Αλλεργία στο Τσίμπημα της Μέλισσας ;
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Γνωρίζετε ότι το κεντρί από το τσίμπημα μιας μέλισσας μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση;
Οι πρώτες μέλισσες εμφανίστηκαν σε αποθέματα απολιθωμάτων της Ηωκαίνου Περιόδου. Η κοινωνική τους συμπεριφορά πιθανότατα έχει διατηρηθεί ίδια εδώ και 30 εκατομμύρια έτη. Σήμερα, η σύγχρονη μελισσοκομική εξασφαλίζει τη διατήρηση του είδους τους ενώ παράληλλα φροντίζει και για την παραγωγή των μελισσοκομικών προϊόντων, όπως το μέλι, η κερύθρα, ο βασιλικός πολτός, προϊόντα με υψηλές θρεπτικές και διατροφικές αξίες.
Περιγραφή: Το μήκος της μέλισσας-εργάτριας είναι 5-15 mm. Το σώμα της είναι ελαφρώς τριχωτό, καφετί χρώματος με μαύρες και κίτρινες αποχρώσεις στην κοιλιακή χώρα, και 4 τέσσερα διάφανα φτερά.
Φυσική κατοικία: Τα μελίσσια βρίσκονται στην εξοχή και στους ελαιώνες με δελεαστικό νέκταρ: εσπεριδοειδή ή λουλούδια (γύρη από τα άνθη, λεμόνια κ.α.).
Οι μέλισσες εργάτριες, οι οποίες υπερασπίζονται τις κυψέλες με το κεντρί τους, αναπτύσσουν ένα περίπλοκο σύστημα για το κεντρί το οποίο αποτελείται από ένα μυώδη «σάκο» με δηλητήριο από τα κάτω τμήματα της κοιλιακής χώρας. Αφού κεντρίσουν με το δηλητήριό τους, το αγκαθωτό κεντρί εγκλωβίζεται στην επιδερμίδα, και το δηλητήριο εκτοξεύεται από το «σάκο» με ρυθμικές συσπάσεις απευθείας στην πληγή. Η κοιλιακή χώρα σχίζεται στα δύο και η μέλισσα πεθαίνει.
Μετά από κάθε τσίμπημα μέλισσας, βγάλτε αμέσως το κεντρί ξύνοντας ελαφρά με το νύχι σας, μία κάρτα ή ένα μαχαίρι. Μη χρησιμοποιείτε τσιμπιδάκια και μην πιέζετε την πληγή: μπορεί να προκαλέσει την εισροή μεγαλύτερης ποσότητας δηλητηρίου.
Το τσίμπημα μέλισσας είναι επίπονο. Η ένταση της αλλεργικής αντίδρασης εξαρτάται από το σημείο του σώματος και την ευαισθησία του «θύματος». Σε περίπτωση εξαιρετικής ευαισθησίας σε τσιμπήματα μπορεί να παρουσιαστεί ακόμα και αναφυλακτικό σοκ, το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Τί είναι το δηλητήριο της μέλισσας; Είναι ένα σύμπλεγμα πρωτεϊνών με τοξικές και ενζυματικές δράσεις.
Πως προκαλείται μια αλλεργική αντίδραση; Τα αλλεργικά άτομα αναπτύσσουν IgE αντισώματα (ευαισθησία) απέναντι στο δηλητήριο της μέλισσας. Συνεχόμενα τσιμπήματα περιέχουν αυξανόμενο ρίσκο εμφάνισης αλλεργικής αντίδρασης, η οποία μπορεί να έχει ένα ευμετάβλητο βαθμό σοβαρότητας.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της αλλεργικής αντίδρασης;
Υπάρχουν 3 τύποι αντίδρασης; Υπάρχουν 3 τύποι αλλεργικών αντιδράσεων στα τσιμπήματα της μέλισσας:
• Αντίδραση γύρω από το κεντρί ή στην ευρύτερη τοπική περιοχή: Τοπική φλεγμονή (διαμέτρου μεγαλύτερης των 10 εκ.) και σωματικός πόνος ο οποίος διαρκεί περίπου 24 ώρες. (Η ανοσοθεραπεία δεν ενδείκνυται). Οι μόνες λύσεις για την αντιμετώπιση τοπικών αντιδράσεων είναι: καθαρισμός της περιοχής (με σαπούνι και νερό) και επαφή με κάτι κρύο. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, ενδείκνυται η λήψη αντιισταμινικών ή/και κορτικοστεροειδών.
• Γενικές ή συστηματικές αντιδράσεις (2.3% εμφάνιση σε αγροτικές περιοχές και στην ύπαιθρο): Εξανθήματα, αγγειοοίδημα, αίσθημα ασφυξίας, χαμηλή πίεση, αδυναμία ή ακόμη και αναφυλακτικό σοκ, το οποίο είναι και η πιο «απειλητική» κλινική αντίδραση (1-5 περιπτώσεις/10 εκατομμύρια άνθρωποι το χρόνο).
• Καθυστερημένες ή ασυνήθιστες αντιδράσεις: Με πολύ λιγότερη συχνότητα και δεν απαιτούν ανοσοθεραπεία.
Πότε και πώς εμφανίζονται οι μέλισσες; Τα περισσότερα τσιμπήματα από μέλισσες γίνονται την καλοκαιρινή περίοδο (τα σμήνη είναι μεγαλύτερα και οι άνθρωποι εκτίθενται περισσότερο σε εξωτερικούς χώρους). Εντούτοις, τα σμήνη μελισσών εμφανίζονται και τις άλλες εποχές. Οι μελλισοκόμοι και οι συγγενείς τους εκτίθενται στα σμήνη μέλισσας την περισσότερη διάρκεια του χρόνου.
Το Δηλητήριο από τα Υμενόπτερα Συστάσεις προς τους Αλλεργικούς Ασθενείς
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα έντομα επιτίθενται με τσιμπήματα όταν νιώθουν υπό απειλή.
Προφυλάξεις:
• Μείνετε μακριά από τα μελίσσια (κυψέλες).
• Αποφύγετε να κάνετε χειρονομίες όταν βρίσκονται σε κοντινή απόσταση.
• Προστατέψτε συγγενείς από κάθε είδος επαφής με τα μελίσσια.
Οι μέλισσες γενικά δεν είναι επιθετικές – σε αντίθεση με τις σφήκες. Εντούτοις, δύναται να επιτεθούν με τον ζεστό καιρό, τα αρώματα και τις έντονες οσμές. Οι σφήκες επίσης όταν υπερασπίζονται φαγητό ή γλυκά ποτά (ειδικότερα αναψυκτικά).
Προσοχή όταν:
• Τρώτε σε εξωτερικούς χώρους.
• Μεταφέρετε κουτάκια αναψυκτικών ή κονσερβοκούτια.
• Ασχολείστε με την κηπουρική.
• Φοράτε σανδάλια ή περπατάτε ξυπόλυτοι.
• Φοράτε άρωμα, κολώνια ή χρησιμοποιείτε αποσμητικό χώρου.
• Φοράτε ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα.
• Απλώνετε ρούχα σε εξωτερικούς χώρους (Είναι προτιμότερο να τα τινάζετε καλά πριν τα μαζέψετε).
Προτού ξεκινήσετε την οδήγηση στο αυτοκίνητο, σιγουρευτείτε ότι δεν υπάρχουν έντομα (μέλισσες) εγκλωβισμένα και κλείστε όλα τα παράθυρα.
Σε περίπτωση τσιμπήματος από μέλισσα: •
Καλό θα ήταν να απομακρυνθείτε από το συγκεκριμένο σημείο, ακόμη και αν δεν είστε αλλεργικοί. Τα περισσότερα ανησυχητικά φαινόμενα προκύπτουν ύστερα από νέες επιθέσεις και νέα τσιμπήματα.
Βγάλτε το κεντρί αμέσως ξύνοντας ελαφρά με το νύχι σας, μία κάρτα ή ένα μαχαίρι. Μη χρησιμοποιείτε τσιμπιδάκια και μην πιέζετε το τραύμα: μπορεί να προκαλέσει την εισροή μεγαλύτερης ποσότητας δηλητηρίου
Χρησιμοποιείστε τη θεραπεία που σας έχει συστήσει ο αλλεργιολόγος σας. •
Αναζητήστε ιατρική περίθαλψη άμεσα ή πηγαίνετε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών.
• • •
Αφού γίνει μια ακριβής διάγνωση, ο αλλεργιόλογος σας θα σας συμβουλέψει για την ανάγκη έναρξης συγκεκριμένης θεραπείας:
ΑΜΕΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: συνήθως αδρεναλίνη σε ενέσιμη μορφή για σοβαρές περιπτώσεις. Η καθυστέρηση στη χρήση της αδρεναλίνης με άλλα φάρμακα (κορτικοστεροειδή, αντιισταμινικά) μπορεί να είναι μοιραία. Παρόλα αυτά, η αδρεναλίνη δεν αρκεί σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, αλλά μέχρι να πάει το «θύμα» στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών. Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να μην την έχουν πάντα μαζί τους.
ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: μέσα από την έναρξη συγκεκριμένης Ανοσοθεραπείας. Σε περίπτωση νέων τσιμπημάτων είναι η μόνη θεραπεία ικανή να σταματήσει τα συμπτώματα (αν και οι μέγιστες δόσεις αρκούν για την προφύλαξη σε δύο τσιμπήματα).
