Η ελληνική πολιτεία αρνείται να καλύψει το κόστος επιβίωσης των θαλασσαιμικών
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Όποιος δεν διαθέτει «από την τσέπη του» τρεις ως έξι χιλιάδες μηνιαίως σταματά τις θεραπείες του. Η άρνηση του φαρμακευτικού συλλόγου Αττικής – Πειραιά χορήγησης δωρεάν φαρμάκων στους ασφαλισμένους, υποχρεώνει τους θαλασσαιμικούς που θέλουν να επιβιώσουν να διαθέτουν περίπου 3000 – 6000€ μηνιαίως από την τσέπη τους. Αυτό είναι το κόστος των φαρμάκων που χρειάζονται για την θεραπευτική αγωγή τους.
Ο πανελλήνιος σύλλογος πασχόντων από μεσογειακή αναιμία (ΠΑΣΠΑΜΑ), κάνει λιανά το κόστος επιβίωσης πολλών εκατοντάδων συνανθρώπων μας με θαλασσαιμία. Όλοι οι θαλασσαιμικοί λοιπόν, υποβάλλονται σε θεραπεία αποσιδήρωσης, χρησιμοποιώντας είτε ως μονοθεραπεία είτε συνδυαστικά τα σκευάσματα Desferal, Ferriprox και Exjade, το μηνιαίο κόστος αγοράς των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 1000 και 3000 €. Σε αυτό το κόστος προστίθεται το κόστος προμήθειας αναλωσίμων που χρησιμοποιούνται για την υποδόρια αποσιδήρωση. Επιπλέον, όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως οι θαλασσαιμικοί, αντιμετωπίζουν δευτερογενείς επιπλοκές (καρδιολογικές, πνευμονική υπέρταση, λοιμώξεις, ενδοκρινολογικές όπως σακχαρώδη διαβήτη, οστεοπόρωση, υποπαραθυρεοειδισμό, υποθυρεοειδισμό, κ.α.) για την αντιμετώπιση των οποίων επίσης λαμβάνουν σειρά φαρμακευτικών σκευασμάτων. Αθροίζοντας τα παραπάνω κόστη, καταλήγουμε σε ύψος μηνιαίας εκταμίευσης κυμαινόμενο μεταξύ 3000 και 6000 €. Πρόκειται για το υποχρεωτικό μηνιαίο κόστος επιβίωσης των ανθρώπων με θαλασσαιμία.
“Κατά κανόνα, τα σφαλιστικά ταμεία επιστρέφουν τα καταβληθέντα από τους ασφαλισμένους ποσά μετά την πάροδο έως και εξαμήνου” τονίζει σε επιστολή του προς τον φαρμακευτικό σύλλογο Αττικής – Πειραιά ο ΠΑΣΠΑΜΑ, απομένει σε μας ο απλός μαθηματικός υπολογισμός. Ούτε λίγο ούτε πολύ, με δεδομένη πλέον την άρνηση χορήγησης δωρεάν φαρμάκων, δικαίωμα στην θεραπεία και επιβίωση έχουν μόνο οι πάσχοντες που διαθέτουν στην άκρη τουλάχιστον 30000 €. Πόσοι είναι αυτοί; “Ολοι σχεδόν οι θαλασσαιμικοί στην χώρα μας είναι άνθρωποι που ζουν κοντά στα όρια της φτώχειας”, η απάντηση της Ιω. Μυρίλλα προέδρου του ΠΑΣΠΑΜΑ συνοδεύεται από το πικρό περιπαικτικό ερώτημα: “Αποταμίευση, ποιά αποταμίευση;”
Ο καταγγελτικός λόγος της προέδρου του ΠΑΣΠΑΜΑ δεν εγκαλεί μόνο το υπουργείο υγείας αλλά και το εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων στο οποίο ο σύλλογος απευθύνθηκε ζητώντας “λύση επιβίωσης” των θαλασσαιμικών. “Σε επαφή μαζί τους μας πρότειναν να πηγαίνουμε στα φαρμακεία της Κορίνθου και της Βοιωτίας, κοινώς μας … γύρισαν την πλάτη” τονίζει η Ιω. Μυρίλλα και εξηγεί : “Τα φάρμακα για την θαλασσαιμία δεν είναι … depon, δεν υπάρχουν στα φαρμακεία, οι φαρμακοποιοί πρέπει να τα παραγγέλουν και να περιμένουν μέρες μετά για την παραλαβή. Αυτό πρέπει να γίνει εκατοντάδες φορές για τους εκατοντάδες πάσχοντες από Αθήνα και Πειραιά. Θα πρέπει επίσης οι φαρμακοποιοί … Κορίνθου και Βοιωτίας να πληρώσουν από την τσέπη τους το υψηλό κόστος των φαρμάκων, γεγονός αδύνατον και αδιανόητον. Η πρόταση λοιπόν να απευθυνθούμε σε Κορινθία και βοιωτία ώστε να επιβιώσουμε είναι ξεκάθαρη κοροϊδία”.
Από την μιά ανθρώπινες ζωές, από την άλλη χρήματα. Ελπίζοντας ότι έστω την ύστατη ώρα θα υπερισχύσουν οι πρώτες έναντι των δεύτερων, ο ΠΑΣΠΑΜΑ απευθύνεται στον φαρμακευτικό σύλλογο Αττικής – Πειραιά ζητώντας να επανεξετασθούν τα μέτρα, που έχουν ληφθεί, προβλέποντας κάποια εξαίρεση για τους χρόνιους πάσχοντες, όπως οι θαλασσαιμικοί, και για τα σκευάσματα “τουλάχιστον εκείνα που συνδέονται άμεσα με τη νόσο τους και τις δευτερογενώς εξ’ αυτής απορρέουσες παθήσεις”.
http://www.enet.gr
