Νόσος Crohn (φλεγμονώδης νόσος του εντέρου)
Συγγραφέας Ηρακλής Αβραμόπουλος Γράφτηκε στις ,
Η νόσος Crohn είναι μία φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί έλκη σε όλο το μήκος του γαστρεντερικού (πεπτικού) συστήματος από το στόμα έως τον πρωκτό. Τα συνήθη συμπτώματα της νόσου είναι πόνος στην κοιλιά που αυξομειώνεται σε ένταση, διάρροιες και αίμα στα κόπρανα. Άλλες εκδηλώσεις μπορεί να είναι η απώλεια βάρους, ναυτία, πόνος στις αρθρώσεις, πυρετός και αδυναμία, αίσθημα κούρασης. Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Άλλοι έχουν πολύ έντονα και συχνά συμπτώματα και άλλοι σχεδόν μηδαμινά. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς καθόλου συμπτώματα ακόμη και χωρίς θεραπεία. Άλλοι έχουν πιό βαρειά νόσο και χρειάζονται συνεχή θεραπεία ή ακόμη και εγχείρηση.
Τι προκαλεί τη νόσο;
Οποιοσδήποτε μπορεί να παρουσιάσει νόσο του Crohn αλλά είναι πιο συχνή στους λευκούς, τις γυναίκες και τους Εβραίους. Η αιτία της νόσου είναι άγνωστη. Φαίνεται ότι έχει γενετικούς χαρακτήρες διότι εμφανίζεται με αυξημένη συχνότητα σε ορισμένες οικογένειες και φυλές.
Πώς γίνεται η διάγνωσή της;
Εάν υπάρχει η υποψία της νόσου ο ιατρός σας θα πρέπει μετά το ιστορικό να κάνει πλήρη εξέταση για να ψάξει για σημεία της νόσου. Οπωσδήποτε θα χρειασθούν εξετάσεις αίματος. Αν και δεν υπάρχει αιματολογική εξέταση που να τεκμηριώνει τη διάγνωση της νόσου, στο αίμα σας μπορεί να βρεθεί αναιμία, διαταραχές των ηλεκτρολυτών (νάτριο, κάλιο), έλλειψη βιταμινών και αυξημένοι δείκτες φλεγμονής (λευκά αιμοσφαίρια, ΤΚΕ, CRP). Μπορεί να χρειασθούν ακτινογραφίες. Η διάγνωση γίνεται με ενδοσκόπηση (κολονοσκόπηση και γαστροσκόπηση) στην οποία φαίνονται τα έλκη της νόσου και λαμβάνεται βιοψία.
Ποιά είναι η θεραπεία της νόσου Crohn;
Η θεραπεία εξαρτάται από τη βαρύτητα και την εντόπιση της νόσου. Εάν η νόσος είναι ήπια (ελαφρά) τότε μπορεί να είναι αρκετά ορισμένα φάρμακα που ονομάζονται σαλικυλικά. Η σουλφασαλαζίνη και η μεσαλαμίνη είναι οι πιο συχνοί εκπρόσωποι αυτών των φαρμάκων. Ορισμένα αντιβιοτικά επίσης, όπως η μετρονιδαζόλη και η σιπροφλοξασίνη, χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της νόσου.
Η κορτιζόνη χορηγείται στους ασθενείς που έχουν πιο βαρειά μορφή της νόσου. Σε ακόμη βαρύτερες περιπτώσεις η κορτιζόνη συνδυάζεται με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή με ένα νεώτερο φάρμακο που ονομάζεται ινφλιξιμάμπη (Remicade). Μερικές φορές είναι επιτακτική η ανάγκη της παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο. Ακόμη, μπορεί να χρειασθεί εγχείρηση, η οποία όμως δεν θεραπεύει τη νόσο αλλά βοηθά σε ορισμένες επιπλοκές της (π.χ. στένωση εντέρου).
Ποιά είναι η πορεία της νόσου;
Η ανταπόκριση στις διάφορες θεραπείες ποικίλλει. Η νόσος Crohn δεν θεραπεύεται. Άλλοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς συμπτώματα και άλλοι παρουσιάζουν συνεχώς υποτροπές. Ο θεράπων ιατρός καθορίζει ποιές εξετάσεις χρειάζονται και με ποιά συχνότητα για την παρακολούθηση της νόσου.
