Η αναιμία με λίγα λόγια
Συγγραφέας Δημήτριος Ψυλλάκης Γράφτηκε στις ,
Το να καθοριστεί ο τύπος της αναιμίας από διαγνωστική και θεραπευτική άποψη είναι πολύ σημαντικό αν και μπορεί να είναι αρκετά περίπλοκο. Η αναιμία εξαρτάται από την μείωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων ,αλλά περισσότερο από την μείωση της αιμοσφαιρίνης που περιέχεται σε αυτά.
Η αιμοσφαιρίνη είναι μια πρωτεΐνη που περιέχει σίδηρο και δεσμεύει το οξυγόνο, που τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν από τα πνευμόνια ,σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια παράγονται κυρίως στα οστά από τους ερυθροβλάστες (αυτό λέγεται ερυθροποιηση) και μπαίνουν στην κυκλοφορία μόλις ωριμάσουν. Παραμένουν ενεργά για περίπου 120 ημέρες και κατόπιν καταστρέφονται από τον σπλήνα
Υπάρχει αναιμία όταν
Παράγονται λίγα ερυθρά αιμοσφαίρια η λίγη και ανεπαρκής αιμοσφαιρίνη
Όταν υπάρχει απώλεια αίματος
Όταν αποσύρονται και καταστρέφονται (μαζί με την αιμοσφαιρίνη)
περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια από αυτά που παράγονται
Οι κυρίως τύποι αναιμίας είναι τρείς.
• Από μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και κανονικής αιμοσφαιρίνης η από αλλοιώσεις στην ερυθροποίηση (μυελική απλασία, έλλειψη σιδήρου, βιταμίνης Β12 η φολικού οξέως ) Σε αυτό το γκρουπ πιο συχνή αίτια είναι σίγουρα η έλλειψη σιδήρου που οφείλεται ,σε αυξημένες απώλειες (έλκος στομάχου ,υπερμηνόρροια) ή σε ασθένεια που προκαλεί μειωμένη απορρόφηση σιδήρου από το έντερο ή σε διατροφή φτωχή σε σίδηρο. Η μειωμένη παραγωγή αιμοσφαιρίων μπορεί να οφείλεται επίσης σε άλλες αιτίες όπως όγκοι , λευχαιμίες, λεμφώματα κτλ
• Από οξεία απώλεια ερυθρών αιμοσφαιρίων που οφείλεται σε εξωτερική αιμορραγία (τραύμα) η σε εσωτερική(ρήξη σπλήνα)
• Αναιμία λόγω αυξημένης καταστροφής των ερυθρών αιμοσφαιρίων(αιμόλυση)που μπορεί να οφείλεται στην μορφολογία των ερυθρών ή σε αυτοάνοσο αιμολυτικό νόσημα
Για σωστή διάγνωση πρέπει να έχουμε
Αναμνηστικό ιστορικό(ηλικία, εθνικότητα, διάρκεια και τύπο συμπτωμάτων, κληρονομικότητα, λήψη φαρμάκων κ.α.)
Κλινική εξέταση και έλεγχο για διάφορα σημεία και συμπτώματα όπως ωχρότητα ,χειλίτιδα ,γλωσσίτιδα, έντονη τριχόπτωση, ταχυκαρδία, ίκτερο, πονοκεφάλους, ηπατοσπληνομεγαλία, δύσπνοια, αδυναμία συγκέντρωσης,ευκολη κόπωση,κ.α. Εργαστηριακό έλεγχο αίματος, ούρων και βιοχημικών παραμέτρων
Η σωστή θεραπεία και η διάρκεια της αποφασίζεται κατόπιν αποκλειστικά από τον θεράποντα Ιατρό.
