Λοιμώδης Μονοπυρήνωση
η νόσος του φιλιού
Τι την προκαλεί, πότε και πως μεταδίδεται:
-Προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr, ο οποίος σχετίζεται επίσης και με διάφορους ανθρώπινους όγκους όπως το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα, το λέμφωμα Βurkitt και η νόσος Hodgkin.
-Εμφανίζεται παγκοσμίως και είναι πιο συχνή κατά την πρώιμη παιδική ηλικία και αργά κατά την εφηβεία με αποτέλεσμα το 90% των ενηλίκων να έχουν προσβληθεί από τον ιό και να έχουν αντισώματα. Πιο συχνά συμβαίνει σε νεαρούς ενήλικες.
-Μεταδίδεται μέσω επαφής με τις στοματικές εκκρίσεις (σάλιο), έτσι συχνά μεταφέρεται από (1) ασυμπτωματικούς ενήλικες στα παιδιά και (2) μεταξύ νεαρών ενηλίκων, μέσω του φιλιού. Σπανιότερα μεταφέρεται με λιγότερη στενή επαφή, ενώ αναφέρεται και μεταφορά του ιού με μετάγγιση αίματος και με μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Πως εκδηλώνεται:
-Από τη στιγμή που κάποιος θα κολλήσει τον ιό θα εμφανίσει συμπτώματα σε 4-6 εβδομάδες.
-Τις περισσότερες φορές η λοιμώδης μονοπυρήνωση στα παιδιά (βρέφη και νεαρά παιδιά) εμφανίζεται χωρίς συμπτώματα ή εμφανίζεται ως φαρυγγίτις, με ή χωρίς αμυγδαλίτιδα.
-Αντιθέτως, το 75% των εφήβων εμφανίζεται με συμπτώματα , από τα οποία τα συχνότερα είναι:
• Μη ειδικά: Πυρετός, κόπωση, μυαλγίες, πονοκέφαλο,κοιλιακό πόνο, ναυτία ή εμέτους
• Φαρυγγαλγία (πονόλαιμο)
• Λεμφαδενοπάθεια τραχήλου (διόγκωση λεμφαδένων στην πρόσθια επιφάνεια του λαιμού)
• Ηπατομεγαλία / σπληνομεγαλία (διόγκωση ήπατος / σπληνός)
• Εξάνθημα, σπανιότερα, στα χέρια ή στον κορμό
-Συνήθως τα συμπτώματα διαρκούν 2-4 εβδομάδες , αν και η καταβολή δυνάμεων και η αδυναμία συγκέντρωσης μπορεί να διαρκέσουν για μήνες.
Τι θα δείξει η εξέταση αίματος:
-Στις εξετάσεις αίματος ο ασθενής μπορεί να εμφανίζει:
• αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια και κυρίως
• αύξηση των “άτυπων” λεμφοκυττάρων >10%, εύρημα ειδικό για τη λοίμωξη από τον ιό Epstein-Barr
• αύξηση των ηπατικών ενζύμων (τρανσαμινάσες, αλκαλικη φωσφατάση και χολερυθρίνη)
• ειδικά αντισώματα για τον ιό : ετερόφιλα (“mono test” και anti-VCA IgM, IgG)
Χρειάζεται θεραπεία:
-Όχι, είναι αυτοιώμενη νόσος (δηλαδη δεν χρειάζεται ειδική θεραπεία ή αντιβιοτικά), όπως και οι περισσότερες ιώσεις σε ασθενείς με επαρκή άμυνα.
-Χρειάζεται ανάπαυση στο σπίτι, καλή ενυδάτωση του ασθενούς, αντιπυρετικά και παρακολούθηση του ασθενούς με επανεξέταση καθώς και επανάληψη των παθολογικών εργαστηριακών εξετάσεων.