Γαστρικός δακτύλιος
Συγγραφέας Ηλίας Γκινοσάτης Γράφτηκε στις ,
Η τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου είναι μια χειρουργική μέθοδος που βοηθάει ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία να περιορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το πλεονάζον βάρος τους.
Ο γαστρικός Δακτύλιος είναι μια «έξυπνη» συσκευή που ξεγελάει τον ανθρώπινο οργανισμό δίνοντας του την αίσθηση ότι έχει μικρό στομάχι.
Ανήκει στην κατηγορία των χειρουργείων που περιορίζουν την ποσότητα του φαγητό που μας κάνει να αισθανόμαστε χορτάτοι. Είναι χειρουργείο – Περιοριστικού τύπου
Ο δακτύλιος επινοήθηκε και τοποθετήθηκε χειρουργικά για πρώτη φορά στην Ευρώπη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ευρεία όμως αποδοχή, από τους χειρουργούς αλλά και τους ασθενείς βρήκε μετά την πρώτη επιτυχή Λαπαροσκοπική τοποθέτηση, στα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Θεωρείται η πιο δημοφιλής επέμβαση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Πλεονεκτήματα της τεχνικής
* Αναστρέψιμη μέθοδος – Χαμηλού ρίσκου.
* Λαπαροσκοπική Τοποθέτηση.
* Μικρή διάρκεια χειρουργείου.
* Σχετικά Ανώδυνη.
* Ανεπαίσθητες αισθητικά, χειρουργικές τομές
* Ολιγόωρη παραμονή στο νοσοκομείο.
* Χαμηλά ποσοστά διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Ο Δακτύλιος είναι κατασκευασμένος εξολοκλήρου από σιλικόνη εκτός από ένα μικρό μόνο μεταλλικό στοιχείο στην περιοχή της βαλβίδας που γίνονται οι ρυθμίσεις.
Η σιλικόνη είναι ένα υλικό αρκετά δοκιμασμένο στην χειρουργική πράξη από όλες τις χειρ. ειδικότητες με πολύ καλά αποτελέσματα. Είναι πολύ καλά ανεκτή από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Ο Δακτύλιος αποτελείται από τρία τμήματα:
1. Το κυρίως τμήμα του το οποίο βρίσκεται μέσα στην κοιλιακή χώρα και αγκαλιάζει περιμετρικά το στομάχι,
2. Την βαλβίδα μέσο της οποίας μπορεί να ρυθμίζεται η διάμετρος του. Τοποθετείται ακριβώς κάτω από το δέρμα λίγο πιο πάνω από τον ομφαλό.
3. Ένα μικρό σωληνάκι που ενώνει τα δύο παραπάνω τμήματα.
Ο δακτύλιος τοποθετείται στο επάνω μέρος του στομάχου και του δίνει το σχήμα της κλεψύδρας. Κάθε μπουκιά φαγητού στην πορεία της προς το στομάχι σταματάει στο τμήμα πάνω από τον δακτύλιο και σιγά-σιγά μετά από μερικές μόνο μπουκιές το τμήμα αυτό διατείνεται – φουσκώνει. Το στομάχι μας από την κατασκευή του έχει στο σημείο αυτό έναν μηχανισμό προστασίας ο οποίος ενεργοποιείται όταν διατείνεται. Το αίσθημα που νοιώθουμε τότε είναι ο κορεσμός – νιώθουμε δηλαδή χορτάτοι. Ο κορεσμός έρχεται με λίγες μόνο μπουκιές και συνήθως έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Επειδή κάθε ανθρώπινος οργανισμός είναι διαφορετικός, ο δακτύλιος έχει την δυνατότητα να ρυθμίζεται μετά την τοποθέτηση του και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου με μοναδικό τρόπο.
Η απώλεια του πλεονάζοντος βάρους επιτυγχάνεται χάρη στην μείωση της ποσότητας του φαγητού και συνεπώς στην μείωση των καθημερινά προσλαμβανόμενων θερμίδων. Σε αντίθεση με τη δίαιτα η μείωση αυτή γίνεται χωρίς να ταλαιπωρείται ο ασθενείς και χωρίς να πεινάει συνεχώς.
Το αποτέλεσμα βέβαια είναι σταδιακό και ολοκληρώνεται συνήθως μετά από 1 ή 2 χρόνια ανάλογα με τον ασθενή.
Η σταδιακή μείωση του βάρους είναι πιο επιθυμητή από την γρήγορη και απότομη γιατί έτσι μπορεί το σώμα και ο οργανισμός γενικότερα, να προσαρμόζεται πιο ομαλά.
Πως τοποθετείται ;
Η τοποθέτηση του γαστρικού Δακτυλίου γίνεται με Λαπαροσκοπική χειρουργική, διαμέσου 4 ή 5 πολύ μικρών χειρουργικών τομών στο δέρμα της κοιλιακής χώρας. Οι τομές έχουν μήκος από 5 μέχρι 10 χιλιοστά. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι σχεδόν ατραυματικά και η τεχνική θεωρείται αρκετά ασφαλής για το στομάχι και τα υπόλοιπα όργανα. Για το λόγο αυτό οι ασθενείς που χειρουργήθηκαν περιγράφουν την επέμβαση ως μια απλή και ανώδυνη διαδικασία.
 |
Animation Video |
Τι είδος αναισθησία χρειάζεται?
Ο δακτύλιος όπως και όλες οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις γίνεται με Γενική Αναισθησία.
Ο καθαρά χειρουργικός χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί το χειρουργείο είναι 30 με 40 λεπτά. Φτάνει συνολικά τη 1 ώρα αν συνυπολογίσουμε τον χρόνο που χρειάζεται για την εισαγωγή στην αναισθησία και το ξύπνημα του ασθενή.
Επειδή ο τραυματισμός του σώματος είναι ελάχιστος, αντίστοιχα ελάχιστος είναι και ο πόνος που μπορεί να αισθανθεί ο ασθενής μετά το χειρουργείο. Συνήθως δημιουργείται ένα αίσθημα πείνας ή βάρους στο στομάχι και σε μικρό ποσοστό ένας ήπιος αντανακλαστικός πόνος στην αριστερή ωμοπλάτη. Στις περισσότερες πάντως περιπτώσεις μετά την έξοδο από το νοσοκομείο ο ασθενής δεν χρειάζεται παυσίπονα.
Παραμονή στο νοσοκομείο
Η παραμονή στο νοσοκομείο δεν ξεπερνά τις 24 ώρες. Υπάρχουν μάλιστα περιστατικά που φεύγουν από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα. Η παραμονή βέβαια, εξαρτάται από την βαρύτητα του κάθε περιστατικού. Μετά 2 με 3 ώρες από το χειρουργείο ο ασθενής είναι σε θέση να σηκωθεί από το κρεβάτι και να ξεκινήσει τη λήψη υγρών από το στόμα. (νερό, χαμομήλι κ.α.).
1ος Μήνας
Ο πρώτος μήνας μετά το χειρουργείο είναι μια περίοδο προσαρμογής. Για το λόγο αυτό η διατροφή που ακολουθείται έχει σαν βάση την σταδιακή αύξηση της σκληρότητας της τροφής με σκοπό να μην αυξάνονται οι πιέσεις στην περιοχή του στομάχου πάνω από τον δακτύλιο.
Ο μήνας χωρίζεται σε τρεις περιόδους – δεκαήμερα.
1ο Δεκαήμερο – Υγρές τροφές ( Γάλα, χυμοί, χαμομήλι και σούπες)
2ο Δεκαήμερο – Πολτοποιημένα φαγητά ( ότι φαγητό θέλουμε αρκεί να είναι σε κρεμώδη κατάσταση)
3ο Δεκαήμερο – Μαλακά φαγητά ( κολοκυθάκια, πατάτες, ψάρι κ.α.)
Μετά τον 1ο Μήνα.
Μετά τον πρώτο μήνα τρώμε πλέον ότι θέλουμε αρκεί να το μασάμε πολύ καλά.
Τα αναψυκτικά με ανθρακικό όπως τύπου κόλα, λεμονάδες ή και η σόδα θα πρέπει να αποφεύγονται όσο υπάρχει τοποθετημένος δακτύλιος.
Πως ρυθμίζεται ο δακτύλιος
Η ρύθμιση γίνεται με απλό και ανώδυνο τρόπο στο ιατρείο. Μια σύριγγα με πολύ μικρή σε διάμετρο βελόνα τρυπάει την βαλβίδα που βρίσκεται τοποθετημένη στο λίπος, κάτω από το δέρμα της κοιλιακής χώρας λίγο πιο πάνω από τον ομφαλό. Το σημείο αυτό δεν έχει ιδιαίτερη ευαισθησία, έτσι το τσίμπημα εκεί δεν είναι επώδυνο. Με την σύριγγα αυτή διοχετεύεται φυσιολογικός ορός μέσα στο σύστημα ο οποίος μειώνει την διάμετρο του δακτυλίου. Όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες όταν η διάμετρος του μειώνεται, αντίστοιχα μειώνεται και η ροή του φαγητού μέσα από αυτόν. Με τον τρόπο αυτό το φαγητό παραμένει περισσότερη ώρα στο τμήμα του στομάχου πάνω από το δακτύλιο, το οποίο φουσκώνει αρκετά με κάθε επόμενη μπουκιά. Έτσι, με πολύ μικρότερη ποσότητα τροφής έρχεται γρηγορότερα το αίσθημα του κορεσμού.
 |
Μεγαλύτερη Διάμετρος =
Περισσότερη ποσότητα τροφής |
 |
Μικρότερη Διάμετρος =
Λιγότερη ποσότητα τροφής |
Ο δακτύλιος κατά την τοποθέτηση του στο χειρουργείο ρυθμίζεται σε ένα αρχικό επίπεδο σχετικά χαλαρό για να μπορεί ο οργανισμός να προσαρμοσθεί ομαλά στην νέα αυτή κατάσταση. Σε ορισμένους ασθενείς αυτή η αρχική ρύθμιση είναι ικανοποιητική και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν χρειάζεται άλλη. Όμως το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών θα χρειαστεί ρύθμιση μετά τον πρώτο μήνα από το χειρουργείο.
Ο αριθμός των ρυθμίσεων που γίνονται δεν είναι συγκεκριμένος.
Η ρύθμιση γίνεται με βάση την όρεξη και την ποσότητα του φαγητού που χορταίνει τον ασθενή και όχι με βάση το βάρος που χάνει.
Κατά μέσο όρο το φαγητό που μας χορταίνει μειώνεται κατά 70% σε σχέση με πριν από το χειρουργείο. Αν δεν προκύψει αυτή η μείωση τότε ο δακτύλιος θα ρυθμίζεται όσες φορές χρειαστεί μέχρι να το πετύχουμε.
Αν στην πορεία παρατηρηθεί αύξηση στην ποσότητα της τροφής που προσλαμβάνεται από τον ασθενή τότε και πάλι ο δακτύλιος θα πρέπει να ξαναρυθμιστεί.
Στη περίπτωση που ο ασθενής εξακολουθεί να μη χάνει βάρος τότε επιβάλλεται να συζητήσει με τον ιατρό του προκειμένου να εντοπισθεί η αιτία για την οποία συμβαίνει αυτό.
Πότε αφαιρείται ο δακτύλιος ;
Ο δακτύλιος δεν είναι μια αναγκαστικά μόνιμη τεχνική. Μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα με λαπαροσκόπηση, οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει ο ίδιος ο ασθενής. Βέβαια, καλό είναι να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον 4 χρόνων, για να είναι πιο σίγουρο ότι θα διατηρηθεί η απώλεια του βάρους που επιτεύχθηκε.
Υπάρχει πιθανότητα ο δακτύλιος να πρέπει αναγκαστικά να αφαιρεθεί σε περίπτωση που συμβεί κάποια επιπλοκή ή σε περίπτωση που ιατρικές μελέτες της εποχής το επιβάλουν.
Επιπλοκές
(Εκτός των γενικών επιπλοκών που αφορούν τα χειρουργεία και τις χειρουργικές παρεμβάσεις εν γένει.)
Γλίστρημα (band slippage) – Στην επιπλοκή αυτή δεν γλιστράει ο δακτύλιος αλλά το στομάχι μέσα από αυτόν και συγκεκριμένα το πρόσθιο τοίχωμα του και ο θόλος.
Είναι μια από τις επιπλοκές του δακτυλίου η οποία μπορεί σε μεγάλο βαθμό να περιορισθεί αν ο ασθενής ακολουθήσει τις οδηγίες και τις συμβουλές του ιατρού που τον παρακολουθεί.
Τα ποσοστά εμφάνισης αυτής της επιπλοκής ανάμεσα σε ασθενείς που ακολουθούν τις οδηγίες, είναι μικρά. Ασθενείς οι οποίοι κατ΄ επανάληψη παρακούν τις οδηγίες των ιατρών έχουν μεγάλη πιθανότητα να τους συμβεί.
Συνήθη Συμπτώματα:
• Το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι ο εμετός.
• Παλινδρόμηση και καούρα.
• Νυχτερινός βήχας.
Διάγνωση – Η διάγνωση γίνεται με βάση τα συμπτώματα και με ακτινογραφία κοιλίας και ταυτόχρονη λήψη σκιαγραφικού υγρού από το στόμα.
Θεραπεία – Στα αρχικά στάδια ρυθμίζεται ο δακτύλιος σε πιο χαλαρό επίπεδο.
Σε προχωρημένο στάδιο γίνεται Λαπαροσκοπική αποκατάσταση (διόρθωση) ή αφαίρεση δακτυλίου.
 |
Γλίστρημα δακτυλίου |
 |
Ακτινογραφικά ευρήματα |
Μετακίνηση του Δακτυλίου στο στομάχι ( band erosion)
Είναι μια επιπλοκή που ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά.
Πρόκειται για μια πολύ αργή διαδικασία κατά την οποία ο δακτύλιος εισχωρεί σταδιακά στο στομάχι.
Τα συμπτώματα συνήθως είναι:
• πόνος στο στομάχι
• φλεγμονή στην περιοχή της βαλβίδας
• ανύπαρκτο αίσθημα κορεσμού
Διάγνωση – Η διάγνωση γίνεται με γαστροσκόπηση και βάση των συμπτωμάτων.
Θεραπεία – Στην περίπτωση που συμβεί, ο δακτύλιος αφαιρείται.
Η αφαίρεση γίνεται συνήθως χωρίς χειρουργείο με την βοήθεια γαστροσκοπίου. Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις η αφαίρεση γίνεται λαπαροσκοπικά.
