Υπερκινητικό παιδί!
Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι η ιδιοσυγκρασία των παιδιών τους χαρακτηρίζεται από υψηλή ένταση. Περιγράφουν τα παιδιά τους ως άτομα ιδιαίτερα ενεργητικά, τα οποία «κουρδίζονται» εύκολα, ενθουσιάζονται υπερβολικά, είναι θορυβώδη, άγρια και είναι συχνά εκτός ελέγχου, ήδη από τη στιγμή της γέννησης τους. Επιπλέον, αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τους άλλους όταν μιλούν και να συγκεντρώσουν την προσοχή τους ακόμη και για σύντομα χρονικά διαστήματα. Όταν ζητούν από τα παιδιά τους να κάνουν κάτι, λένε ότι αυτά συχνά «κλείνουν τους διακόπτες», ή ότι η προσοχή τους διασπάται τόσο εύκολα από το περιβάλλον, ώστε ξεχνούν αυτό που τους είχαν ζητήσει οι γονείς.
Χαρακτηριστικά, παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να καθίσουν ήσυχα και να παίξουν με τα παιχνίδια τους, αλλά απαιτούν συνεχώς προσοχή. Ως εκ τούτου, οι γονείς εξαντλούνται, αφού δεν κάνουν ποτέ διάλειμμα ή δεν βρίσκουν στιγμή ησυχίας κατά τη διάρκεια της μέρας. Γι’ αυτούς τους γονείς το επίπεδο ενεργητικότητας ων παιδιών τους είναι τόσο υψηλό, ώστε η ασφάλεια και η επιβίωση τους μετατρέπεται σε ένα μείζων θέμα διαπαιδαγώγησης.
Από την παραπάνω περιγραφή, είναι εμφανές ότι τα παιδιά αυτά όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται ότι προσπάθειες των γονέων τους, αλλά στην πραγματικότητα του εξουθενώνουν σωματικά και συναισθηματικά. Όπως περιγράφουν οι γονείς, ένα παιδί με υπερβολική ενεργητικότητα, προκαλεί μια επίδραση που έχει τη μορφή κυματοειδούς κίνησης : η επίδραση ασκείται πάνω στην οικογένεια με κύκλους που συνεχώς διευρύνονται, πρώτα στους γονείς, μετά στη συζυγική σχέση, μετά στα άλλα αδέρφια, κατόπιν στην εκτεταμένη οικογένεια και τέλος στις σχέσεις της οικογένειας με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον (φίλους, σχολείο κτλ).