Ασκίτης!
Συγγραφέας Μάριος Ηλιάδης Γράφτηκε στις ,
1. Τι είναι ο ασκίτης;
Ο ασκίτης ορίζεται από την παρουσία ορώδους υγρού στην περιτοναϊκή κοιλότητα.
Η συλλογή αίματος (αιμοπεριτόναιο) ή χολής (χολοπεριτόναιο) έχουν αίτια και διανωστικές συνθήκες εντελώς διαφορετικές. Ο χυλώδης ασκίτης, ο οποίος είναι μια λεμφική διαρροή, έχει την ίδια κλινική προσέγγιση.
2. Πώς γίνεται η διάγνωση του ασκίτη;
Ο ασκίτης είναι συχνά πιο ανώδυνη κατάσταση. Ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει κοιλιακό άλγος η δυσφορία κατά την εμφάνισή του όπως επίσης και δυσκολία στην αναπνοή ειδικά όταν φτάνει σε ένα μεγάλο όγκο. Είναι κλινικά ανιχνεύσιμος όταν ο όγκος του φτάνει τα 2,5 λίτρα. Η αύξηση στην κοιλιακή περίμετρο, η αύξηση του σωματικού βάρους (μερικές φορές συγκαλύπτεται από την απώλεια βάρους), η φυσική εξέταση, η οποία επισημαίνει την νωθρότητα και η μετακινούμενη αμβλύτητα επιτρέπει τη διάγνωση. Το κοιλιακό υπερηχογράφημα και ειδικά η παρακέντηση στην κοιλιά επιβεβαιώνει τη παρουσία του ασκίτη. Η δημιουργία ομφαλοκήλης είναι πολύ συχνή.
3. Ποια είναι τα κλινικά συμπτώματα που σχετίζονται με τον ασκίτη;
Ο ασκίτης σχετίζεται συχνά με οίδημα των κάτω άκρων και ενίοτε με υπεζωκοτική συλλογή (υδροθώρακα) πιο συχνά στη δεξιά μεριά , ο οποίος έχει την ίδια σύνθεση με την ασκίτη. Η υπεζωκοτική συλλογή μπορεί σπάνια να είναι μεμωνομένο γεγονός.
4. Ποιες είναι οι κύριες αιτίες του ασκίτη;
Η κίρρωση του ήπατος είναι η κύρια αιτία. Οι άλλες είναι: περιτοναϊκή καρκινωμάτωση (ο καρκίνος των ωοθηκών και γαστρεντερικοί όγκοι), πιο σπάνια, η περιτοναϊκή φυματίωση και χρόνια παγκρεατίτιδα (σχεδόν πάντα με τη δημιουργία ψευδο-κύστης).
Τα αίτια του ασκίτη περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
1. πυλαία υπέρταση
Ηπατικά νοσήματα
Κίρρωση
Σχιστοσωμίαση
Σοβαρή ηπατίτιδα
πολυεστιακός καρκίνος
σύνδρομο Budd-Chiari
καρδιακή ανεπάρκεια
περιοριστική περικαρδίτιδα
2. Περιτοναϊκή καρκινωμάτωση: Ωοθήκες
Καρκίνος στομάχου
Άλλες μορφές καρκίνου του πεπτικού Μεσοθηλίωμα
Χρόνια παγκρεατίτιδα φυματίωση
3. σπάνιες αιτίες:
περιοδική νόσος,
ανεπάρκεια θυροειδούς
νεφρωσικό σύνδρομο,
αγγειίτιδα,
λύκος,
σαρκοείδωση,
ηωσινοφιλική γαστρεντερίτιδα,
η ενδομητρίωση περιτοναίου
5. Γιατί γίνεται η παρακέντηση του ασκίτη;
Η παρακέντηση του ασκίτη είναι μια απλή διαδικασία, χρήσιμη για τη διάγνωση, συχνά απαραίτητη για να βρεθεί μια λοίμωξη ή για την ανακούφιση του ασθενούς. Η παρακέντηση γίνεται πιο συχνά αριστερά στο μέσο της γραμμής που ενώνει τον ομφαλό με την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα με μια λεπτή βελόνα που τοποθετείται σε μια σύριγγα για εξέταση και με μια χοντρή βελόνα για την εκκένωση του ασκίτη. Η μέτρηση των πρωτεϊνών, η κυτταρο-βακτηριολογική εξέταση και η αιμοκαλλιέργεια είναι οι πιο χρήσιμες εξετάσεις.
6. Πότε εμφανίζεται ασκίτης σε κίρρωση;
Ο ασκίτης εμφανίζεται όταν πληρούνται δύο προϋποθέσεις: η πύλαια υπέρταση και κατακράτηση υγρών λόγω κατακράτησης χλωριούχου νατρίου.
7. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του ασκίτη σε κίρρωση;
Ο ασκίτης από κίρρωση χαρακτηρίζεται από τη χαμηλή συγκέντρωση πρωτεΐνης, συνήθως κάτω από 20 g / l και τη χαμηλή συγκέντρωση των κυττάρων, λιγότερο από 200 κυττάρων/mm3, που αποτελούνταιαι κυρίως από μεσοθηλιακά κυττάρα.
8. Ποιες είναι οι κύριες επιπλοκές του ασκίτη σε κίρρωση;
Αυτές είναι: η αυτόματη βακτηριακή λοίμωξη του ασκιτικού υγρού, οι διαταραχές των ηλεκτρολυτών, η ομφαλοκήλη, η οποία μπορεί ορισμένες φορές να στραγγαλιστεί ή να σπάσει.
9. Τι είναι μια λοίμωξη του ασκίτη;
Η μόλυνση του ασκίτη είναι μια συχνή επιπλοκή: αυτό συμβαίνει σε περίπου 10% των κιρρωτικών με ασκίτη. Λέγεται αυτόματη αν δεν βρεθεί αιτία ( ενδοπεριτοναϊκή εστία η παρακέντηση). Συχνά, αυτή η μόλυνση μπορεί να είναι ύποπτη όταν εμφανίζονται κλινικά σημεία: υπερ-ή υποθερμία, κοιλιακό άλγος, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, έναρξη εγκεφαλοπάθεια ή νεφρική ανεπάρκεια. Αλλά μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματική. Η διάγνωση σε όλες τις περιπτώσεις γίνεται με βάση την ανάλυση των ασκίτη. Θεωρείται μολυσμένο εάν ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι ίσο η μεγαλύτερο από 250 ανά mm3. Το ποσοστό της πρωτεΐνης σε ασκίτη με λοίμωξη παραμένει χαμηλό. Η απομόνωση των αερόβιων η αναερόβιων μικροβίων με άμεση εξέταση ή με καλλιέργεια δεν είναι σταθερή.
10. Τι είναι το ηπατονεφρικό σύνδρομο;
Το ηπατονεφρικό σύνδρομο είναι μια λειτουργική διαταραχή των νεφρών που έρχεται αυτόνομα, και συμβαίνει σε προχωρημένο στάδιο της κίρρωσης και δεν υποχωρεί με αναπλήρωση υγρών. Η πρόγνωση του είναι πολύ σοβαρή.
11. Ποια είναι η θεραπεία του ασκίτη σε ασθενείς με κίρρωση (απλή);
Οι 2 κύριες μέθοδοι είναι :ο περιορισμός της λήψης άλατος (περίπου 2-3 g / ημέρα NaCl) και η χορήγηση διουρητικών που εμποδίζει την επαναρρόφηση νατρίου στο άπω εσπειραμένο σωληναρίο (π.χ. σπιρονολακτόνη) ή στο κάτω τμήμα της αγκύλης του Henle (π.χ. φουροσεμίδη). Όταν ασκίτης είναι σε τάση, προηγείται συνήθως μια εκκενωτική παρακέντηση και ενδεχομένως χρειάζεται να γίνει αύξηση του ενδοαγγειακού όγκου με έγχυση κολλοειδών.
12. Πώς παρακολουθείται η θεραπεία του ασκίτη;
Η παρακολούθηση της θεραπείας γίνεται με τη διούρηση , με παρακουλούθηση του βάρους του ασθενούς, έλεγχος για επιπλοκές από τα διουρητικά (υπονατριαιμία, υπο-ή υπερ-καλιαιμία, αυξημένη κρεατινίνη ορού, εγκεφαλοπάθεια.
13. Τι γίνεται σε περίπτωση αποτυχίας της θεραπείας του ασκίτη;
Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό ανθεκτικού στη θεραπεία ασκίτη όπου η περιορισμένη δίαιτα και τα διουρητικά δεν επιτυγχάνουν να θεραπεύσουν. Αυτός ο ασκίτης έχει γενικά κακή πρόγνωση. Ανάλογα με το βαθμό της ηπατικής ανεπάρκειας μπορεί να αντιμετωπιστεί με εκκενωτική παρακέντηση, σε συνδυασμό με την έγχυση κολλοειδούς και αν ο όγκος υπερβεί τα 5 λίτρα και σε συνεχείς υποτροπές γίνεται αναστόμωση χειρουργική η ακτινολογική πυλαιοσυστηματική αναστόμωση . Τέλος πρέπει να συζητήσουμε τη μεταμόσχευση ήπατος.
14. Πότε θα πρέπει να φοβόμαστε μια καρκινική προέλευση στην περίπτωση δημιουργίας ασκίτη;
Ο καρκινικός ασκίτης χαρακτηρίζεται από υψηλή συγκέντρωση πρωτεϊνών στο υγρό που παρακέντειται συνήθως πάνω από 20 g / l και επιβεβαιώνεται από την ύπαρξη νεοπλασματικών κυττάρων.
15. Πώς γίνεται η ανάδειξη της φυματίωσης σε ασκίτη;
Ο φυματικός ασκίτης έχει υψηλή συγκέντρωση πρωτεΐνης συνήθως πάνω από 20 g / l και υψηλή συγκέντρωση λεμφοκυττάρων , επιβεβαιώνεται από την παρουσία του βάκιλου του Koch στή καλλιέργεια του υγρού, στα πλαίσια κλινικής εξέτασης ή λαπαροσκόπησης.
16.Πότε είναι παγκρεατικός ασκίτης;
Ο ασκίτης της παγκρεατικής προέλευσης ααποδυκνύεται από την υψηλή συγκέντρωση πρωτεϊνών, συνήθως άνω των 20 g / l και τη υψηλή συγκέντρωση κυττάρων .Επικυρώνεται από την υψηλή συγκέντρωση αμυλάσης στο ασκίτικό υγρό.
17. Ποιο είναι το πλεονέκτημα της λαπαροσκόπησης στο ασκίτη του καρκίνου, της φυματίωσης και του παγκρέατος;
Η λαπαροσκόπηση μπορεί να αποκαλύψει περιτοναϊκές μεταστάσεις, εστίες από φυματίωση, κοκκιώματα ή νέκρωση σε σημεία του λίπους και επιτρέπει το βασικότερο τη βιοψία.
18. Τι είναι ένας χυλώδης ασκίτης;
Ο χυλώδης ασκίτης αναγνωρίζεται από τη γαλακτώδη εμφάνιση. Είναι λόγω διαρροής από τα λεμφαγγεία και επιβεβαιώνεται από την υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και σε τριγλυκερίδια. Τα κύρια αίτια είναι οι όγκοι των λεμφαδένων και ο καρκίνος του παγκρέατος. Είναι δυνατόν επίσης να δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια κίρρωσης η φυματίωσης.
