Σύνδρομο σκαληνού
Αιτιοπαθογένεια:
Κάθε στένωση του άνω θωρακικού στομίου είναι δυνατό να πίεση το βραχιονίου πλέγμα και την υποκλείδιο αρτηρία με αποτέλεσμα την εμφάνιση αγγείονευρολογικων διαταραχών στην περιοχή του σύστοιχου άνω άκρου. Αμφίβολη είναι η θεωρία της ενεργητικής πίεσης από την διαταραχή του μυϊκού τόνου του πρόσθιου ή μέσου σκαληνού μυός. Η θεωρία της παθητικής πίεσης λόγω ανώμαλης πρόσφυσης των μυών ή παραμόρφωσης του μυϊκού στομίου από μια στενωτική μυοσίτιδα έχει επιβεβαιωθεί από τα διάφορα εγχειρητικά ευρήματα.
Κλινική εικόνα:
Η κάκωση του βραχιονίου πλέγματος από πίεση οδηγεί σε πάρεση των νεύρων του πήχη με αισθητικές και κινητικές διαταραχές, ως επί το πλείστον στην περιοχή που νευρούται από το ωλένιο νεύρο. Επιπλέον αγγειακές διαταραχές της υποκλειδίου αρτηρίας προκαλούν διαλείπουσες ισχαιμικές κράμπες με πόνους στα δάκτυλα και κυάνωση μέχρι και μυϊκή ατροφία.
Διαφορική διάγνωση:
Αυχενική πλευρά, περιαρθρίτιδα ώμου, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.
Θεραπεία: Παροδικά μπορούν να αντιμετωπισθούν με εγχύσεις νοβοκαΐνης και βραχεία ακινητοποίηση σε επίδεσμο DESAULT. Σε χρόνιες περιπτώσεις γίνεται διατομή του πρόσθιου σκαληνού μυός στη κατάφυση.