Πρόβλημα γονιμότητας στις υπερβολικά αδύνατες γυναίκες
Ο δείκτης σύμφωνα με τον οποίο μια γυναίκα χαρακτηρίζεται υπερβολικά αδύνατη, φυσιολογική ή παχύσαρκη ονομάζεται Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και υπολογίζεται από τη διαίρεση τους βάρος σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα (βάρος / ύψος2). Γυναίκες με ΔΜΣ 14-18 χαρακτηρίζονται υπερβολικά αδύνατες, με ΔΜΣ 19-28 φυσιολογικές και με ΔΜΣ 29-43 παχύσαρκες. Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι γυναίκες με μικρό σωματικό βάρος έχουν μειωμένες πιθανότητες σύλληψης εξαιτίας της χαμηλής παραγωγής οιστρογόνων. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ωοθυλακιορρηξία, ή ακόμη και να τη διακόψει, καθώς και να επηρεάσει το πάχος του ενδομητρίου, επηρεάζοντας την ικανότητα εμφύτευσης του εμβρύου. Ωστόσο, παρατηρήθηκε ότι το σωματικό βάρος παίζει ρόλο ακόμα και σε γυναίκες λαμβάνουν ορμόνες για να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι η σχέση βάρους και υπογονιμότητας δεν είναι θέμα ορμονών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Νίκο Πράπα (Μαιευτήρα – Γυναικολόγο) « η πιο πρόσφατη άποψη σήμερα είναι ότι δε μπορεί να επιτευχθεί εγκυμοσύνη λόγω του υποσιτισμού του εμβρύου, το οποίο δε μπορεί να εμφυτευτεί.» Ο κ. Πράπας συμπερασματικά αναφέρει: «όταν μια γυναίκα επιθυμεί να αποκτήσει παιδί είτε φυσιολογικά είτε με κάποια θεραπεία υπογονιμότητας, τότε θα πρέπει να προσέχει το βάρος της και να το διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα, μη επηρεαζόμενη από τα κοινωνικά πρότυπα.».