Ρεσβερατρόλη
Η ρεσβερατρόλη ανήκει στην οικογένεια των ΣΤΙΛΒΕΝΟΕΙΔΩΝ (stilbenoids) και έχει ανιχνευθεί σε πλήθος φυτών (όπως σε Vitis sp.).
H ρεσβερατρόλη αποτελεί αντικείμενο πολλών φαρμακευτικών ερευνών, καθώς χαρακτηρίζεται από αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή και αντικαρκινική δράση.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χημειο-ενζυμική παρασκευή υδρόφοβων παραγώγων της ρεσβερατρόλης, η οποία περιλαμβάνει την ολική εστεροποίηση των υδροξυ-ομάδων της ρεσβερατρόλης με οξέα μικρής ή μεγάλης αλειφατικής αλυσίδας και, στη συνέχεια, την εκλεκτική αλκοόλυση του εστέρα με βουτανόλη σε οργανικούς διαλύτες που καταλύουν λιπάσες όπως αυτή από Pseudomonas cepacia και Candida antartica, η οποία οδηγεί στην παρασκευή μονο- και δι-εστέρων της ρεσβερατρόλης
Τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται ως μοντέλα για τη μελέτη της σχέσης βιολογικής δράσης και δομής της ρεσβερατρόλης.
Υψηλές δόσεις από ένα συστατικό που περιέχεται στο σταφύλι και το κόκκινο κρασί, φαίνεται ότι βελτιώνουν τη μυϊκή αντοχή, ενώ κρατούν χαμηλά και το βάρος, σύμφωνα με έρευνα σε πειραματόζωα.
Η ΡΕΣΒΕΡΑΤΡΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΙΚΑΖΟΥΝ ΠΩΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΩΣ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΟ ΑΠΟΔΟΣΗΣ.
Ερευνητική ομάδα από το Ινστιτούτο Γενετικής, Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας στο Illkirch της Γαλλίας, με επικεφαλής τον Johan Auwerx, υπέβαλε ποντίκια σε δίαιτα πλούσια σε λιπαρά.
Τα μισά πειραματόζωα κατανάλωναν καθημερινά μέχρι και 400 mg ρεσβερατρόλης ανά κιλό σωματικού βάρους.
Ένα άτομο θα έπρεπε να πιει περίπου 100 ποτήρια κόκκινο κρασί σε μία μέρα για να πάρει την ίδια δόση, λέει ο Auwerx.
Μετά από τρεις εβδομάδες, τα ποντίκια που έπαιρναν συμπλήρωμα ρεσβερατρόλης ζύγιζαν ΜΟΛΙΣ 20% ΠΑΡΑΠΑΝΩ απ’ ό,τι τα ποντίκια που ακολουθούσαν φυσιολογική διατροφή.
Ωστόσο, τα πειραματόζωα που αν και έτρωγαν υψηλές σε λιπαρά τροφές, δεν έπαιρναν ρεσβερατρόλη, ΖΥΓΙΖΑΝ 60% ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από την ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, η ρεσβερατρόλη ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ της φυσικής κατάστασής τους, ενώ δεν έδειξε να έχει παρενέργειες.
Ο Auwerx λέει ότι απαιτούνται υψηλές δόσεις ρεσβερατρόλης προκειμένου να τονωθεί η μυϊκή αντοχή.
«Σε χαμηλές δόσεις, δεν ενεργοποιείται ο μηχανισμός των κυττάρων για την κατανάλωση της ενέργειας», εξηγεί για να μας βγάλει από το μυαλό ότι ένα ποτήρι κρασί μπορεί να βελτιώσει τις αθλητικές μας επιδόσεις.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η ρεσβερατρόλη
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΜΗΚΥΝΕΙ τη ζωή των ποντικιών κατά 15%, ενώ χρησιμοποιείται ήδη σε κλινικές δοκιμές για τη θεραπεία του διαβήτη.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΕΣΒΕΡΑΤΡΟΛΗ
Η ένωση ρεσβερατρόλη (resveratrol, RVT) είναι μια φυσική ουσία της κατηγορίας των ΦΥΤΟ-ΑΛΕΞΙΝΩΝ (PHYTOALEXINS) με βασική δομή των ΣΤΙΛΒΕΝΙΩΝ
[Στιλβένιο: 1,2-διφαινυλο-αιθυλένιο].
Πρόκειται για μια ουσία ΠΟΥ ΟΞΕΙΔΩΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ και είναι δύσκολο να παραμείνει καθαρή επί μακρό χρονικό διάστημα και για το λόγο αυτό οι κρύσταλλοί της αποκτούν ένα υποκίτρινο ή ακόμα πιο σκούρο χρώμα.
Η RVT βρίσκεται κυρίως σε υψηλές συγκεντρώσεις :
” ΣΤΗ ΦΛΟΥΔΑ (SKIN) ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ και ιδιαίτερα ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ,
” ΣΤΑ ΦΥΛΛΑ ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΤΟΥ,
” ΣΤΟΥΣ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ,
” ΣΤΑ ΜΟΥΡΑ (mulberries, blueberries, cranberries, bilberries) και σε μικρότερες ποσότητες έχει βρεθεί σε 70 ακόμη φυτικά προϊόντα.
Η περιεκτικότητα των φρέσκων στη φλούδα των κόκκινων σταφυλιών σε RVT είναι 50-100 μg/g, ενώ στο κόκκινο κρασί μπορεί να βρεθεί σε συγκεντρώσεις 1,5-3 mg/L.
Η RVT, όπως και άλλες φυτο-αντιοξειδωτικές ουσίες, αποτελεί φυσικό συστατικό των φυτών με αντιβιοτική δράση για την προστασία από μύκητες και οξειδωτικές βλάβες.
Το λευκό κρασί περιέχει RVT, αλλά σε μικρότερες ποσότητες, γιατί η ζύμωση του κρασιού διεξάγεται μετά την απομάκρυνση των φλουδιών των σταφυλιών
Η δομή της RVT είναι αρκετά απλή, έχει τρία υδροξύλια σε διαμετρικές θέσεις των δύο βενζολικών δακτυλίων.
Οι δακτύλιοι βρίσκονται σε trans- δομή της αιθυλενικής ομάδας που τους ενώνει.
Υπάρχει επίσης και η cis-ρεσβερατρόλη, αλλά δεν έχει βρεθεί σε εκχυλίσματα σταφυλιών.
Η RVT, όπως και άλλες πολυφαινόλες (φλαβόνες, ισοφλαβόνες, κ.λπ.), προστατεύει τα φυτά από εξωτερικούς εχθρούς (έντομα, μύκητες), επιβλαβείς οξειδώσεις και χαμηλές θερμοκρασίες (γι αυτό και βρίσκεται σε υψηλότερες συγκεντρώσεις σε σταφύλια ψυχρών περιοχών)
Με την αντιοξειδωτική της δράση προστατεύει το φυτό από οξυγονούχες ελεύθερες ρίζες, οξειδωτικές ενώσεις (π.χ. Η2Ο2) που μέσω του μεταβολισμού προκαλούν οξειδωτικές βλάβες σε κρίσιμα βιομόρια, όπως συμβαίνει με όλους τους αερόβιους οργανισμούς που αναπτύσσονται σε περιβάλλον οξυγόνου, δηλαδή σε ατμόσφαιρα με υψηλή οξειδωτική δράση
‘Ολοι οι αερόβιοι οργανισμοί είναι εξελικτικά προικισμένοι με ενζυμικές και μη ενζυμικές αντιοξειδωτικές ουσίες που διατηρούν την οξειδοαναγωγική ισορροπία (ομοιόσταση) σε σχέση με τον ενδογενή μεταβολισμό και τις εξωγενείς επιδράσεις τοξικών ουσιών.
Οι βιταμίνες (ασκορβικό οξύ, βιταμίνη Ε, κ.λπ.) και μικρού μοριακού βάρους ενώσεις (όπως η RVT, οι πολυφαινόλες), ιδιαίτερα σε φυτά, συμμετέχουν ενεργά στην αντιοξειδωτική άμυνά τους και στην πρόληψη εξωγενών βλαβών λόγω συνθηκών (π.χ. χαμηλές θερμοκρασίες, έντομα, μύκητες, έκθεση σε τοξικές ουσίες, κ.λπ.). Με τον τρόπο αυτό προστατεύουν τα βασικά βιομόρια, όπως πρωτεΐνες, σάκχαρα, λιπίδια μεμβρανών των κυττάρων και το DNA των κυττάρων από οξειδωτικές βλάβες.
http://kosmaser.pblogs.gr