7ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις πολιτικές της Υγείας.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Με μεγάλη επιτυχία ξεκίνησε το 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις πολιτικές της Υγείας.
Η έναρξη των εργασιών έγινε από τον Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου Καθηγητή και Κοσμήτωρ ΕΣΔΥ Γιάννη Κυριόπουλο και την κυρία Ελπίδα Πάβη, Επιμελήτρια , Τομέας Οικονομικών της Υγείας, ΕΣΔΥ
Ο κύριος Κυριόπουλος στην ομιλία του σημείωσε μεταξύ άλλων «….Η πρόσφατη δημοσιονομική κρίση και οι επιπτώσεις της στην κοινωνική και οικονομική ζωή, αναδεικνύουν με ένταση-μεταξύ άλλων-τα ενδημικά προβλήματα λειτουργίας του υγειονομικού τομέα στη χώρα μας. Παρά το γεγονός ότι οι στρεβλώσεις και οι δυσλειτουργίες αυτές στο σύστημα υγείας έχουν επισημανθεί πολλαπλώς και από μακρού, η διαδικασία απεμπλοκής εμποδίζεται αφ’ ενός από τη ρητορική των ιδεολογικών πεποιθήσεων και αφ’ ετέρου τον φετιχισμό των αρετών της αγοράς. Ως εκ τούτου η προσπάθεια θετικιστικής προσέγγισης δια της οποίας μπορεί να διασφαλισθεί η (ιατρική) αποτελεσματικότητα, η (οικονομική) αποδοτικότητα, η (κοινωνική) ισότητα εγκλωβίζεται στην αδράνεια η οποία παράγεται από αυτές τις αντίρροπες τάσεις. Το σύστημα υγείας στη χώρα, εμφανίζει σημαντικά προβλήματα σε όλα τα στάδια της διαδικασίας μετασχηματισμού των υγειονομικών πόρων σε αποτελέσματα υγείας, εκτεινόμενα από τις βασικές χρηματοοικονομικές ροές (ασφάλιση, κρατική συμμετοχή, ίδιες πληρωμές) έως τις τελικές εκβάσεις για τους χρήστες και το γενικότερο επίπεδο υγείας του πληθυσμού. Παράλληλα, οι βασικές του δομές υστερούν σημαντικά σε οργανωτικό επίπεδο και σε καίρια ζητήματα, όπως το φάσμα των παραγόμενων προϊόντων. Η τρέχουσα οικονομική κρίση εντείνει τα φαινόμενα αυτά στην υγεία και το σύστημα υγείας. Τα μέτρα περιστολής της υγειονομικής δαπάνης και ως εκ τούτου μείωσης των εισροών, τα οποία συνοδεύουν τις δανειακές συμβάσεις επιδεινώνουν τα προβλήματα και επιπροσθέτως δεν είναι εφικτά υπό τις παρούσες συνθήκες. Η αναζήτηση λύσεων το συντομότερο δυνατό είναι, δίχως άλλο επιτακτική. Παρά ταύτα, η αναζήτηση αυτή οφείλει να εστιάζει πάντα στην εύρεση της “χρυσής τομής” μεταξύ της αποδοτικότητας στη χρήση των πόρων και της ισότητας στις υπηρεσίες και τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων. Η επιλογή ανάμεσα στις ατέλειες των ρυθμιστικών κρατικών παρεμβάσεων και τις στρεβλώσεις των αγορών είναι δυσχερής. Η επίτευξη της αποδοτικότητας και της ισότητας ωθεί στην αναζήτηση των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων στον υγειονομικό τομέα, ώστε σε άκρως περιοριστικές συνθήκες να αποφευχθεί ένα πιθανό collapsus και ταυτόχρονα να επιτευχθεί η ανασυγκρότηση του συστήματος υγείας. Είναι προφανές ότι η αναστροφή των υφιστάμενων κοινωνικοοικονομικών όρων και η επιστροφή στην αναπτυξιακή διαδικασία συνιστούν παράλληλα την ικανή και αναγκαία συνθήκη υπεράσπισης του δημόσιου ελέγχου του συστήματος υγείας στη χώρα μας….»
Στο στρογγυλό τραπέζι με τίτλο Η Ανασυγκρότηση του Νοσοκομειακού Χάρτη σε συνθήκες Οικονομικής Κρίσης συμμετείχαν οι:
Εισαγωγή: Νίκος Μανιαδάκης*
Πασχάλης Μπουχώρης : Ανασυγκρότηση του ιδιωτικού τομέα δευτεροβάθμιας παροχής υπηρεσιών υγείας.Προκλήσεις και ευκαιρίες σε εποχή κρίσης. Ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα στην παροχή υπηρεσιών
Παναγιώτης Μινογιάννης: Ο δημόσιος τομέας παροχής Δευτεροβάθμιων υπηρεσιών. Είναι εφικτό να γίνουν τα δημόσια νοσοκομεία αποδοτικά, αποτελεσματικά και ποιοτικά στην παροχή υπηρεσιών, υπό τις παρούσες συνθήκες
Κυριακός Σουλιώτης: Ο ρόλος του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στη χρηματοδότηση και οργάνωση του νοσοκομειακού χάρτη. Είναι το μονοψώνιο η λύση;
Θανάσης Λοπατατζίδης: Ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας στην ανασυγκρότηση των νοσοκομεικών υπηρεσιών.
Βασίλης Μπαρδής: Τα DRGs και η εμπειρία από τη χρήση τους στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων
Ειδικότερα ο κύριος Μανιαδάκης στην ομιλία του σημείωσε «…. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, οι στόχοι για τη δημόσια δαπάνη υγείας και τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είναι εφικτό να επιτευχθούν:
- η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη διαμορφώνεται σε επίπεδα χαμηλότερα του 1% του ΑΕΠ
- η συνολική δημόσια δαπάνη υγείας θα οδεύει προς ποσοστά κάτω του 4% του ΑΕΠ, γεγονός που θα τη φέρει κοντά στην χαμηλότερη θέση της κατάταξης ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Προϋπόθεση: αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων
- Ωστόσο, η έμφαση στην επίτευξη των στόχων της δαπάνης σχετίζεται με την εμφάνιση στρεβλώσεων:
– η προσπάθεια μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 50% μπορεί να οδηγήσει σε στρεβλώσεις με:
- την υποκατάσταση φαρμακευτικής περίθαλψης με παρεμβατική νοσοκομειακή φροντίδα και
- τη μετακίνηση μεγάλου χρηματοδοτικού βάρους στα νοικοκυριά
– η μείωση των δαπανών θα έχει επίδραση (η οποία δε μπορεί προς το παρόν να εκτιμηθεί)
- στην ποσότητα και ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών,
- στην ένταση των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων,
- στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας
- Η υιοθέτηση διαρθρωτικών και εκσυγχρονιστικών μέτρων και πολιτικών είναι απαραίτητη, καθώς τα μέτρα που έχουν υλοποιηθεί είχαν, κατά κύριο λόγο, βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα, δίνοντας έμφαση σε μειώσεις μισθών και τιμών, καθώς και σε χρηματικές επιστροφές.»
Οι κ.κ Ιωάννης Στουρνάρας, Μάρκος Γερασόπουλος, Ειρήνη Πάλακα και Αναστάσιος Σκουρμπέλος συζήτησαν για τις Δαπάνες Υγείας και Πολιτικές Υγείας στην Ελλάδα την Περίοδο του Μνημονίου.
Παρουσιάστηκε μελέτη του ΙΟΒΕ με τίτλο «Δαπάνες Υγείας & Πολιτικές Υγείας στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μνημονίου» σύμφωνα με την οποία:
- Στην Ελλάδα, η ζήτηση για υπηρεσίες υγείας και οι συνολικές δαπάνες για την υγεία έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
- Έχουν πλέον προσεγγίσει το 10% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.
- Η αύξηση των δαπανών συνδέεται με κοινωνικό- οικονομικούς και δημογραφικούς παράγοντες που ισχύουν διεθνώς
- Η αύξηση των δαπανών υγείας στην Ελλάδα, αποδίδεται κυρίως στην αποδεδειγμένη αναποτελεσματικότητα του υγειονομικού συστήματος και στις σπατάλες που απορρέουν από την παντελή έλλειψη ελέγχου και καταγραφής των συναλλαγών
- Την επόμενη δεκαετία, το σύστημα υγείας της Ελλάδας, θα μπορούσε να αναπτυχθεί χωρίς επιπρόσθετους πόρους, αποκλειστικά με την εξάλειψη της σπατάλης και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του
- Η δαπάνη υγείας στην Ελλάδα βαίνει αυξανόμενη την τελευταία 10ετία αγγίζοντας τα €20,9 δις. το 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελ.Στατ.
- Η δαπάνη υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ, βρίσκεται στο 9,7% και είναι υψηλότερη σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ , όπου το αντίστοιχο ποσοστό είναι 9%
- Αντίστοιχα με την ανοδική πορεία της συνολικής δαπάνης υγείας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελ.Στατ., παρατηρείται αυξητική τάση στη φαρμακευτική δαπάνη η οποία αποτελούσε το 21,6% (το 1/5 σχεδόν) της συνολικής δαπάνης για την υγεία το 2007
Από το 2009 μέχρι σήμερα δεν έχουν σταλεί επικαιροποιημένα στοιχεία δαπάνης υγείας και φαρμάκου από την Ελλάδα στον ΟΟΣΑ (θα έπρεπε το 2009 να έχουν σταλεί στοιχεία για το 2007)
• Από το Μάιο του 2010 ο κλάδος της υγείας έχει βρεθεί στο επίκεντρο των δράσεων και των πολιτικών εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού, αποτελώντας έναν από τους κύριους τομείς παρέμβασης
• Σύμφωνα με το Μνημόνιο, έως το 2012 η δημόσια δαπάνη υγείας στην Ελλάδα πρέπει να είναι ίση ή μικρότερη από το 6% του ΑΕΠ, ενώ η δημόσια δαπάνη φαρμάκου θα πρέπει να είναι ίση με το 1% του ΑΕΠ, προσεγγίζοντας τον ευρωπαϊκό μέσο όρο
• Όσο αφορά στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, το Μνημόνιο έθεσε ως στόχο για τη διετία 2011-2012 την εξοικονόμηση €2 δις, το €1 δις εκ των οποίων θα πρέπει να έχει εξοικονομηθεί μέχρι το τέλος του 2011
Ο Κωνσταντίνος Μαλίζος στη διάλεξη του με θέμα: SocioEconomic Burden of Arthritis έδωσε το στίγμα μιας ασθένειας χαμηλής θνησιμότητας αλλά που αποτελεί τη συχνότερη αιτία χρόνιου πόνου και αναπηρίας στο κόσμο με δραματική επίπτωση στην ποιότητα ζωής και στην παραγωγικότητα με έμμεσο και άμεσο κόστος στα συστήματα υγείας (αρθροπλαστικές, πρόωρη συνταξιοδότηση κτλ). Υπολογίζεται ότι τα επόμενα χρόνια σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΥ ένας στους πέντε θα είναι άνω των 65 ετών στο Δυτικό κόσμο εκ των οποίων 30% θα έχει ποικίλης βαρύτητα αρθρίτιδα τουλάχιστον σε μια άρθρωση. Πρέπει το θέμα να είναι σε υψηλότερη προτεραιότητα στο σχεδιασμό πολιτικών υγείας, βαθύτερη και εκτενέστερη έρευνα για τα ελληνικά δεδομένα με συγκριτική ανάλυση για τα κόστη των διαφορετικών τρόπων αντιμετώπισης (κόστος προς όφελος) σεβόμενοι το δικαίωμα των ασθενών για πρόσβαση στις θεραπείες
*Οι τίτλοι και οι ειδικότητες των ομιλητών στις σελίδες 64-69 του επισυναπτόμενου προγράμματος.
