Αντιμετώπιση αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος
Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέως εμφανίζονται συνήθως σε άντρες ηλικίας 45-60 ετών και σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Το ουρικό οξύ παράγεται απο τις πουρίνες που είναι τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που καταναλώνουμε. Η αύξηση ουρικού οξέος μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη παραγωγή πουρινών ή σε μειωμένη αποβολή ουρικού οξέος από τα νεφρά. Άλλες αιτίες ενδεχοµένως να είναι η λήψη ορισµένων φαρµάκων, όπως διουρητικών και µικρών δόσεων ασπιρίνης καθώς και παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται µε καταστροφή των ιστών (π.χ. πνευµονίες, λευχαιµίες, λεµφώµατα, αιµολυτικές αναιµίες).
Η εναπόθεση του επιπλέον ουρικού οξέος στις αρθρώσεις µπορεί να προκαλέσει οξεία ουρική αρθρίτιδα, η οποία συνήθως εµφανίζεται στην άρθρωση του µεγάλου δακτύλου του ποδιού αλλά και στο γόνατο ενώ σπανιότερα, εμφανίζεται σε άλλες αρθρώσεις. Μπορεί ακόµα να προκαλέσει βλάβες στα νεφρά ενώ σε κάποιες περιπτώσεις µπορεί να µην έχει και καθόλου εκδηλώσεις.
Συνήθως το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση των αυξημένων επιπέδων του ουρικού οξέως είναι η απομάκρινσή ορισμένων τροφών πλούσιων σε πουρινές ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αναγκαία και η φαρμακευτική αγωγή.
Τροφές που απαγορεύονται
- Κυνήγι, Χήνα
- Ζωμός Κρέατος
- Εντόσθια
- Αμύγδαλα
- Μύδια/Χτένια
- Ρέγγα, Σκουμπρί, Αντσούγιες, Σαρδέλες
- Αυγοτάραχο
- Μπέικον
- Πατατάκια/Γαριδάκια
- Μαγιά
Τρόφιμα που επιτρέπονται σε μικρές ποσότητες:
- Κοτόπουλο, γαλοπούλα, κόκκινο κρέας (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι), μπέικον
- Ψάρια, οστρακοειδή (εκτός από αυτά που απαγορεύονται), αστακός, καβούρια στρείδια
- Αρακάς, φασόλια, σπανάκι, φακές, σπαράγγια, μανιτάρια, ντομάτα, κουνουπίδι, σπαράγγια
- Πατάτες τηγανητές, ψωμί και δημητριακά ολικής αλέσεως
Τρόφιμα που επιτρέπονται
- Γάλα
- Γιαούρτι
- Τυρί
- Αβγά
- Ψωμί άσπρο
- Δημητριακά (όχι τα ολικής αλέσεως)
- Ζυμαρικά
- Λαχανικά – εκτός από τα απαγορευμένα (βλέπε παρακάτω)
- Φρούτα
- Ξηροί καρποί – εκτός από τα αμύγδαλα