Φαρμακευτική ουσία αλλάζει την αντιμετώπιση του εμφράγματος
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
“Η τικαγρελόλη”
Θεσσαλονίκη – Με νέα αποτελεσματικότερα «όπλα» εμπλουτίζεται συνεχώς η θεραπευτική φαρέτρα των ιατρών απέναντι στη σύγχρονη κοινωνική «μάστιγα» που ακούει στο όνομα στεφανιαία νόσος.
Η πάθηση, η οποία στη χώρα μας μετρά κάθε χρόνο 15.000 νέα περιστατικά και διεθνώς ευθύνεται για 1 θάνατο κάθε 2 δευτερόλεπτα, σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί πιο άμεσα από ποτέ.
Το αισιόδοξο αυτό μήνυμα προέρχεται από το 32ο Πανελλήνιο Καρδιολογικό Συνέδριο, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία (Ε.Κ.Ε.) στις 20-22 Οκτωβρίου 2011 στη Θεσσαλονίκη, και αφορά την ουσία τικαγρελόλη.
Όπως τόνισαν οι ειδικοί επιστήμονες που συμμετείχαν στο Συνέδριο, πριν από περίπου δύο μήνες εκδόθηκαν οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (E.S.C.) για την αντιμετώπιση των ασθενών με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST και με ασταθή στηθάγχη. Σε αυτούς τους ασθενείς θεμελιώδη ρόλο παίζει η έγκαιρη έναρξη της διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, για να παρεμποδιστεί η περαιτέρω επέκταση του θρόμβου και η πλήρης απόφραξη της αρτηρίας.
Στην περίπτωση αυτή, η φαρμακευτική μας φαρέτρα έχει πλέον ενισχυθεί και με τη νέα φαρμακευτική ουσία, την τικαγρελόλη, που συνεισφέρει στην καλύτερη έκβαση των ασθενών αυτών. Τα αποτελέσματα της μεγάλης κλινικής μελέτης PLATO καταδεικνύουν ότι η τικαγρελόλη μειώνει σημαντικά τη θνησιμότητα από οξέα στεφανιαία σύνδρομα.
Όπως είναι γνωστό, η στεφανιαία νόσος αποτελεί σήμερα την κύρια αιτία θνησιμότητας παγκοσμίως. Οι στεφανιαίες αρτηρίες με την πάροδο του χρόνου υφίστανται απόφραξη από προεξοχές που προβάλλουν προς τον αυλό τους, οι οποίες ονομάζονται αθηρωματικές πλάκες. Κάθε αθηρωματική πλάκα αποτελείται από ένα λιπώδη πυρήνα πού περιβάλλεται από ινώδη κάψα.
Στη μεγάλη πλειοψηφία τους, τα οξέα στεφανιαία σύνδρομα (έμφραγμα μυοκαρδίου, ασταθής στηθάγχη, αιφνίδιος καρδιακός θάνατος) οφείλονται σε ρήξη αυτής της κάψας, που μπορεί να συμβεί τόσο σε ηρεμία, όσο και σε έντονη προσπάθεια, συγκινησιακή φόρτιση ή μετά από βαρύ γεύμα. Στη συνέχεια, πάνω σε αυτή τη ρήξη δημιουργείται θρόμβος, ο οποίος, ανάλογα με το μέγεθός του, προκαλεί στένωση του αγγείου, υποαιμάτωση του μυοκαρδίου και ισχαιμία, με αποτέλεσμα να σημειωθεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Το έμφραγμα έχει ως συνέπεια τη νέκρωση του αντίστοιχου τμήματος της καρδιάς που αιματώνεται από την αποφραγμένη στεφανιαία αρτηρία.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η πλειονότητα των αθηρωματικών πλακών πού υφίστανται ρήξη και οδηγούν σε οξέα στεφανιαία σύνδρομα δεν προκαλούν σημαντική στένωση του αυλού των στεφανιαίων αρτηριών (συνήθως ή στένωση είναι <50%) και, επομένως, δεν προκαλούν συμπτώματα στηθάγχης κόπωσης. Σε αντίθεση με τα οξέα στεφανιαία σύνδρομα, η σταθερή στηθάγχη οφείλεται σε σταθερές αθηρωματικές πλάκες που προκαλούν σημαντική χρόνια στένωση (>50-70%) των στεφανιαίων αρτηριών. Λόγω του γεγονότος ότι ή στένωση αυτή εγκαθίσταται προοδευτικά στο χρόνο, δίδεται το απαραίτητο χρονικό περιθώριο δημιουργίας παράπλευρης κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα το μυοκάρδιο να αιματώνεται από αυτήν. Τέτοιες αθηρωματικές πλάκες είναι σταθερές και, συνήθως, δε ρήγνυνται. Ωστόσο, σε περίπτωση ρήξης, ενδέχεται να μην εκδηλωθεί έμφραγμα του μυοκαρδίου, ή και αν εκδηλωθεί, διατρέχει πολύ ελαφρότερα, λόγω της ύπαρξης παράπλευρης κυκλοφορίας πού προστατεύει το μυοκάρδιο.
HEALTH.IN.GR
