Ιριδολογία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η ιριδολογία είναι η μελέτη της ίριδας του ματιού για την πρόγνωση ασθενειών. Η ιριδολογία στηρίζεται στην αφισβητούμενη υπόθεση ότι κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος έχει μια αντίστοιχη θέση μέσα στην ίριδα και ότι κάποιος μπορεί να προσδιορίσει ότι ένα όργανο είναι υγιές με το να εξετάζει την ίριδα παρά το ίδιο το όργανο. Το Καναδικό Ινστιτούτο Ιριδολογίας ( Canadian Institute of Iridology) λέει: “Η ιριδολογία είναι από τους πιο ανερχόμενους κλάδους της εναλλακτικής ιατρικής στον Καναδά σήμερα”.
οι κλασσικοί ιατροί βλέπουν την ίριδα σαν το έγχρωμο μέρος του ματιού που ρυθμίζει το ποσό του φωτός που εισέρχεται στο βολβό, μέσω μιας συσταλτής οπής στο κέντρο της. Ο φακός εστιάζει τις ακτίνες φωτός, σχηματίζοντας μια εικόνα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα όπου το φως πέφτει πάνω στα ραβδία και τα κωνία, κάνοντας τα να διεγερθούν και να μεταφέρουν τις οπτικές πληροφορίες στον εγκέφαλο μέσω του οπτικού νεύρου. Οι κλασσικοί ιατροί αναγνωρίζουν επίσης ότι ορισμένα συμπτώματα μη-οφθαλμολογικών ασθενειών μπορούν ν’ ανιχνευθούν εξετάζοντας το μάτι. Οι οφθαλμίατροι και οι οπτομέτρες μπορούν ν’ αναγνωρίσουν μη-οφθαλμολογικά προβλήματα εξετάζοντας το μάτι. Αν υποπτεύονται κάποιο πρόβλημα, τότε παραπέμπουν τους ασθενείς τους σε έναν κατάλληλο ειδικό για περαιτέρω εξετάσεις. Όμως, η ιριδολογία δεν είναι η αναγνώριση συμπτωμάτων ασθενειών με την εξέταση του ματιού. Στην πραγματικότητα, όταν εξετάστηκαν ιριδολόγοι για να βρεθεί αν μπορούσαν να διακρίνουν αρρώστους από υγιείς ανθρώπους, εξετάζοντας φωτογραφίες από τις ίριδες των ματιών τους, απέτυχαν. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association (1979, vol. 242, 1385-1387), τρεις ιριδολόγοι αναγνώρισαν εσφαλμένα σχεδόν όλες τις φωτογραφίες από τις ίριδες 143 υγιών και αρρώστων ατόμων. ” Στην πραγματικότητα, συχνά θεωρούσαν τις ίριδες των πιο αρρώστων ως ίριδες υγιών, και αντίστροφα. Δεν συμφωνούσαν καν μεταξύ τους”. Παρόμοια αποτελέσματα με πέντε ολλανδούς ιριδολόγους δημοσιεύθηκαν στο British Medical Journal (1988, vol. 297, 1578-1581) ( Lisa Niebergall, M.D. ).
Η ιριδολογία πάει πολύ πιο μακρυά από τον ισχυρισμό ότι το μάτι μπορεί συχνά να παρέχει σημάδια κάποιας ασθένειας. Οι ιριδολόγοι ισχυρίζονται ότι κάθε όργανο έχει ένα αντίστοιχο τομέα στο μάτι και ότι μπορεί κανείς να καθορίσει την κατάσταση της υγείας του οργάνου εξετάζοντας τον τομέα αυτόν. Αυτή η πεποίθηση δεν προήλθε από επιστημονική έρευνα αλλά από την διαίσθηση ενός ανθρώπου.
Ο Ignatz von Pιczely, ούγγρος ιατρός του 19ου αιώνα, εφηύρε την ιριδολογία. Την ιδέα γι’ αυτό το καινούργιο διαγνωστικό εργαλείο την πήρε όταν είδε μια μαύρη λωρίδα στο μάτι ενός ασθενή του που είχε σπασμένο πόδι και του θύμισε μια παρόμοια μαύρη λωρίδα στα μάτια μιας κουκουβάγιας της οποίας είχε σπάσει το πόδι χρόνια πριν. Μετά, ο Von Pιczely κατέγραψε ομοιότητες στα σημάδια των ματιών και στις ασθένειες των ασθενών του. Ένας τυπικός χάρτης χωρίζει το μάτι σε τομείς, χρησιμοποιώντας ένα ρολόι σαν βάση/οδηγό. Έτσι, για παράδειγμα, αν θέλετε να μάθετε για την κατάσταση του θυροειδούς αδένα ενός ατόμου, δεν χρειάζεται ν’ αγγίξετε το άτομο για να νιώσετε κάποια διόγκωση στον αδένα. Ούτε χρειάζεται να κάνετε κάποιες εξετάσεις στον ίδιο τον αδένα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κοιτάξετε την ίριδα του δεξιού ματιού στην διεύθυνση των 2:30 (σ.τ.μτφ.: στην διεύθυνση της ώρας 2:30 του ρολογιού δηλαδή) και την ίριδα του αριστερού ματιού στην ώρα 9:30. Αποχρωματισμοί, κηλίδες, λωρίδες κλπ σε αυτά τα σημεία του ματιού, είναι αυτά που πρέπει να σας απασχολούν αν ενδιαφέρεστε να μάθετε την κατάσταση του θυροειδούς. Για προβλήματα με τον κόλπο ή το πέος, κοιτάχτε στις 5 η ώρα του δεξιού ματιού, και πάει λέγοντας. Ένας ιριδολόγος μπορεί να κάνει μια εξέταση με τίποτε περισσότερο από ένα χάρτη της ιριδολογίας, ένα μεγεθυντικό φακό και ένα φακό φωτός.
Αν η συλλογιστική του Von Pιczely δείχνει τίποτα, αυτό μπορούμε να υποθέσουμε ότι είναι ότι αυτός, καθώς και άλλοι ιριδολόγοι, εξαπάτησαν τους εαυτούς τους με το να ψάχνουν και να βρίσκουν συσχετίσεις μεταξύ σημαδιών των ματιών και ασθενειών (πόλωση επιβεβαίωσης). Χρησιμοποιούσαν ασαφείς έννοιες περί “ασθενειών” και “σημαδιών”. Σε πολλές περιπτώσεις οι ασθένειες μπορεί να μην είχαν διαγνωσθεί σωστά ή επακριβώς. Μπόρεσαν να αιτιολογήσουν την ιριδολογία βρίσκοντας συσχετίσεις οι οποίες δεν μπορούσαν να αποδειχτούν, βάσει κάποιων ελεγχόμενων πειραμάτων, ως αιτιώδεις σχέσεις. Κάποιες από τις συσχετίσεις τους μπορεί να είναι σωστές αλλά πολλές είναι αναμφίβολα κάλπικες, λόγω του πολύ ευρύ ορισμού της “ασθένειας” και του “σημαδιού”. Βρήκαν επαναλαμβανόμενα πρότυπα εκεί που δεν υπήρχαν (αποφένια). Παρερμήνευσαν δεδομένα και έδωσαν μεγάλη βαρύτητα σε διάφορες επιβεβαιώσεις των θεωριών τους, αγνοώντας ή μη ψάχνοντας παράλληλα για περιπτώσεις που δεν επιβεβαίωναν τις θεωρίες τους. Πολλές από τις επιβεβαιώσεις τους μπορεί να είχαν τη μορφή διαφόρων υποκειμενικών επιβεβαιώσεων. Δεν ξέρουμε το ρόλο που έπαιξε η δύναμη της υποβολής στις ασθένειες των ασθενών τους. Πολλές διαγνώσεις ήταν πιθανότατα λάθος, αλλά δεν έγινε κανένα αντικειμενικό τεστ για να εξακριβωθεί η εγκυρότητα των διαγνώσεων αυτών. Κάποιες διαγνώσεις μπορεί να ήταν ορθές αλλά μπορεί οι ιριδολόγοι να χρησιμοποίησαν και άλλα σημάδια, πέρα από αυτά στα μάτια, για να τις βγάλουν.
Αυτό που είναι πάντως πιο περίεργο είναι το ότι η ίριδα είναι τόσο μοναδική και αμετάβλητη ώστε πολλοί να ισχυρίζονται πως είναι καλύτερο χαρακτηριστικό για την αναγνώριση κάποιου ατόμου, ακόμα και από τα αποτυπώματα του.
Περισσότερες πληροφορίες
* Iridology by Stephen Barrett, M.D.
* Iridology’s Blind Side by George Nava True II
Barrett, Stephen and William T. Jarvis. eds. The Health Robbers: A Close Look at Quackery in America , (Amherst, N.Y.: Prometheus Books, 1993).
Gilovich, Thomas. How We Know What Isn’t So: The Fallibility of Human Reason in Everyday Life (New York: The Free Press, 1993).
Hines, Terence. “Iridology,” in Pseudoscience and the Paranormal (Buffalo, NY: Prometheus Books, 1990).
Gardner, Martin. “Medical Cults/Quacks,” in Fads and Fallacies in the Name of Science (New York: Dover Publications, Inc., 1957).
Raso, Jack. “Alternative” Healthcare: A Comprehensive Guide (Amherst, NY: Prometheus Books, 1994).
Worrall, Russell S. “Iridology: Diagnosis or Delusion?” in Science Confronts the Paranormal , edited by Kendrick Frazier. (Buffalo, N.Y.: Prometheus Books,1986).
http://www.skepdic.gr
