Η Σπονδυλική μας Στηλη
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Πολλές φορές ,στην καθημερινότητα μας, πιάνουμε είτε τον αυχένα μας , είτε τη μέση μας επειδή πονάει. Οι γιατροί το αναφέρουν ως πόνο στην σπονδυλική στήλη. Τί είναι και τι κάνει η σπονδυλική στήλη; Τι είναι αυτά τα Α5-Α6 που βλέπουμε στις μαγνητικές εξετάσεις;
Η σπονδυλική στήλη είναι ένα πολύπλοκο σύστημα. Περιλαμβάνει 33-34 σπονδύλους εκ των οποίων 7 αυχενικούς (Α1-Α7) , 12 θωρακικούς (Θ1-Θ12) , 5 οσφυϊκούς (Ο1-Ο5) , 5 ιερούς οι οποίοι είναι συνοστεωμένοι και 4-5 κοκκυγικούς συνοστεωμένοι επίσης. Οι σπόνδυλοι ενώνονται μεταξύ τους με τους συνδέσμους (αυτοί καθορίζουν το κύρτωμα) και πάρα πολλοί μύες (140) προσφύονται πάνω τους για να προσφέρουν κινητικότητα.
Ανάμεσα από τους σπονδύλους έχουμε τους μεσοσπονδύλιους δίσκους οι οποίοι έχουν το ρόλο του αμορτισέρ. Έχουν τη μορφή κυλινδρικού δακτυλίου (σαν το κρεμμύδι) και στο κέντρο τους υπάρχει ο πυρήνας. Ο πυρήνας είναι σαν ζελέ υπό πίεση και έχει την ικανότητα να κινείται προς κάθε κατεύθυνση. Κάθε φορά που σκύβουμε , τεντωνόμαστε ή γυρνάμε , αλλάζουμε την πίεση του πυρήνα. Η αλλαγή πίεσης του πυρήνα είναι ωφέλιμη για τους δίσκους αλλά όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι δίσκοι δεν έχουν παντού το ίδιο πάχος (οι οσφυϊκοί είναι πιο παχύς από τους αυχενικούς για αντέχουν πιο πολύ βάρος). Στην ηλικία των 20 οι δίσκοι αποτελούνται κατά 70% από νερό. Όσο μεγαλώνουμε αυτό το ποσοστό μειώνεται. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μπορούν, όπως το σφουγγάρι, να δεσμεύουν νερό και θρεπτικές ουσίες όταν χαλαρώνουν και να τα χάνουν όταν πιέζονται υπερβολικά. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, λόγω των πιέσεων που ασκούνται επάνω τους, μειώνεται το περιεχόμενό τους, σε νερό και θρεπτικές ουσίες, με αποτέλεσμα να μειώνεται η απόσταση μεταξύ των γνήσιων σπονδύλων. Με τον βραδινό ύπνο οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι ξεκουράζονται κι επανακτούν το υγρό περιεχόμενό τους, με συνέπεια την προσωρινή μεταβολή του ύψους : Το πρωί ξυπνάμε «ψηλότεροι» και προς τα βράδυ «γινόμαστε κοντύτεροι» κατά 1 – 2 εκατοστά. Αυτή η μείωση του ύψους είναι πιο εμφανής και γίνεται μόνιμη, κατά τη γεροντική ηλικία, γιατί, καθώς περνούν τα χρόνια, οι δίσκοι φθείρονται και χάνουν την ελαστικότητά τους.
Μέσα από τους σπονδύλους διέρχεται ο νωτιαίος μυελός (45cm) ο οποίος είναι η προέκταση του εγκεφάλου μας. Από τον νωτιαίο μυελό διακλαδίζονται 31 ζεύγη νεύρων έτοιμα να μεταδώσουν πληροφορίες από και προς τον εγκέφαλο.
Η σπονδυλική στήλη δεν είναι ευθεία αλλά παρουσιάζει φυσιολογικά κυρτώματα (αυχενικό, θωρακικό, οσφυϊκό και ιεροκοκκυγικό). Τα κυρτώματα αυτά είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της όρθιας στάσης και της κινητικότητας. Τα κυρτώματα έχουν το σχήμα S. Οι κυρτώσεις αυτές εξυπηρετούν κατά τον καλύτερο τρόπο αφενός την όρθια στάση του ανθρώπου και αφετέρου την ελαστικότητα που θα πρέπει να παρέχει σε όλο το βάρος του σώματος σε οποιαδήποτε μετακίνηση, βάδισμα, τρέξιμο, άλματα κ.λπ. Εκτός όμως των παραπάνω υφίσταται και μία ακόμη ελαφρά πλάγια κύρτωση ανοικτή προς τ΄ αριστερά σχεδόν σ΄ όλους τους ανθρώπους, έτσι ώστε ο αριστερός ώμος να φαίνεται πάντα ελαφρότερα ανυψωμένος σε σχέση με τον δεξιό. Το φαινόμενο αυτό δεν έχει ερμηνευτεί, και οι απόψεις ότι προέρχεται είτε από το ότι η δεξιά πλευρά παρουσιάζει μεγαλύτερη ενέργεια μυών, είτε από τη στάση των μαθητών σε σχολικά θρανία, δεν ευσταθούν αφού το αυτό φαινόμενο παρουσιάζουν και οι αριστερόχειρες, αλλά και άτομα που πήγαν σε σχολεία χωρίς θρανία (χωρών Αφρικής, Ασίας κ.λπ.).
Η σπονδυλική στήλη προστατεύει τον νωτιαίο μυελό, χρησιμεύει για τις προσφύσεις (σημεία σταθεροποίησης) των μυών, παίζει τον ρόλο σταθεροποιητή των πλευρών, δρα, λόγω των κυρτωμάτων της, σαν εξουδετερωτής των διάφορων πιέσεων και πλήξεων, δίνει δύναμη, παρέχει ευκαμψία, προσφέρει προστασία στα όργανα και τις κατασκευές που περικλείει και αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα στα άνω και στα κάτω άκρα.
Στους ενηλίκους η σπονδυλική στήλη συμπεριφέρεται σαν «ελαστική ράβδος», η κινητικότητα της οποίας περιορίζεται από συνδέσμους. Στη σπονδυλική στήλη μπορεί να γίνει πρόσθια (σκύψιμο) κι οπίσθια κάμψη (έκταση-τέντωμα), πλάγια κάμψη και στροφή. Στην περιοχή της μέσης (οσφυϊκή μοίρα) μπορούν να γίνουν οι κινήσεις της κάμψης προς τα εμπρός, της έκτασης προς τα πίσω και της κάμψης προς τα πλάγια. Η στροφή γίνεται μόνον στη θωρακική μοίρα. Η έκταση (οπίσθια κάμψη) είναι περισσότερο εντοπισμένη στον 11ο θωρακικό, στον 2ο οσφυϊκό και στους κατώτερους οσφυϊκούς σπονδύλους, οι οποίοι, επειδή έχουν μεγαλύτερη κινητικότητα, παθαίνουν συχνότερα κακώσεις, λόγω της υπερβολικής πίεσης που δέχονται οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι τους.
http://rafailidis.wordpress.com/
