Λειτουργικότητα αναπνευστικών μυών και έλεγχος με νόσο PARKINSON
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Μέρος Ι Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν (α) η εκτίμηση της λειτουργικότητας του αναπνευστικού συστήματος και ο έλεγχος της αναπνοής σε ασθενείς με νόσο Parkinson και ησυσχέτιση των ευρημάτων με τη βαρύτητα της νόσου και (β) η εκτίμηση της λειτουργικότητας του αναπνευστικού πριν και μετά τη χορήγηση L-Dopa.
Μελετήθηκαν 20 ασθενείς με νόσο Parkinson (ομάδα Α) υπό αγωγή με L-Dopa και 29 υγιείς μάρτυρες ( ομάδα Β) που ταίριαζαν στατιστικά με την ομάδα Α ως προς την ηλικία, το φύλο και το ιστορικό καπνίσματος. Η βαρύτητα της νόσου Parkinson ταξινομήθηκε σύμφωνα με την κλίμακα UPDRS motor scale. Η λειτουργικότητα των αναπνευστικών μυών μελετήθηκε με σπιρομέτρηση (FEV1, FVC, FEV1/FVC, PEF), αέρια αίματος (pH, pO2, pCO2) και μέγιστη εισπνευστική (ΜΙΡ) και μέγιστη εκπνευστική (ΜΕΡ) πίεση. Ο έλεγχος της αναπνοής έγινε μετρώντας την αναπνευστική συχνότητα (f), VT, Ti και TTOT. Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν και μία ώρα μετά τη χορήγηση L-Dopa (εξατομικευμένες δόσεις). Ι) Από τη σύγκριση μεταξύ των ασθενών με νόσο Parkinson και των υγιών μαρτύρων βρέθηκε ότι όσον αφορά τον έλεγχο της αναπνοής, οι ασθενείς με νόσο Parkinson παρουσίαζαν μεγαλύτερη αναπνευστική συχνότητα f (21±5 vs 17±3, p<0.005)και μεγαλύτερο VE (10.2±0.4 vs 8±2.2, p<0.031).Όσον αφορά τη λειτουργικότητα των αναπνευστικών μυών στατιστικά σημαντική διαφορά παρουσίαζαν οι ΜΙΡ% (ομαδ. Α : 62.3±25 vs ομαδ. Β 82.3±10, p<0.00001)και ΜΕΡ% (ομαδ. Α : 41±17.5 vs ομαδ. Β 79.5±10.5, p<0.00001)και PEF% (ομαδ. Α : 60.5±17 vs ομαδ. Β 72±15, p<0.0031).Επίσης 10 (50%) από τους ασθενείς με νόσο Parkinson παρουσίαζαν υποκλινική αποφρακτική συνδρομή με FEV1/FVC<75%.Επιπλέον, στην ομάδα των ασθενών 6 (30%) παρουσίασαν παθολογικές καμπύλες ροής / όγκου ( 5 άτομα με καμπύλη τύπου Α και 1 με καμπύλη τύπου Β)
ΙΙ) Από τη σύγκριση των τιμών πριν και μετά τη χορήγηση L-Dopa στην ομάδα των ασθενών μόνο η UPDRS ήταν στατιστικά σημαντική (UPDRSpro: 19.8±6.3 vs UPDRSpost :12.2±5.4, p<0.000),ενώ οι υπόλοιπες παράμετροι δε φάνηκε να επηρεάζονται στατιστικά σημαντικά.
Ι) Οι ασθενείς με νόσο Parkinson φαίνεται να παρουσιάζουν ταχύπνοια, υπεραερισμό και ανώμαλες καμπύλες ροής / όγκου. Υποκλινικό αποφρακτικό σύνδρομο βρέθηκε στο 50% των ασθενών και οι μέγιστες αναπνευστικές πιέσεις είναι σημαντικά μειωμένες. Κατά συνέπεια, ο έλεγχος της αναπνοής, η λειτουργικότητα των αναπνευστικών μυών και οι μέγιστες αναπνευστικές πιέσεις επηρεάζονται σε ασθενείς με νόσο Parkinson.
ΙΙ) Η χορήγηση της L-Dopa, αν και βελτιώνει την κινητική κατάσταση των ασθενών με νόσο Parkinson, δε φαίνεται να επηρεάζει το αναπνευστικό τους σύστημα. Μέρος ΙΙ Σκοπός : Η διερεύνηση της ύπαρξης διαταραχών της αναπνοής στον ύπνο σε ασθενείς με ιδιοπαθή νόσο Parkinson και της συσχέτισης της με τη βαρύτητα της νόσου. Μελετήθηκαν 15 ασθενείς με νόσο Parkinson (ομάδα Α) και 15 υγιείς μάρτυρες (ομάδα Β) που δε διέφεραν στατιστικά ως προς την ηλικία, το φύλο και το ιστορικό καπνίσματος με την πρώτη ομάδα. Όλοι οι ασθενείς ήταν υπό αγωγήμε L-Dopa / Carbidopa και ταξινομήθηκαν ως προς τη βαρύτητα της νόσου Parkinson σύμφωνα με το UPDRS motor scale : 8 είχαν ήπια νόσο (UPDRS<12), 6μέτρια (UPDRS:12-22), και ένας βαριά νόσο (UPDRS>22).Σε όλους τους ασθενείς πραγματοποιήθηκε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου για μία βραδιά (PSG) και λήξη ιστορικού συνηθειών ύπνου. Επίσης μετρήθηκαν αέρια αίματος, μέγιστες αναπνευστικές πιέσεις και έγνε σπιρομέτρηση. Το ροχαλητό ήταν πιο σύνηθες στην ομάδα των ασθενών (73.3% vs 33.3%, p=0.002). Μεταξύ των παραμέτρων που μελετήθηκαν, ο δείκτης άπνοιας / υπόπνοιας (ΑΗΙ), ο μέσος κορεσμός του Ο2, ο ελάχιστος κορεσμός του Ο2, το REM% και ο δείκτης αφύπνισης (arousal index AI)διέφεραν στατιστικά σημαντικά μεταξύ των δύοομάδων. Επιπλέον, 9 από τους ασθενείς με νόσο Parkinson πληρούσαν τα κριτήρια για αποφρακτικού τύπου σύνδρομο άπνοιας / υπόπνοιας στον ύπνο (OSAHS), κυρίως ήπιας μορφής, 1 για κεντρικού τύπου σύνδρομο άπνοιας / υπόπνοιας στον ύπνο (CSAHS) και 5 ήταν φυσιολογικοί.
Σε όλους τους ασθενείς παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του ποσοστού του ύπνου REΜ. Από τους ασθενείς με OSAHS, 5 είχαν ήπια μορφή νόσο Parkinson, 3 μέτρια και 1 βαριά. Ο ασθενής με CSAHS είχε μέτριας βαρύτητας νόσο Parkinson. Τέλος, 3 ασθενείς με ήπια και 2 με μέτριαςβαρύτητας νόσο Parkinson δεν παρουσίαζαν διαταραχή της αναπνοής στον ύπνο. Βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ τη βαρύτητας της νόσου και των παραμέτρων του ύπνου. Φαίνεται ότι διαταραχές της αναπνοής στον ύπνο κυρίως αποφρακτικού τύπου είναι συνήθεις σε ασθενείς με νόσο Parkinson και αυτές οι διαταραχές συσχετίζονται με τη βαρύτητα της νόσου.
ΠΗΓΗ:http://openarchives.gr
