Ανορεξία…οχι μόνο στις γυναίκες…αλλά και στους άνδρες.
Συγγραφέας Νικόλαος Κριαράς Γράφτηκε στις ,
Παρακολουθόντας διάφορες ενημερωτικές εκστρατείες με θέμα την νευρογενής ανορεξία, όλοι αμέσως σκεφτόμαστε τις γυναίκες. Όμως, η ανορεξία δεν εστιάζεται σε ένα συγκεκριμένο φύλο, αλλά σε οποιονδήπτε άνθρωπο, έχοντας μία λαθεμένη αντίληψη περι της υγιεινής διατροφής και κατ’επέκταση του υγιούς προτύπου του σώματος.
Η νευρογενής ανορεξία, πλήττει τον ανδρικό πληθυσμό σε ποσοστό 25% του συνόλου.
Η νευρογενής ανορεξία στηρίζεται απο τις γυναίκες μέσω ακολουθίας στερητικής διατροφής, η οποία καταλήγει στα επίπεδα ασητείας και πλήρους εξάντλησης.
Στους άνδρες, δεν έχει ακριβώς την ίδια στήριξη. Πιο συγκεκριμένα, οι άνδρες οι οποίοι βιώνουν την νευρογενή ανορεξία, εμφανίζουν αυξημένη κατανάλωση τροφίμων, τα οποία πρώταα έχουν ελέγξει ενδελεχώς ως προς το ποσό των θερμιδών τους αλλά και στο ότι επιλέγουν πλήρως άπαχα προιόντα.
Γενική εικόνα άνδρα ασθενούς με νευρογενή ανορεξία.
1ον. Επιλέγει τρόφιμα, τα οποία είναι χαμηλά σε θερμίδες.
2ον. Ιδιαίτερη προτίμηση στη κατανάλωση προιόντων με 0% λιπαρά.
3ον. Ανάλυση του συνολικού προσληφθέντος ποσού θερμιδών της ημέρας.
4ον. Εκτέλεση φυσικής δραστηριότητας σε μέγιστο βαθμό, ως τα όρια της πλήρους εξάντλησης.
5ον. Ανάλυση των θερμιδών τις οποίες αξιοποίησε μέσω της εκάστοτε γυμναστικής.
6ον. Υπολογισμός διαφοράς των ημερήσιων καταναλισκόμενων θερμιδών με τις θερμίδες τις οποίες αξιοποίησε μέσω της γυμναστικής.
7ον. Ιδιαίτερη ανησυχία για τον βαθμό σωματικού λίπους και συχνά καταφεύγει στη ζυγομέτρηση και λιπομέτρηση.
8ον. Μειωμένη ερωτική διάθεση-χαμηλά επίπεδα τεστοτερόνης.
9ον. Προσπάθεια να γευματίζει μόνος του.
10ον. Τάση να αγγίζει – ελέγχει το σώμα του σε τακτά χρονικά διαστήματα, είτε βρίσκεται μόνος του είτε σε διάφορες κοινωνικές συναθροίσεις (αγγίζει τον δικέφαλο μυ, το στήθος ή κοιτάει συχνά τον καθρέπτη λαμβάνοντας ”αρρενωπές γκριμάτσες”)
Πέραν των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, οι άνδρες με νευρογενή ανορεξία, προσπαθούν να συνδυάσουν την υπε-γυμναστική με λήψη διαφόρων συμπληρωμάτων. Διακρίνονται σε 2 είδη.
Είτε προσπαθούν να μειώσουν το σωματικό τους βάρος και λίπος, διατηρώντας τον μυικό όγκο, είτε να μειώσουν το σωματικό τους βάρος και λίπος, προσπαθώντας να φτάσουν σε ισχνό επίπεδο.
Πέραν του ότι καταφεύγουν στη λήψη διαφόρω τέτοιων συμπληρωμάτων (”καθαρή πρωτείνη” ή λιποτροπικά σκευάσματα), προσπαθούν να εφαρμόσουν διάφορες μορφές διατροφής ανάλογα με την κάθε περίοδο. Για παράδειγμα, στη περίοδο του χειμώνα, προσπαθούν να αυξήσουν το θερμιδικό περιεχόμενο ελέγχοντας την περιεκτικότητα σε λίπη και στη περίοδο του καλοκαιριού να μειώσουν την θερμιδική πρόσληψη σε βαθμό υποθερμιδικού διατροφολογίου, λαμβάνουν διουρητικά με ταυτόχρονη εξάντληση λόγω υπερ-γυμναστικής.
Τέλος, όταν επιλέξουν να επισκεφθούν τον εκάστοτε διαιτολόγο – διατροφολόγο, δεν θέτουν ως στόχο να εκπαιδευθούν στα πλαίσια της σωστή διατροφής η οποία θα προασπίσει την υγεία τους είτε έχουν είτε δεν έχουν φυσική δραστηριότητα αλλά ζητάνε άμεσες λύσεις στο πώς θα πετύχουν τον στόχο τους και περιμένουν απαντήσεις σε κάθε απορία τους, όπου αρκετές φορές γνωρίζουν περισσότερα σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Αίτια ανδρικής νευρογενής ανορεξίας.
1ον. Προσπάθεια να ξεπερασθεί το πατρικό πρώτυπο.
2ον. Συχνή επιβολή προσπάθειας επίτευξης μη ρεαλιστικών στόχων είτε απο τους γονείς είτε απο τον γυμναστή του αν ασχολείται με κάποια δραστηριότητα.
3ον. Λαθεμένες αντιλήψεις περι της ακολουθίας της διατροφής από τον πατέρα ο οποίος γυμνάζεται, τις οποίες μεταφέρει στο παιδί του, μαζί με την επιβολή να εντατικοποιήσει τις διάφορες προπονήσεις του.
4ον. Προσπάθεια της οικογένειας να εκπαιδεύσει το παιδί με την αντίληψη ότι ένα μυώδες σώμα θεωρείται υγιεινό, δίχως να προσπαθήσει να το εκπαιδεύσει στον χώρο της υγειούς άθλησης.
5ον. Άρνηση της οικογένειας να δεχθεί τη συμβολή του διαιτολόγου-διατροφολόγου ή να ετσερνιστεί τις απόψεις του δασκάλου ή του γυμναστή τπυ παιδιού, πιστεύοντας ότι οι ίδιοι είναι άριστοι γνώστες.
6ον. Ιδιαίτερα χαμηλό σωματικό βάρος στη παιδική ηλικία ή ιδιαίτερα αυξημένο σωματικό βάρος, με αποτέλεσμα να επίδρασε αρνητικώς τα σχόλια των λοιπών συμμαθητών του είτε στο ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει σε μία πιο έντονη δραστηριότητα-περίπτωση χαμηλού σωματικού βάρους είτε στο ότι δεν μπορεί να διακριθεί / συναγωνισθεί εξίσου καλά – περίπτωση αυξημένου σωματικού βάρους.
Θεραπεία.
Η θεραπεία της νευρογενής ανορεξίας, στηρίζεται στην ενεργό συμβολή του διατροφολόγου-διατροφολόγου και του ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή. Όμως, στην περίπτωση της νευρογενής ανορεξία-ανδρικού τύπου, μιάς και όπως προαναφέρθηκε έχει βάση την υπερ-δραστηριότητα, τότε θα πρέπει να συμβάλει και ο γυμναστή του ασθενούς στο να υπάρξει μία επιτυχημένη εκπαίδευση, αλλαγή συμπεριφοράς και στήριξη του οργανισμού μέσω της σωστής διατροφής και της κατάλληλης γυμναστικής.
