Αισιόδοξη προκατάληψη – ένα εμπόδιο στην τροποποίηση της διατροφικής συμπεριφοράς
Η πεποίθηση ότι το μέλλον θα είναι πολύ καλύτερο από το παρόν και το παρελθόν είναι γνωστή ως «αισιόδοξη προκατάληψη» χωρίς διακρίσεις όπως φυλή, περιοχή ή κοινωνικοοικονομική τάξη.
Οι μέχρι στιγμής έρευνες έχουν δείξει, ότι οι προτεινόμενες διατροφικές αλλαγές δύσκολα μπορούν να επηρεάσουν σε ατομικό ή σε πληθυσμιακό επίπεδο, αλλά ακόμα και όταν συμβούν, αυτό γίνεται σημαντικά πιο αργά και με πολύ πιο μικρές αλλαγές απ’ το αναμενόμενο. Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι η αισιόδοξη προκατάληψη (optimistic bias), κατά την οποία, τα άτομα πιστεύουν ότι βρίσκονται σε μικρότερο κίνδυνο για διάφορες ασθένειες, απ’ ότι ο μέσος άνθρωπος, με αποτέλεσμα συνήθως να δίνουν μικρή σημασία σε εκπαιδευτικά προγράμματα για την υγεία (Shepherd R, 2002).
Πολλές φορές ενώ γνωρίζουμε και οι ίδιοι τους παράγοντες κινδύνου που έχουμε ως άτομα για να αναπτύξουμε κάποιο πρόβλημα υγείας , χρησιμοποιούμε ως καθησυχαστικό όπλο την «αισιόδοξη προκατάληψη» αυτό μπορεί να συμβαίνει όταν τα προβλήματα που παρουσιάζει το σώμα δεν έχουν άμεσα συμπτώματα στην καθημερινότητά μας. Δηλαδή η νόσος της παχυσαρκίας, η αυξημένη χοληστερόλη, τα αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων είναι από τα προβλήματα που για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να μη δίνουν αντιληπτά συμπτώματα από τον καθένα μας στο ανθρώπινο σώμα αλλά κατά βάθος υποκρύπτουν ένα πρόβλημα υγείας που με την πάροδο του χρόνου θα εδραιωθεί και θα προκαλέσει συνοδά προβλήματα.
Για παράδειγμα ένα άτομο με αυξημένη χοληστερόλη και έχοντας την πεποίθηση της αισιόδοξης προκατάληψης, θα σκεφτεί ότι βρίσκονται σε μικρότερο κίνδυνο για να νοσήσει από έμφραγμα του μυοκαρδίου, απ’ ότι ο μέσος άνθρωπος, με αποτέλεσμα συνήθως να δίνει μικρή σημασία στην αντιμετώπιση της υπερλιπιδαιμίας του μέσω της διατροφής.
Η πεποίθηση μας αυτή λοιπόν, μπορεί στα συγκεκριμένα προβλήματα, να είναι ένα εμπόδιο στην τροποποίηση της διατροφικής μας συμπεριφοράς , ένα εμπόδιο για την πρόληψη νοσημάτων!