Η παραμελημένη καρδιά του Έλληνα (Μέρος 2ο)
Με «πρωτοστάτες» την άγνοια και τις κακές συνήθειες, καταφέραμε -σχεδόν ακουσίως- να γίνουμε πολέμιοι της ίδιας μας της ύπαρξης, σαν να συνεχίζουμε μία «παράδοση» ετών που θέλει την φυσική δραστηριότητα να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα στο δρόμο για την υγεία. Συνέπεια όλων αυτών: η «θυματοποίηση» του καρδιακού μυ.
Ένα από τα πλέον κρίσιμα στοιχεία των ερευνών είναι, αναμφισβήτητα, η όλο και αυξανόμενη παθολογία που εμφανίζεται στις νεαρότερες ηλικίες, εξαιτίας -κυρίως- του τρόπου ζωής και της στρεβλής διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου. Χαρακτηριστικό πόρισμα έρευνας, που πραγματοποιήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, κατέδειξε ότι, οι ηλικιωμένοι φαίνεται να είναι πιο δραστήριοι από ό,τι οι σύγχρονοί τους 18άρηδες! Συνδυάζοντας, μάλιστα, τα παραπάνω με την υπόθεση ότι ένας υποκινητικός ανήλικος παραμένει -κατά πάσα πιθανότητα- ένας υποκινητικός ενήλικας, κάνει ακόμα πιο κρίσιμη την κατάσταση.
Ας διατηρήσουμε όμως την ψυχραιμία μας! Μπορεί να ακούγεται παράδοξο άλλα, ορισμένες “μικροαλλαγές” στις καθημερινές μας συνήθειες μπορούν να φανούν ιδιαίτερα σωτήριες… Πριν προβούμε, ωστόσο, σε οποιαδήποτε, αλλαγή ας προστρέξουμε στους ειδικούς της υγείας για τους απαραίτητους προληπτικούς ελέγχους και περιορισμούς. Ελέγχοντας τακτικά την καρδιαγγειακή μας λειτουργία -με τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις- διασφαλίζουμε την σωματική και ψυχική μας υγεία από ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Σύμμαχος η φυσική δραστηριότητα
Λίγα λεπτά φυσικής δραστηριότητας ημερησίως, σε συνδυασμό με ισορροπημένη διατροφή και αποφυγή του καπνίσματος, καταπολεμά σημαντικά το άγχος, τονώνει το κυκλοφορικό, μειώνει τον κίνδυνο αγγειακών θρομβώσεων, βοηθά στην ρύθμιση της πίεσης και της ηλεκτρικής σταθερότητας του μυοκαρδίου, αποτρέποντας τις ανεπιθύμητες αρρυθμίες. Επιπλέον, βοηθά σημαντικά στην ελάττωση των λιπιδίων στον ορό του αίματος, αυξάνοντας την «προστατευτική» χοληστερόλη (HDL), σταθεροποιώντας, παράλληλα, τον μεταβολισμό των υδατανθράκων.
Σύμφωνα με το American College of Sports Medicine (ACSM) οι παραπάνω προσαρμογές παρατηρούνται όταν: η σωματική δραστηριότητα πραγματοποιείται 3-5 ημέρες την εβδομάδα, με ένταση στο 60-90% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας, κινητοποιώντας με συνεχή αερόβια δραστηριότητα όσο το δυνατόν μεγαλύτερες μυϊκές ομάδες για 15-60 λεπτά, περίπου.
Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι, το είδος της άσκησης δεν φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην διατήρηση της φυσικής μας κατάστασης. Απεναντίας, οποιαδήποτε μορφή συστηματικής σωματικής άσκησης, ιδιαίτερα η αερόβια, όπως γρήγορο περπάτημα, τρέξιμο ή αερόβιος χορός, προστατεύει το μυοκάρδιο από την εμφάνιση ισχαιμικών επεισοδίων, βοηθά στην αποκατάσταση ασθενών μετά από έμφραγμα ή μειώνει την επανεμφάνισή του κατά 50%. Διαπιστώθηκε, τέλος, ότι οι προσαρμογές που παρατηρούνται στην καρδιαγγειακή λειτουργία με την συστηματική άσκηση δεν διαφέρουν πολύ ανάμεσα στα δύο φύλα, ανεξάρτητα της ηλικίας.
Συμπερασματικά, διαπιστώνουμε ότι η διασφάλιση της καρδιακής μας υγείας αποτελεί μείζον καθημερινό μας μέλημα. Αφιερώνοντας λίγα λεπτά σωματικής δραστηριότητας ημερησίως και υιοθετώντας όσο το δυνατόν λιγότερο ανθυγιεινές συνήθειες, χαρίζουμε στην καρδιά μας την απαραίτητη υγεία και δύναμη για να μπορούμε να απολαμβάνουμε ακμαίοι, μέχρι το βαθύ μας γήρας, το ανεκτίμητο και ανεπανάληπτο δώρο της ζωής…