότι η μαριχουάνα και το χασίς είναι ψυχοτρόπες ουσίες που παράγονται από το φυτό της ινδικής κάνναβης και επιδρούν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Από την πλευρά της φαρμακολογικής τοξικότητας η κάνναβη είναι πράγματι λιγότερο τοξική ουσία από το αλκοόλ. Το κριτήριο της τοξικότητας δεν είναι όμως το μόνο κριτήριο βάση του οποίου η χρήση μιας ουσίας κρίνεται ως επικίνδυνη. Πρόσφατα υπάρχει αυξανόμενος αριθμός επιστημονικών μελετών που δείχνουν ότι η χρήση της κάνναβης δεν είναι ακίνδυνη, ιδιαίτερα σε άτομα εφηβικής ηλικίας. Αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει, κάτω από ορισμένες συνθήκες και σε ορισμένα άτομα, σοβαρά προβλήματα. Για το λόγο αυτό άλλωστε όλες οι χώρες που ακολουθούσαν μια πιο ανεκτική πολιτική στο θέμα της χρήσης της κάνναβης, συμπεριλαμβανομένης και της Ολλανδίας, αναθεωρούν την πολιτική τους.
«Το χασίσι δεν δημιουργεί εξάρτηση».
Το επιχείρημα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία συνειδητή ή ασυνείδητη λόγω άγνοιας- παρεξήγηση. Εννοείται σαν εξάρτηση μόνο η σωματική εξάρτηση, η οποία και εμφανίζεται με τη μορφή του «στερητικού συνδρόμου», σε άλλες τοξικές ουσίες όπως είναι το οινόπνευμα , η ηρωίνη κτλ. , παραβλέπεται όμως τελείως το πρόβλημα της ψυχικής εξάρτησης, το οποίο είναι και το βασικό πρόβλημα στη θεραπεία των εξαρτημένων ασθενών, είτε αλκοολικοί είναι αυτοί, είτε τοξικομανείς . Ακόμα και για τις ουσίες οι οποίες κάνουν έντονη σωματική εξάρτηση, π.χ. μορφίνη, ηρωίνη κτλ., η αντιμετώπιση της εξάρτησης αυτής δεν διαρκεί παρά ορισμένες μέρες (5-10) , έτσι όμως δε λύθηκε το πρόβλημα της ψυχικής εξάρτησης το οποίον έχει ανάγκη μιας μακροχρόνιας θεραπείας. Το βασικό πρόβλημα όλων των ουσιών που δημιουργούν εξάρτηση είναι η ψυχική σύνδεση με την ουσία και όχι η σωματική. Το χασίσι μάλιστα έχει έντονη ψυχική δράση και γι’ αυτό άλλωστε και χρησιμοποιείται. Η ψυχική σύνδεση με το χασίσι διευκολύνεται και από το γεγονός ότι δε συνδέεται και με τους φόβους του συνδρόμου στέρησης που για πολλούς εξαρτημένους ασθενείς είναι αρκετά επώδυνο. Έτσι κάθε χρήστης χασίς έχει τη φαντασία ότι μπορεί να «το κόψει» όποτε θέλει, χωρίς τη βοήθεια κανενός. Με την ίδια φαντασία του «όποτε θέλω το κόβω», καπνίζουν άλλοι τα τσιγάρα τους μέχρι να πεθάνουν.
Ειδικές μελέτες δείχνουν ότι για ένα χρονικό διάστημα μιάμισης περίπου ώρας από τη λήψη της ουσίας παρατηρούνται σημαντικές επιπτώσεις στις λειτουργίες του ατόμου, όπως μείωση των αντανακλαστικών, διαταραχή στην αντίληψη του χρόνου, διαταραχή στην προσοχή και στη μνημονική λειτουργία. Aν και δεν υπάρχει σαφώς τεκμηριωμένη φυσική εξάρτηση από την ουσία, εντούτοις η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς δημιουργεί ψυχολογική εξάρτηση, που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε μια σχεδόν καταναγκαστικά επαναλαμβανόμενη συχνή χρήση. Αυτή με τη σειρά της οδηγεί το άτομο σε κατάσταση μειωμένης δραστηριότητας και κινήτρων για την επιδίωξη στόχων. Από την κλινική πείρα έχει φανεί ότι σε νεαρά άτομα με ιδιοσυστασιακή προδιάθεση στην ψυχική διαταραχή, η χρήση της κάνναβης μπορεί να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα στην εκδήλωση ψυχωσικών επεισοδίων, καθώς και αυξημένο κίνδυνο υποτροπής της ψυχικής διαταραχής μετά την αποδρομή του επεισοδίου. Τέλος, η χρήση της κάνναβης φέρνει το νέο άτομο σε ευκολότερη επαφή και με άλλες παράνομες ουσίες, αυξάνοντας την πιθανότητα εμπλοκής με αυτές
«Ναι, αλλά το χασίς δεν οδηγεί οπωσδήποτε στην ηρωίνη ή άλλα Ναρκωτικά».
το 99% των ηρωινομανών ξεκίνησε από το χασίς και άλλα «ελαφρά ναρκωτικά».
«Πολλοί πιστεύουν όμως ότι το χασίς, ή και άλλα ναρκωτικά, αυξάνουν την πνευματική ικανότητα και δημιουργία».
Αυτό φυσικά θα ισοδυναμούσε με το «δώστε χασίσι στα παιδιά για να γίνουν πιο έξυπνα!!» Είναι ίσως το πιο χοντροκομμένο ψευδές επιχείρημα της χασισικής ιδεολογίας. Παραβλέπεται τελείως η αντικειμενική δράση του χασίς και θεωρείται σαν κριτήριο η αλλαγή της ψυχικής διάθεσης του χρήστη ο οποίος μόνο κάτω από τη δράση του «ναρκωτικού» αισθάνεται να βγαίνει από το ψυχικό και πνευματικό του τέλμα. Είναι γεγονός και δε μπορεί να το παραβλέψει κανείς, ότι πολλοί μεγάλοι, με όλη τη σημασία της λέξης, πνευματικοί άνθρωποι, έκαναν χρήση διαφόρων ναρκωτικών και πολλοί από αυτούς πέρασαν και στο στάδιο της χρόνιας εξάρτησης. Δεν μπορεί όμως να αγνοήσει κανείς το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πραγματικά μεγάλων πνευματικά ανθρώπων δεν είχε την ανάγκη της «πνευματικής πατερίτσας» του ναρκωτικού για τη δημιουργία του έργου τους. Ακόμα όμως και σ? αυτούς που έκαναν ή κάνουν χρήση ναρκωτικών, το πραγματικό τους έργο δεν είναι αποτέλεσμα της δράσης του ναρκωτικού, αλλά της πνευματικής τους ικανότητας, και κανείς δεν είπε ότι οι «έξυπνοι» δεν έχουν και αυτοί εσωτερικά προβλήματα τα οποία θεραπεύουν ίσως με αυτόν τον τρόπο. Εξάλλου, άν δώσουμε προσοχή στην πορεία των ανθρώπων αυτών θα παρατηρήσουμε ότι όσο αυξάνονταν σε διάρκεια και ποσότητα η χρήση των ναρκωτικών τόσο μειώνονταν το πνευματικό τους έργο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο R. W. Fassbinder.
Μπορεί να υπάρχουν, και υπάρχουν, πολλά άτομα τα οποία κάνουν τακτική και ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών αλλά συνήθως νικητής είναι το ναρκωτικό και κερδισμένος από τη χρήση του μόνο ο λαθρέμπορος.
«Η νομιμοποίηση όμως του χασίς θα το έπαιρνε από τα χέρια των παράνομων εμπόρων και ίσως να περιόριζε την εγκληματικότητα».
Όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι ελκυστικά γιατί φαίνονται να κρύβουν μια κάποια αλήθεια. Είναι γελασμένο όμως όποιος νομίζει ότι η νομιμοποίηση ενός «ναρκωτικού» θα αποδυνάμωνε τις συμμορίες που κρύβονται από πίσω. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο, δε θα έχει πιθανώς ιδέα για την οργάνωση των συμμοριών αυτών. Αν χάνανε τα κέρδη τους από το χασίς θα ρίχνανε πολύ γρήγορα στην αγορά κάτι άλλο. Αυτό που κάνουν αυτή τη στιγμή και στην Ευρώπη. Επειδή «έπεσε» πολύ ηρωίνη στην αγορά και έτσι φθήνηνε η τιμή της ρίξανε κοκαΐνη η οποία φαίνεται να τους αποφέρει προς στιγμή μεγαλύτερα κέρδη.
Οι διασυνδέσεις στο κύκλωμα των ναρκωτικών θα πρέπει να ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία. Αυτό το οποίο δεν έχουν καταλάβει όλα αυτά τα νέα παιδιά, που μέσα στα πλαίσια μιας αόριστης αμφισβήτησης και κριτικής τοποθέτησης απέναντι στην «κοινωνία των μεγάλων», κάνουν χρήση χασίς, είναι ότι πρώτα αυτά είναι οι καλύτεροι πελάτες της μεγαλύτερης πολυεθνικής εταιρείας του κόσμου και πρώτα αυτά, με τη χρήση των ναρκωτικών, συντηρούν τη χειρότερη ικανότητα της κοινωνίας που κατηγορούν, να κάνει δηλαδή εμπόριο και να κερδοσκοπεί σε βάρος των πολιτών της.
Η μερική νομιμοποίηση του χασίς δε θα οδηγούσε πουθενά ή όλα ή τίποτα, αλλά αλίμονο αν ανοίξουν έτσι οι ασκοί του Αιόλου. Εξ άλλου λαθρεμπόριο και παρανομίες γίνονται και με τα νομιμοποιημένα ναρκωτικά, όπως το αλκοόλ και το τσιγάρο.
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ-ΠΗΓΕΣ:
http://www.grportal.com/gr/modules.php?name=News&file=print&sid=39
http://www.okana.gr/info.php?action=view&id=102&cat=10
http://www.egolpion.com