Ρήξη μηνίσκου
Οι τραυματισμοί των μηνίσκων είναι συχνή ορθοπεδική πάθηση. Περιγράφονται οι οξύς τραυματικές ρήξεις των μηνίσκων, καθώς και οι βλάβες εκφυλιστικού τύπου. Το ιστορικό, η κλινική εξέταση και οι απεικονιστικοί έλεγχοι με απλή ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία καθορίζουν με ακρίβεια την βλάβη, την πρόγνωση και την αντιμετώπιση αυτής.
Τα συμπτώματα του ασθενούς που έχει υποστεί ρήξη είναι το “μάγκωμα” του γόνατος και ο πόνος. Συχνά παρατηρείται και συλλογή υγρού στην άρθρωση το οποίο τη διογκώνει και παρεμποδίζει την κίνηση της. Συχνότερα όμως ο πόνος από τη ρήξη του μηνίσκου δεν είναι συνεχής αλλά διαλείπων και είναι εντονότερος κατά το βαθύ κάθισμα οπότε και το κομμάτι που έχει αποκοπεί μπαινοβγαίνει στην άρθρωση.
Έτσι ο ορθοπεδικός είναι σε θέση να προτείνει συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του ασθενή.
Οι μικρού μεγέθους σταθερές ασυμπτωματικές ρήξεις δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Οι ρήξεις που προκαλούν επίμονα συμπτώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται αρθροσκοπικά (χειρουργικά).
Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται σε παγοθεραπεία, αποφυγή καταπόνησης και κατάλληλη φυσικοθεραπεία, ενώ η χειρουργική αγωγή συνεπάγεται τις περισσότερες φορές στην αρθροσκόπηση γόνατος.
Οι μηνίσκοι, όπως και τα υπόλοιπα μέρη της άρθρωσης υπόκεινται σε τραυματισμούς όταν το γόνατο είναι μισολυγισμένο και ταυτόχρονα γίνεται στροφή της κνήμης γιατί εγκλωβίζονται μεταξύ των οστών της άρθρωσης και υφίστανται ρήξη.