Έρευνα για τη σχέση διαβήτη – καρκίνου του παχέος εντέρου
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Οι διαβητικοί έχουν έναν σχετικώς αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα, αλλά οι λόγοι που σχετίζονται με αυτό και τα πιθανά μέτρα πρόληψης παραμένουν ασαφή.
Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον Χιρόκι Γιουχάρα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Berkeley συνέκριναν τα αποτελέσματα 14 παγκοσμίων μελετών και διαπίστωσαν ότι, συνολικά, οι διαβητικοί έχουν 38% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο του παχέος εντέρου συγκριτικά με όσους δεν πάσχουν από διαβήτη.
Παρατηρείται επίσης 20% αύξηση του κινδύνου καρκίνου του ορθού, παρότι αυτό φαίνεται ότι περιορίζεται στους άνδρες διαβητικούς, σύμφωνα με τα συμπεράσματα που δημοσιεύτηκαν στην Αμερικανική Επιθεώρηση Γαστρεντερολογίας. «Τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν ότι ο διαβήτης αποτελεί έναν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου και καρκίνο του ορθού», έγραψε ο Γιουχάρα και οι συνεργάτες του.
Τα ευρήματα της έρευνας δεν αποδεικνύουν ότι ο διαβήτης συμβάλλει άμεσα στην εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου σε κάποιους ανθρώπους. Τα αποτελέσματα προκύπτουν από μη κλινικές έρευνες στις οποίες οι διαβητικοί βρέθηκε ότι διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με τους μη διαβητικούς.
Στις περισσότερες έρευνες, οι επιστήμονες ρύθμισαν τουλάχιστον ορισμένους παράγοντες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη σχέση, όπως η μεγαλύτερη ηλικία, η παχυσαρκία και το κάπνισμα, και η σχέση διαβήτη-καρκίνου παρέμεινε. «Θεωρώ ότι μπορούμε να ανακοινώσουμε ότι ο διαβήτης συνδέεται με τον καρκίνο του παχέος εντέρου», δήλωσε ο Εντουαρντ Τζοβανούτσι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
«Η σχέση αιτίας-αποτελέσματος είναι αρκετά δύσκολη να ληφθεί υπόψη δεδομένου ότι ο διαβήτης είναι μια τόσο περίπλοκη νόσος», ανέφερε ο ίδιος σε email του στο Ρόιτερς. Πρόσθεσε ότι φαντάζει πιθανό κάποιος παράγοντας του διαβήτη να συμβάλλει στον καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά δεν είναι βέβαιο ποιος. Μία θεωρία υποστηρίζει ότι εμπλέκονται οι ορμόνες.
Οι διαβητικοί τείνουν να έχουν υψηλά επίπεδα της ρυθμιστικής του σακχάρου ορμόνης, της ινσουλίνης, καθώς και ορμονών που συνδέονται με αυτήν και αποκαλούνται Παράγοντες Ανάπτυξης Ινσουλίνης. Οι ορμόνες αυτές κάνουν τα κύτταρα να αναπτύσσονται και να εξαπλώνονται, και αυτό μπορεί να περιλαμβάνει και τα καρκινικά. Αν ο διαβήτης συμβάλλει στην εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου, δεν είναι σαφείς οι πιθανές επιπλοκές του.
Οι διαβητικοί δεν καλούνται να κάνουν συχνότερα ή σε μικρότερη ηλικία εξέταση για καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με τους μη διαβητικούς, είπε ο Γιουχάρα. Δεν είναι επίσης σαφές αν αυτή η οδηγία θα αλλάξει μελλοντικά. Οι γιατροί προτείνουν οι περισσότεροι άνθρωποι να υποβάλλονται για πρώτη φορά σε εξέταση για καρκίνο του παχέος εντέρου στα 50 τους.
Όσοι έχουν συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου για αυτή την μορφή καρκίνου, όπως είναι το οικογενειακό ιστορικό, θα πρέπει να ξεκινούν νωρίτερα. Ο διαβήτης μέχρι στιγμής δεν συμπεριλαμβάνεται στους παράγοντες κινδύνου. Και υπάρχουν ενδείξεις ότι ο συσχετισμός ανάμεσα στη νόσο και στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου μπορεί να αποδυναμώνεται.
Έρευνα που δημοσιεύτηκε τον περασμένο χρόνο από επιστήμονες της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου (ACS), η οποία δεν συμπεριελήφθη στην αναφερόμενη μελέτη, διαπίστωσε ότι μεταξύ των 184.000 μεγαλυτέρων σε ηλικία Αμερικανών των οποίων η υγεία παρακολουθείτο για 15 χρόνια, οι άνδρες με διαβήτη τύπου 2 είχαν σχεδόν ένα τέταρτο περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με τους μη διαβητικούς.
Αυτή η αύξηση στο ποσοστό κινδύνου ήταν μετριοπαθής και μικρότερη απ΄ό,τι είχαν δείξει παλαιότερες έρευνες. Επιπλέον δεν υπήρξε ανάλογη αύξηση μεταξύ των γυναικών με διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές της ACS υπέθεσαν ότι τα ευρήματα αυτά μπορεί να αντανακλούν τον καλύτερο έλεγχο της νόσου μεταξύ των Αμερικανών πολιτών, κυρίως των γυναικών, τα τελευταία χρόνια. Θεωρητικά, καλύτερος αιματολογικός έλεγχος θα σήμαινε χαμηλότερα επίπεδα ινσουλίνης, κάτι που θα επηρέαζε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Επί του παρόντος, ο Τζοβανούτσι προτείνει οι άνθρωποι να επικεντρώνονται στη διατήρηση του σωστού σωματικού βάρους και στην τακτική σωματική άσκηση. Η παρούσα έρευνα συμπεριλαμβάνει παλαιότερες μελέτες από τη δεκαετία του 90 ως το 2009 που διενεργήθηκαν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Ιαπωνία.
http://news.pathfinder.gr
