Από τα Καλάβρυτα στην Κλειτορία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ακολουθώντας τον οδικό άξονα Καλαβρύτων – Κλειτορίας, παρακάμπτοντας αριστερά μέσα από τις ελατόφυτες πλαγιές του Χελμού, φτάνουμε στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων. Εκεί ο επισκέπτης απολαμβάνει τις ποικίλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται όλες τις εποχές του χρόνου.
Στη βορειανατολική πλαγιά του Χελμού, στη ρίζα της Νεραϊδόραχης, βρίσκονται τα Ύδατα της Στυγός, που κατρακυλούν απ’ την κορφή άγριων – απότομων βράχων, που διασπώνται και διαθλώνται στο φως του ήλιου δημιουργώντας μια μοναδικής ομορφιάς εικόνα, η οποία πέφτει στο φαράγγι, που οι αρχαίοι ήθελαν για σύνορο της χώρας των υποχθόνιων θεών. Από το διαβρωμένο βουνό κατρακυλούν λιθάρια που πέφτουν μπροστά στο σπήλαιο – πύλη του Άδη, ενώ από το βάθος του φαραγγιού φθάνει κελαρυστός ο ήχος του νερού που χάνεται στο σπήλαιο. “Ύδωρ της Στυγός” αποκαλούσαν από την αρχαιότητα τούτη την πηγή, απ’ όπου κανείς θνητός δεν είχε δικαίωμα να πιει.
Σύμφωνα με την μυθολογία η θεά Θέτις έλουσε το γιο της Αχιλλέα, κρατώντας τον από τη φτέρνα για να τον κάνει αθάνατο. Τη σπηλιά φρουρούσε η Στύγξ, η κόρη του Ωκεανού. Πέφτοντας με ορμή από τον καταρράκτη του Μαυρονερίου, τα ιερά ύδατα καταλήγουν στον Κράθι ποταμό, ο οποίος πηγάζει λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα κοντά στο χωριό Ζαρούχλα. Στην περιοχή αυτή, γνωστή ως «Κλουκινοχώρια», σώζονται μέχρι σήμερα οι αμυντικοί πύργοι αγωνιστών του 1821: Θεοχαρόπουλου, Σολιώτη, Φωτήλα και Χαραλάμπη.
Συνεχίζοντας και ακολουθώντας από ένα σημείο και μετά ένα μονοπάτι φτάνουμε στη Λίμνη του Τσιβλού. Ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει στο φημισμένο Δάσος της Ζαρούχλας και να ξεκουραστεί κάτω από τα βαθύσκια πλατάνια της μικρής και όμορφης αλπικής λίμνης του Τσιβλού. Η διαδρομή αυτή μπορεί να ακολουθηθεί από το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες
Περνώντας τη διασταύρωση του Χιονοδρομικού Κέντρου, φτάνουμε στους Άνω και Κάτω Λουσούς. Οι Λουσοί (Σουδενά) και η ευρύτερη περιοχή, τόπος γνωστός από την αρχαιότητα, αποτελεί σημείο αναφοράς κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και της Επανάστασης του 1821 αλλά και της Εθνικής Αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής (1941 – 1943). Οι κάτοικοι των Λουσών μετακινήθηκαν το 18ο αιώνα από τις περιοχές Άνω και Κάτω Σουδενά (σήμ. Άνω – Κάτω Πεδινά) της Ηπείρου.
Εκεί βρίσκεται ο περίφημος Πύργος των Πετιμεζαίων, ο οποίος δεσπόζει στο κέντρο του χωριού, διατηρείται σε καλή κατάσταση, και είναι ένας από τους παλαιότερους πύργους της ορεινής Πελοποννήσου (ανάγεται στον 17ο αιώνα).
Έξι χιλιόμετρα δεξιά των Λουσών, ο περιηγητής φτάνει στα ερείπια της πόλης των Αρχαίων Λουσών με το Ιερό της Αρτέμιδος Ημέρας. Οι Αρχαίοι Λουσοί υπήρξαν σημαντική πόλη της Αρκαδικής Αζανίας, με ιερό πανελλήνιας εμβέλειας, εκτείνονταν στις δυτικές υπώρειες του Λούσιου όρους ή Προφήτη Ηλία, στην κοιλάδα των Σουδενών.
Στην εμβέλεια της Αρχαίας Πόλης βρίσκονται του Χαμάκου, το Σιγούνι και η Λεύκα, χωριά γραφικά με ειδυλλιακά τοπία και πλούσια παράδοση.
Επιστρέφοντας στους Λουσούς και συνεχίζοντας δεξιά φτάνουμε στο «Σπήλαιο των Λιμνών», που βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστριά του Δήμου Κλειτορίας, επί του επαρχιακού δρόμου Καλαβρύτων – Κλειτορίας – Τριπόλεως.
/www.depapoz.gr
