Εργοθεραπεία
Η Εργοθεραπεία είναι αναπόσπαστο μέρος (μαζί με τη φυσικοθεραπεία) της συνολικής θεραπείας αποκατάστασης στους ασθενείς με ρευματικά νοσήματα.
Η μορφή αυτή θεραπείας, δεν έχει στόχο να ελέγξει την αρθρική βλάβη, αλλά να ελαχιστοποιήσει τις αρνητικές συνέπειες της αρθρίτιδας στην κινητικότητα και γενικά τις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου, με σκοπό την διατήρηση ή βελτίωση της λειτουργικότητας και την αποφυγή περαιτέρω επιδείνωσης.
Το πρώτο βήμα είναι η αξιολόγηση της λειτουργικής κατάστασης του ασθενούς, με τη χρήση ειδικών ερωτηματολογίων. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας χρησιμοποιεί την κατάταξη των ασθενών σε 4 κατηγορίες ανάλογα με την επίδραση της πάθησης στις απλές ή πιο σύνθετες καθημερινές δραστηριότητες. Οι δραστηριότητες αυτές αφορούν τόσο τις βασικές λειτουργίες και ανάγκες της καθημερινής ζωής του ασθενούς, όπως ντύσιμο, λήψη τροφής, ατομική καθαριότητα, αλλά και την ικανότητα για συνέχιση της εργασίας, την παρακολούθηση του σχολείου, και δραστηριότητες αθλητικές ή αναψυχής. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσεκτική και λεπτομερής αξιολόγηση και (αν αυτό είναι δυνατόν) επιτόπια εξέταση των συνθηκών στο καθημερινό οικιακό και εργασιακό περιβάλλον του ασθενούς.
Για να είναι αποτελεσματικές οι εργοθεραπευτικές παρεμβάσεις, πρέπει να είναι εξατομικευμένες, πρακτικές, οικονομικές και να έχει πειστεί ο ασθενής για τη σημασία τους. Όπως και στη φαρμακευτική θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, η πρώιμη παρέμβαση είναι ιδιαίτερα σημαντική, για να αποφευχθούν μεγάλες απώλειες της λειτουργικότητας.
Οι κυριότερες εργοθεραπευτικές παρεμβάσεις αφορούν αφενός τη χρήση βοηθητικών συσκευών, και αφετέρου παρεμβάσεις στο καθημερινό οικιακό ή εργασιακό περιβάλλον.
Οι βοηθητικές συσκευές για ασθενείς με ρευματικά νοσήματα, λειτουργούν με διάφορους τρόπους. Ορισμένες λειτουργούν με το μηχανισμό του μοχλού για παραγωγή μεγαλύτερης δύναμης με μικρότερη προσπάθεια (όπως ειδικές λαβές στις βρύσες, στις πόρτες, τις οικιακές συσκευές,τα ψαλίδια, τα μολύβια και ειδικά άγκιστρα για τα κουμπιά), άλλες (ειδικά μπαστούνια με γάντζους στην άκρη) επιτρέπουν στον άρρωστο να φθάνει πράγματα από ψηλά ή πολύ χαμηλά ράφια, ενώ άλλες συσκευές (νάρθηκες διαφόρων ειδών) υποστηρίζουν και ακινητοποιούν τις αρθρώσεις σε «φυσιολογικές» ανατομικές θέσεις για την αποφυγή παραμορφώσεων.
Παρεμβάσεις στο οικιακό ή εργασιακό περιβάλλον μπορεί να αφορούν τοποθέτηση ράμπας ή/και ασανσέρ στις σκάλες, απομάκρυνση χαλιών, στερέωση των επίπλων, τοποθέτηση υπερυψωμένου καθίσματος στη λεκάνη της τουαλέττας και στηριγμάτων για την είσοδο/έξοδο στη μπανιέρα, ειδικά καθίσματα, εργονομικό πληκτρολόγιο, χρήση αναπηρικού αμαξιδίου κ.ά.
Οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να αποδειχθούν ιδιαίτερα βοηθητικές, υπό την προϋπόθεση όμως να ξεπεράσει ο ασθενής τυχόν ψυχολογικούς φραγμούς για τη χρήση τους, κάτι στο οποίο μπορεί και πρέπει να εστιάσει και να βοηθήσει ο θεράπων ιατρός και ο εργοθεραπευτής.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη νόσο και τη θεραπευτική αντιμετώπισή της παρακαλούμε να απευθύνεστε στον προσωπικό σας ιατρό καθώς κάθε ασθενής είναι μία ξεχωριστή περίπτωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, που μόνον ο θεράπων ιατρός είναι σε θέση να γνωρίζει και να αξιολογεί.
http://www.energitikotita.gr