Η παχυσαρκία σε άτομα με διαβήτη
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Σύμφωνα με Ιάπωνες ερευνητές η παχυσαρκία μπορεί να «πυροδοτήσει» αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που να επηρεάσουν την πορεία του διαβήτη τύπου 2.
Βασιζόμενοι σε αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές προτείνουν την θεραπεία της παχυσαρκίας σαν ευεργετική για το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων με τον πιο συνηθισμένο τύπο διαβήτη.
Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 τα επίπεδα σακχάρου του αίματος ανεβαίνουν επειδή ο οργανισμός γένεται ανθεκτικός στην δράση της ινσουλίνης. Η φαρμακευτική αγωγή, όπως επίσης και ο έλεγχος του βάρους του σώματος, η άσκηση και η υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθήσουν ώστε να διατηρηθεί η κατάσταση υπό έλεγχο. Αντίθετα με τον διαβήτη τύπου 1, ο διαβήτης τύπου 2 περιορίζεται κυρίως στους ενήλικες.
Αρκετές ανακοινώσεις έχουν επισημάνει ότι η παχυσαρκία μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα, ωστόσο αυτή η δράση δεν είναι πλήρως κατανοητή. Αν και πολλά άτομα με διαβήτη τύπου 2 είναι παχύσαρκα, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος σε αυτή την ομάδα ατόμων δεν έχει μελετηθεί εκτενώς, σύμφωνα με τον Δρ. Mito στο Japan Women’s University in Tokyo, και τους συνεργάτες του.
Για να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και ανοσοποιητικού συστήματος στα άτομα με διαβήτη τύπου 2, η ερευνητική ομάδα του Δρ. Mito αρχικά μελέτησε στο εργαστήριο την δράση της ινσουλίνης σε διάφορους τύπους κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Η ορμόνη που ρυθμίζει τα επίπεδα της ινσουλίνης στο αίμα, η ινσουλίνη, επηρεάζει την παραγωγή κάποιων τύπων κυττάρων αλλά όχι όλων, σύμφωνα με ανακοίνωση των ερευνητών στο τεύχος Απριλίου του ιατρικού περιοδικού the European Journal of Clinical Nutrition.
Οι ερευνητές επίσης έψαξαν για διαφορές στην ανοσολογική λειτουργία των κυττάρων που πάρθηκαν από παχύσαρκους και μη παχύσαρκους με διαβήτη τύπου 2 καθώς και από παχύσαρκους χωρίς διαβήτη. Βρήκαν λοιπόν ότι η παχυσαρκία αυξάνει την παραγωγή μιας ουσίας που λέγεται ιντερλευκίνη- 1β, σε άτομα με ή χωρίς διαβήτη, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην απόκριση του οργανισμού στην φλεγμονή.
Η αύξηση της ιντερλευκίνης-1β μπορεί να οφείλεται στα αυξημένα επίπεδα λεπτίνης, μιας ορμόνης η οποία υπερπαράγεται στους παχύσαρκους ανθρώπους, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση. Η λεπτίνη βρίσκεται στο κέντρο των πειραμάτων που αφορούν την απώλεια βάρους. Από τη στιγμή που η ιντερλευκίνη-1β μπορεί να καταστρέψει τα β-κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη, τα αποτελέσματα της έρευνας καταλήγουν στο ότι η παχυσαρκία μπορεί να επιδεινώσει τον διαβήτη τύπου 2.
« Η θεραπεία της παχυσαρκίας μπορεί να είναι σημαντική από ανοσολογικής πλευράς σε άτομα με διαβήτη τύπου 2» συνοψίζουν ο Δρ. Μito και οι συνεργάτες του.
Πηγή: European Journal of Clinical Nutrition 2002;56:347-
